Exotropie types, symptomen en behandeling

Thuis
Voorwaarden | Exotropie

jonge jongen met exotropie

Wat is exotropie?

Exotropie is een naar buiten draaien van een of beide ogen. Het is een veel voorkomend type scheelzien. Ongeveer een kwart van alle kinderen met scheelzien heeft exotropie.

Er zijn verschillende soorten exotropie. De aandoening kan de hele tijd of slechts soms visueel merkbaar zijn.

Exotropie kan aanwezig zijn bij de geboorte of later in het leven optreden. Het kan meestal worden beheerd of behandeld, maar de behandeling zal variëren op basis van type en ernst.

In sommige gevallen gaat de aandoening vanzelf over.

Soorten exotropie

Elk type exotropie kan verschillende oorzaken en niveaus van ernst hebben.

Intermitterende exotropie

Intermitterende exotropie is het meest voorkomende type van de aandoening. Van ongeveer 1% van de bevolking wordt gedacht dat ze een zekere mate van intermitterende exotropie hebben.

Het draaien van de ogen gebeurt slechts af en toe, als gevolg van een van deze omstandigheden:

De meeste aanvallen van intermitterende exotropie zijn zeldzaam, maar ze kunnen zo vaak voorkomen dat het een permanent probleem wordt.

Kinderen met intermitterende exotropie hebben de neiging om bijziend te worden tijdens de kindertijd of adolescentie.

Congenitale (infantiele) exotropie

Congenitale exotropie, ook wel infantiele exotropie, kan gebeuren bij de geboorte of vroeg in het leven. Het wordt vaak opgemerkt tussen de leeftijd van 4 en 6 weken.

Sommige milde gevallen hoeven niet te worden behandeld en gaan vanzelf weg, tussen de leeftijd van 6 en 8 weken.

Als u na de leeftijd van 4 maanden nog steeds een verkeerde uitlijning in de ogen van uw kind ziet, neem dan contact op met een oogarts voor een onderzoek.

Verworven exotropie

Exotropie kan worden verkregen als gevolg van een andere gezondheidstoestand (en), vooral die welke de hersenen beïnvloeden.

Voorwaarden zijn onder andere:

  • Aaien

  • Trauma

  • Syndroom van Down

  • Hersenverlamming

  • Schildklier ziekte

  • Hersentumor

Andere aandoeningen, zoals staar en glaucoom, kunnen ook het risico op het ontwikkelen van verworven exotropie verhogen.

Sensorische exotropie

Sensorische exotropie treedt op wanneer er sprake is van verlies van gezichtsvermogen of blindheid in één oog. Het zichtprobleem schaadt het vermogen van het ene oog om met het andere oog te werken.

Sensorische exotropie kan mensen op elke leeftijd treffen.

Opeenvolgende exotropie

Opeenvolgende exotropie kan zich ontwikkelen na een operatie die werd uitgevoerd om verkeerd uitgelijnde ogen te corrigeren. Er wordt gedacht dat dit wordt veroorzaakt door schade aan de spieren die de oogbeweging regelen, op een bepaald moment tijdens de procedure.

Een studie wees uit dat bepaalde mensen een hoger risico hadden op het ontwikkelen van opeenvolgende exotropie na een procedure dan anderen. Als u een ooguitlijningsoperatie overweegt, praat dan met uw oogarts om erachter te komen of het iets is dat u in gedachten moet houden.

ZIE GERELATEERD: Exoforie: Wat is het en hoe beïnvloedt het het gezichtsvermogen?

Exotropie symptomen

Een of beide ogen naar buiten gericht, weg van de neus, is het meest voorkomende symptoom van exotropie.

Maar er zijn andere symptomen die kunnen optreden naast – of als gevolg van – deze verkeerde uitlijning.

Symptomen kunnen zijn:

Exotropie symptomen kunnen vaak of niet vaak voorkomen. Als u een of meer symptomen ervaart, neem dan contact op met een oogarts voor verdere evaluatie.

Wat zijn de oorzaken exotropie?

Exotropie treedt op wanneer iets de manier verandert waarop de oogspieren samenwerken met de hersenen.

De aandoening kan worden geërfd of verworven als gevolg van een andere gezondheidstoestand, zoals een beroerte, schildklieraandoening of cataract, naast andere aandoeningen.

Sommige gevallen van exotropie treden op zonder duidelijke gezondheidsproblemen of medische familiegeschiedenis. In deze gevallen wordt de oorzaak als onbekend beschouwd.

Diagnose van exotropie

Een oogarts kan exotropie diagnosticeren door te controleren op symptomen, de medische geschiedenis van de familie te evalueren en bepaalde zichttests uit te voeren.

Tests die kunnen helpen bij het diagnosticeren van exotropie zijn onder meer:

Een cycloplege refractie kan ook worden uitgevoerd. Tijdens deze test worden speciale oogdruppels op het oog geplaatst om tijdelijk te voorkomen dat het zich op zichzelf concentreert.

Dit proces helpt een oogarts om het gezichtsvermogen van een kind gemakkelijker te evalueren.

ZIE GERELATEERD: Waarom oogonderzoeken van kinderen zo belangrijk zijn

Exotropie behandeling

De behandeling zal variëren afhankelijk van de ernst van exotropie. Sommige gevallen zullen een relatief eenvoudige behandeling hebben.n, maar anderen kunnen een operatie vereisen.

Intermitterende exotropie, die af en toe voorkomt, hoeft mogelijk alleen te worden gecontroleerd.

Niet-chirurgische exotropie behandeling

Als exotropie constant is, kan een oogarts aanbevelen:

  • Bril op sterkte om eventuele brekingsfouten te corrigeren

  • Een pleister over het sterkere oog plaatsen om het zwakkere oog te versterken

  • Visietherapie, die oefeningen en activiteiten omvat om de ooguitlijning te verbeteren

Exotropie chirurgie

Sommige gevallen van exotropie vereisen een operatie om de oogspieren opnieuw uit te lijnen.

Voor kinderen met congenitale exotropie wordt chirurgie meestal vroeg in het leven aanbevolen om de voordelen voor het gezichtsvermogen te maximaliseren en het risico op complicaties te verminderen.

Volwassenen kunnen ook kiezen voor exotropiechirurgie, maar de procedure zal meestal het uiterlijk van de ogen meer beïnvloeden dan het gezichtsvermogen zelf.

Wacht niet met de behandeling van exotropie

Exotropie is meestal behandelbaar, maar het kan moeilijker te behandelen worden naarmate het vordert.

Een oogarts kan mogelijk helpen de aandoening te beheersen en de kans op aanvullende behandeling – of verlies van het gezichtsvermogen – later in het leven te verminderen.

LEES MEER: Hoe convergentie-insufficiëntie bij kinderen te herkennen


Anna Barden heeft ook bijgedragen aan dit artikel.