Anisocorie: Wat veroorzaakt ongelijke pupilgroottes?



  1. Wat is anisocorie?

  2. Anisocorie soorten en oorzaken

  3. Wat te doen als u anisocorie heeft

jonge jongen met anisocorie

Wat is anisocorie?

Anisocorie is verschillende pupilgroottes in elk oog. Eén leerling kan groter zijn dan normaal, of één leerling kan kleiner zijn dan normaal, wat resulteert in ongelijke leerlingen. In de meeste gevallen is anisocorie mild, constant en geen reden tot bezorgdheid. Maar als het plotseling gebeurt, kan dit een teken zijn van een ernstige medische aandoening en moet u onmiddellijk een oogarts raadplegen.

Anisocorie wordt uitgesproken als “an-eye-so-CORE-ee-ah”.

Anisocorie soorten en oorzaken

Er zijn vier hoofdtypen anisocorie:

  1. Eenvoudige anisocorie

  2. Pathologische anisocorie

  3. Mechanische anisocorie

  4. Farmacologische anisocorie

Eenvoudige anisocorie

Eenvoudige anisocorie — ook wel essentiële anisocorie of fysiologische anisocorie — is het meest voorkomende type anisocorie. Het is een goedaardige (onschadelijke) aandoening die ongeveer 20% van de bevolking treft.

Bij eenvoudige anisocorie is het verschil in pupilgrootte meestal 1 millimeter (mm) of minder en reageren beide pupillen normaal op licht. De aanwezigheid van eenvoudige anisocorie lijkt niet te worden beïnvloed door geslacht, leeftijd of oogkleur.

De exacte oorzaak van eenvoudige anisocorie is onbekend. Het kan intermitterend of constant zijn en soms gaat het vanzelf weg.

Boven: Normale leerlingen. Midden: Anisocorie met één pupil groter dan normaal. Bodem: Anisocorie met één pupil kleiner dan normaal.

ZIE GERELATEERD: Kleine leerlingen: Wat bedoelen ze?

Pathologische anisocorie

Pathologische anisocorie is verschillende pupilgroottes als gevolg van een onderliggende aandoening of ziekte. Voorbeelden van aandoeningen die anisocorie veroorzaken, zijn:

Iritis

Iritis is een vorm van uveïtis (een ontstekingsziekte van het oog). Acute iritis wordt gekenmerkt door:

Iritis heeft vele oorzaken, waaronder ooginfectie, onderliggende ontstekingsziekten en trauma. Uw oogarts kan de symptomen van iritis behandelen terwijl de onderliggende oorzaak van de aandoening wordt bepaald en gecontroleerd.

In sommige gevallen kan anisocorie van iritis achterblijven nadat de iritis met succes is behandeld.

Syndroom van Horner

De meeste mensen met het syndroom van Horner hebben deze drie tekenen:

  • Ptosis (hangend ooglid)

  • Miosis (vernauwing van één pupil), waardoor anisocorie ontstaat

  • Faciale anhidrose (verlies van zweten rond het aangedane oog)

Het syndroom van Horner beïnvloedt ook hoe snel de kleinere pupil verwijdt bij weinig licht. Normale pupillen (inclusief normale pupillen die enigszins ongelijk in grootte zijn) verwijden zich binnen vijf seconden nadat de kamerverlichting is gedimd. Een pupil die wordt getroffen door het syndroom van Horner heeft over het algemeen 10 tot 20 seconden nodig om zich te verwijden in gedimd licht of een verduisterde kamer.

Het syndroom van Horner wordt meestal veroorzaakt door een onderliggend medisch probleem, zoals een beroerte, tumor of dwarslaesie. Maar in sommige gevallen kan er geen oorzaak worden gevonden.

