Fotoreceptoren en hun functie in het oog

oogbolillustratie van fotoreceptoren (staafjes en kegeltjes) in het oog

Kleine cellen die fotoreceptoren in het oog worden genoemd, spelen een vitale rol bij nachtzicht en beïnvloeden ook hoe het oog kleur ziet. Fotoreceptorcellen bevinden zich in het netvlies, het lichtgevoelige weefsel dat de achterkant van het oog bekleedt.

Er zijn twee soorten fotoreceptorcellen: kegeltjes en staafjes. Elk type fotoreceptor werkt om verschillende lichtniveaus om te zetten in signalen die vervolgens naar de hersenen worden gestuurd om een visuele representatie te vormen.

Fotoreceptor functie en types

Er zijn twee soorten fotoreceptoren: kegelfotoreceptoren en staaffotoreceptoren.

Deze cellen functioneren door licht en/of kleur te detecteren en de boodschap via de oogzenuw terug te geven aan de hersenen. Terwijl kegelfotoreceptoren kleur detecteren door fel licht, zijn staaffotoreceptoren gevoelig voor niveaus met weinig licht. Staafjes helpen bij nachtzicht en het identificeren van zwart-witte tinten.

Zowel kegeltjes als staafjes bevatten speciale eiwitten die helpen bij hun functionaliteit. Het menselijk oog bevat meer staaffotoreceptoren dan kegelfotoreceptoren.

Kegel fotoreceptoren

Kegelfotoreceptoren worden geactiveerd door felle verlichting en helpen het oog om kleur te zien. Dit type fotoreceptor bevat eiwitten die fotopsines (of kegelopsins) worden genoemd en die helpen bij het maken van kleurpigmenten voor het oog om te bekijken.

Er zijn drie subtypen kegels: blauwe, rode en groene kegels – elk is gevoelig voor verschillende golflengten van licht, waardoor het oog meerdere kleuren kan zien.

Rood licht en objecten stimuleren de rode kegels, terwijl groen licht en objecten de groene kegels stimuleren enzovoort. Meer dan één kleurkegel wordt gestimuleerd om de kleuren ertussen te zien. Een geel object – zoals een banaan – stimuleert bijvoorbeeld tegelijkertijd de rode en groene kegels, omdat rood en groen combineren om een gele tint te creëren.

Het oog heeft ongeveer 6 miljoen kegeltjes, die zich meestal in de fovea bevinden, een putachtige structuur in het midden van het netvlies die de details van beelden die je ziet verscherpt.

Staaf fotoreceptoren

Staaffotoreceptoren zijn gevoelig in slecht verlichte omgevingen en helpen het oog bij nachtzicht en zien in zwart-wit. Deze fotoreceptoren bevatten een eiwit genaamd rhodopsine (ook wel visueel paars genoemd) dat het oog voorziet van pigmentatie bij weinig licht.

Dit type fotoreceptor heeft geen subtypen en helpt het oog niet om kleur te zien – daarom verschijnt alles in een grijsschaal wanneer u objecten ’s nachts (of in anderszins donkere omgevingen) bekijkt.

Er zitten meer dan 100 miljoen staafcellen in het oog. In tegenstelling tot kegels zijn staven niet gevonden in het fovea-gedeelte van het netvlies.

Zichtomstandigheden waarbij fotoreceptoren betrokken zijn

Verschillende zichtomstandigheden hebben betrekking op de fotoreceptoren – waarvan er vele te maken hebben met hoe licht het oog binnenkomt. Dit omvat het volgende:

  • Retinitis pigmentosa – een genetische aandoening die beïnvloedt hoe het netvlies reageert op licht.

  • Ushersyndroom – een zeldzame genetische aandoening die het gezichtsvermogen, gehoor en evenwicht beïnvloedt – dit wordt vaak geassocieerd met retinitis pigmentosa.

  • Kleurenblindheid – een tekort aan kleurenzicht dat van invloed is op de manier waarop het oog kleur ziet.

  • Fotokeratitis (sneeuwblindheid) – een pijnlijk maar tijdelijk verlies van het gezichtsvermogen als gevolg van overmatige blootstelling aan ultraviolette (UV) stralen.

Retinitis pigmentosa en Ushersyndroom hebben momenteel geen genezing, hoewel er enkele genetische therapieën en innovatieve behandelingen zijn (zoals bionische ogen voor retinitis pigmentosa) die veelbelovend zijn voor de behandeling van deze aandoeningen.

Kleurenblindheid heeft ook geen remedie, maar kleurenblinde brillen kunnen mensen helpen kleur beter te zien met behulp van speciale filters in de lenzen.

Fotokeratitis verdwijnt meestal binnen een paar dagen en kan worden voorkomen met de juiste UV-bescherming.

Fotoreceptoren en vitamine A

Vitamine A is een bestanddeel van rhodopsine, het eiwit dat voorkomt in staaffotoreceptoren. Het krijgen van voldoende vitamine A is belangrijk om u te helpen zien bij weinig licht, evenals voor de algehele gezondheid van het oog en lichaam.

Tekorten aan vitamine A kunnen leiden tot een aantal zichtaandoeningen, waaronder de volgende:

Sommige supplementen en oogdruppels kunnen worden ingenomen om ervoor te zorgen dat u voldoende vitamine A krijgt. De vitamine is ook te vinden in veel voedingsmiddelen, zoals runderlever, wortels en zoete aardappelen.

Houd de ogen gezond met routinematige oogonderzoeken

Retina-fotoreceptoren zijn van vitaal belang voor het zichtsysteem. De beste manier om ze (en je ogen) in goede gezondheid te houden, is door regelmatig uitgebreid oogexamevrouw.

Bovendien, omdat de fotoreceptoren zich in de achterkant van het oog bevinden, is een uitgebreid oogonderzoek noodzakelijk om eventuele problemen met de cellen te detecteren die mogelijk kunnen leiden tot een complexe zichtaandoening.

ZIE GERELATEERD: Ooganatomie: De delen van het oog van dichterbij bekijken