Bell’s palsy is een aandoening waarbij de gezichtsspieren tijdelijk verzwakt of verlamd zijn. Dit kan optreden als gevolg van irritatie of knijpen van de zenuw die de gezichtsspieren bestuurt, of als reactie op een virale infectie. Hoewel de verlamming van Bell meestal tijdelijk is, kunnen sommige symptomen permanent zijn.
Wat is Bell’s palsy?
Bell’s palsy – soms “bells palsy” of “facial palsy” genoemd – is de tijdelijke verlamming of verzwakking van de zevende hersenzenuw (ook wel de aangezichtszenuw).
De gezichtszenuw strekt zich uit van de basis van de hersenen tot de zijkant van het gezicht, waar de vezels zich vertakken en de spieren van gezichtsuitdrukking beheersen. Ooglid- en voorhoofdbeweging wordt ook gecontroleerd door de gezichtszenuw, evenals smaaksensaties in bepaalde delen van de tong.
Als gevolg van de verlamming van de aangezichtszenuw kan één kant van het gezicht stijf of hangend worden, wat het meest merkbaar is wanneer u probeert te glimlachen. Moeite met het sluiten van het oog of het optrekken van de wenkbrauw aan de aangedane kant komt ook vaak voor.
Symptomen van Bell’s palsy verschijnen meestal plotseling en zonder waarschuwing. Hoewel de symptomen variëren in ernst en duur, verbeteren de meeste gevallen en verdwijnen ze na een paar weken.
Ongeveer 40.000 mensen in de VS ervaren elk jaar symptomen van gezichtsverlamming, waarbij gevallen vaker voorkomen tussen de leeftijd van 15 en 60 jaar. De aandoening treft mannen en vrouwen, evenals verschillende etniciteiten, gelijkelijk.
De naam “Bell’s palsy” komt van Charles Bell, een Schotse neuroloog die de aandoening voor het eerst identificeerde en meldde, en verlamming, wat verlamming betekent.
Bell’s palsy symptomen
Een veelbetekenend teken van Bell’s verlamming is het hangen van het gezicht en de mond die slechts de helft van het gezicht beïnvloedt. Vroege symptomen die kunnen wijzen op het begin van Bell’s palsy zijn:
Bijkomende symptomen van gezichtsverlamming kunnen zijn:
-
Onvermogen om de spieren te beheersen die verantwoordelijk zijn voor gezichtsuitdrukkingen, zoals glimlachen, de wenkbrauwen optrekken en knipperen, loensen of de ogen sluiten
-
Hoofdpijn
-
Kwijlen veroorzaakt door het onvermogen om de mond volledig te sluiten
-
Scheurend
-
Gevoelloosheid of verlies van gevoel in het gezicht
-
Verhoogde gevoeligheid voor geluiden (hyperacusis)
-
Verlies van smaak op de helft van het voorste deel van de tong
-
Water geven geassocieerd met droge ogen, veroorzaakt door de moeilijkheid of het onvermogen om het ooglid aan de aangedane kant volledig te sluiten
Gezichtssymptomen van Bell’s palsy kunnen lijken op die van een beroerte. Bell’s palsy heeft echter geen andere neurologische symptomen en is niet levensbedreigend.
Als andere beroerte-achtige symptomen gepaard gaan met uw gezichtsverlies, zoals onduidelijke spraak, wazig zicht en armzwakte, moet u onmiddellijk 911 bellen.
Bell’s palsy symptomen zijn meestal tijdelijk, met veel mensen die een significante verbetering zien binnen drie weken en 85% van de mensen die volledig herstellen binnen een paar maanden.
ZIE GERELATEERD: Is oogtrekkingen een teken van een beroerte?
Oorzaken van Bell’s palsy
Hoewel de exacte oorzaak van Bell’s palsy onbekend is, zijn zwelling en ontsteking van hersenzenuw 7 (gezichtszenuw) meestal aanwezig bij mensen met symptomen.
Veel medische professionals denken dat een virale infectie ervoor zorgt dat het immuunsysteem van het lichaam zich op de gezichtszenuw richt, wat resulteert in ontsteking en zwelling. Virale infecties die in verband zijn gebracht met de symptomen van Bell’s palsy zijn onder meer:
-
Herpes simplex geassocieerd met koortsblaasjes en genitale herpes
-
Herpes zoster geassocieerd met gordelroos en waterpokken
-
Het griepvirus, met name influenza B
-
Humaan immunodeficiëntievirus (HIV)
-
Epstein-Barr-virus, geassocieerd met mononucleosis (mono)
-
Sarcoïdose, die ontsteking van verschillende organen veroorzaakt
-
Mond- en klauwzeer
-
Bofvirus
-
Rubella, ook wel Duitse mazelen genoemd
-
Adenovirus geassocieerd met bronchitis, longontsteking en conjunctivitis
-
Cytomegalovirusinfecties geassocieerd met waterpokken en mono
Gevallen van gezichtsverlamming kunnen ook worden veroorzaakt door letsel of blootstelling aan gevaarlijke chemicaliën, waaronder dichloormethaan.