Adie’s tonic pupil

Adie’s tonische pupil is een verwijde pupil veroorzaakt door schade aan zenuwvezels die spieren in het oog aansturen die de pupil vernauwen. De aangetaste pupil reageert ook slecht op licht. Adie’s tonische pupil komt voornamelijk voor bij vrouwen in de leeftijd van 20 tot 40 jaar. In 80% van de gevallen is slechts één oog aangetast, wat resulteert in anisocorie. In de meeste gevallen is de oorzaak van Adie’s tonische pupil onbekend.

Derde zenuwverlamming

De derde hersenzenuw – ook wel de oculomotorische zenuw — bestuurt verschillende spieren die de ogen en oogleden bewegen. Het beïnvloedt ook een spier die de pupilgrootte regelt. Verlamming (palsie) van de oculomotorische zenuw zorgt ervoor dat het aangedane oog een verwijde pupil heeft, wat resulteert in anisocorie.

Naast anisocorie kan derde zenuwverlamming ook leiden tot:

  • Ptosis (hangend ooglid)

  • Een “down and out” verkeerde uitlijning van het aangedane oog (scheelzien)

  • Verlies van accommodatie (vermogen om te focussen op objecten in de buurt)

Oorzaken van derde zenuwverlamming zijn onder meer:

  • Druk op de oculomotorische zenuw door een aneurysma, tumor of hersenbloeding

  • Migraine

  • Ernstige infecties, zoals meningitis

Als u of een familielid symptomen van derde zenuwverlamming ontwikkelt, zoek dan onmiddellijk medische hulp.

ZIE GERELATEERD: Mydriasis: Definition en oorzaken

Mechanische anisocorie

Mechanische anisocorie is ongelijke pupilgroottes door schade aan de iris of de ondersteunende structuren. Oorzaken van dit type anisocorie zijn onder meer:

Aangeboren afwijkingen van de iris kunnen ook een oorzaak zijn van mechanische anisocorie. Voorbeelden hiervan zijn:

  • Aniridie (een volledige of gedeeltelijke afwezigheid van de iris van één oog)

  • Coloboom (een opening in de iris die bij de geboorte aanwezig is, waardoor de pupil een duidelijk “sleutelgat” of “cat-eye” uiterlijk krijgt)

  • Ectopische pupil (een erfelijke aandoening die verplaatsing van de pupil en dislocatie van de lens veroorzaakt)

Tumoren in het oog kunnen ook mechanische anisocorie veroorzaken.

Farmacologische anisocorie

Farmacologische anisocorie is ongelijke pupilgrootte die optreedt als bijwerking van een medicijn.

Geneesmiddelen die zijn geïdentificeerd als mogelijke oorzaken van farmacologische anisocorie omvatten:

Bepaalde glaucoom oogdruppel medicijnen kunnen ook anisocorie veroorzaken, vooral als ze worden gebruikt om glaucoom in slechts één oog te behandelen. Voorbeelden van glaucoommedicijnen die anisocorie kunnen veroorzaken, zijn:

  • Apraclonidine (grotere pupil in het behandelde oog)

  • Brimonidine (grotere pupil in het behandelde oog)

  • Pilocarpine (kleinere pupil in het behandelde oog)

Wat te doen als u anisocorie heeft

Als u of iemand anders merkt dat u ongelijke pupilgroottes heeft, raadpleeg dan onmiddellijk uw oogarts – vooral als u een van de volgende heeft:

Als de anisocorie gering is en uw pupillen normaal reageren op tests die uw oogarts uitvoert, hoeft u zich geen zorgen te maken. Maar u moet uw ongelijke pupillen laten evalueren door een oogzorgprofessional of neuroloog voordat u aanneemt dat alles goed is.

Als u anisocorie heeft en de ene pupil is groter dan de andere, vraag dan uw oogarts naar fotochrome lenzen. Deze brillenglazen worden automatisch donkerder in zonlicht om eventuele lichtgevoeligheid (fotofobie) die u ervaart te verminderen.

Fotochrome lenzen beschermen je ogen ook tegen schadelijke UV-stralen en hoogenergetisch blauw licht – vooral het oog met de grotere pupil als het niet normaal reageert op licht.

LEES VERDER: Wat is een geblazen pupil?