ZIE GERELATEERD: Syndroom van Ramsay Hunt
Risicofactoren
Mensen die een hoger risico lopen op het ontwikkelen van gezichtsverlamming zijn onder meer:
Verschillende reeds bestaande aandoeningen verhogen de kans op gezichtsverlamming van een persoon, zoals:
Diagnose
Er zijn geen specifieke tests om de verlamming van Bell te diagnosticeren. Het kan usually worden gediagnosticeerd met een lichamelijk onderzoek, wat betekent dat de arts een diagnose kan stellen door uw fysieke uiterlijk te evalueren.
Tijdens een onderzoek zal uw arts u verschillende gezichtstaken laten uitvoeren, zoals glimlachen, fluiten, de wenkbrauwen optrekken en de ogen sluiten. Terwijl u deze taken uitvoert, zal de arts uw gezichtsspieren in de gaten houden om te zien of de ene kant zwakker is dan de andere.
Om een medisch noodgeval – zoals een beroerte – uit te sluiten, kunnen uw mobiliteit, alertheid, spraak en andere details worden onderzocht.
Reeds bestaande aandoeningen kunnen ook worden getest om ervoor te zorgen dat gezichtsverlamming geen symptoom is van iets ernstiger, waaronder de ziekte van Lyme, hersentumor of diabetes. De tests die worden gebruikt om dit te bereiken, zijn onder meer:
-
Elektromyografie (EMG) geeft informatie over zenuwbetrokkenheid, inclusief of er zenuwbeschadiging is, hoe ernstig deze is en de omvang ervan.
-
Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) zorgt ervoor dat uw zenuwen niet worden samengedrukt door een hersentumor of botbreuk.
-
Bloedonderzoek kan bepalen of de ziekte van Lyme, diabetes of andere reeds bestaande aandoeningen aanwezig zijn.
ZIE GERELATEERD: Oftalmoplegie
Bell’s palsy behandeling
Symptomen van Bell’s palsy verbeteren vaak na verloop van tijd zonder behandeling. Hoewel de spierkracht van het gezicht na een paar maanden weer normaal zou moeten worden, zijn er een paar dingen die u kunt doen om te helpen bij uw herstel, zoals:
-
Breng regelmatig oogdruppels aan in het aangedane oog om het hoornvlies vochtig en gezond te houden.
-
Verminder ontstekingen door corticosteroïden te nemen.
-
Verlicht pijn en ongemak met ibuprofen, paracetamol of andere vrij verkrijgbare pijnstillers.
-
Behandel infecties met antivirale of antibacteriële medicatie, als wordt vastgesteld dat een virus of bacterie uw symptomen heeft veroorzaakt.
-
Draag een ooglapje of bedekking over het aangedane oog om letsel, irritatie of uitdroging te voorkomen.
-
Oefen fysiotherapie-oefeningen om de kracht in de gezichtsspieren opnieuw op te bouwen.
-
Breng een warm, vochtig kompres aan om pijn of ongemak in het gezicht te verlichten.
-
Stimuleer de gezichtsspieren met een gezichtsmassage.
Als u de voorkeur geeft aan alternatieve geneeskunde als middel voor de palsybehandeling van Bell, kunt u overwegen:
-
Ontspanning
-
Elektrische stimulatie
-
Vitaminetherapie, met behulp van B6, B12 en zink
-
Acupunctuur
-
Biofeedback training
Prognose
Hoewel gezichtsverlamming een angstaanjagende ervaring kan zijn, zal uw zenuwfunctie waarschijnlijk na verloop van tijd terugkeren. In feite zal 85% van de mensen met symptomen van Bell’s palsy binnen een paar maanden herstellen, waarbij kinderen de grootste kans hebben op een volledig herstel.
Met dit in gedachten is het belangrijk om te weten dat de mogelijkheid van een volledig en snel herstel afhangt van de ernst van de symptomen en het niveau van zenuwbeschadiging. Degenen die volledige spierverlamming ervaren, zullen waarschijnlijk een langere herstelperiode hebben.
Mogelijke complicaties
De meest voorkomende complicatie van Bell’s palsy heeft een direct effect op uw gezichtsvermogen. Het is meestal moeilijk om het oog aan de aangedane kant van het gezicht volledig te sluiten, waardoor het oog kan uitdrogen. Overmatige droogheid in het oog kan leiden tot infectie of hoornvlieszweren, die uw gezichtsvermogen kunnen bedreigen.
Om deze reden is het belangrijk om het oog ’s nachts gehydrateerd te houden of terwijl je naar een digitaal scherm kijkt. Enkele manieren om dit te bereiken zijn om overdag oogdruppels en zalf of een vochtkamer voor het slapengaan te gebruiken. Dit helpt krabben van het hoornvlies te voorkomen.
Als u stijfheid, tintelingen of gevoelloosheid aan één kant van uw gezicht opmerkt, wordt u aangeraden medische hulp in te roepen. Hoe eerder u medische hulp zoekt voor de symptomen van uw Bell-verlamming, hoe beter uw kans is op een snel en volledig herstel.
LEES MEER: Wat is een neuro-oogarts?
Chris Knobbe, MD heeft ook bijgedragen aan dit artikel.
Pagina gepubliceerd op maandag 4 maart 2019