Glasvochthumor, ook wel het glasachtig lichaam genoemd, is de transparante, waterige, gelachtige substantie die de ruimte in het midden van het oog vult. Van achter de lens van het oog tot het netvlies vormt het glasachtig lichaam het grootste deel van de oogbol.
Wat is het glasvocht?
Glasvocht is de vloeistof die een groot deel van het binnenste deel van de oogbol vult, de glasvochtkamer. De glasvochtkamer neemt ongeveer 80% van het oog in beslag, dus het glasvocht erin helpt om de oogbol zijn vorm te geven.
Vloeistof in de glaskamer bestaat voornamelijk uit water, maar het bevat wel kleine hoeveelheden collageen, eiwitten, elektrolyten en belangrijke suikers zoals glycosaminoglycanen. Glasvocht zorgt ervoor dat zuurstof en voedingsstoffen van de voorkant van het oog naar de achterkant van het oog kunnen reizen, terwijl de antioxidanten de lens helpen beschermen tegen cataractontwikkeling.
In tegenstelling tot waterige humor, de vloeistof in de voorste kamer (voorkant) van het oog, is glasachtige humor een stille vloeistof die zichzelf niet voortdurend vernieuwt. Een overeenkomst tussen glasvocht en waterige humor is echter dat geen van beide afhankelijk is van bloedvaten om hun werk te doen.
Glasachtige humorfunctie
De functie van glasvochthumor bestaat uit verschillende belangrijke taken, waaronder het handhaven van de oogvorm, het helder houden van het oog en het bieden van schokabsorptie.
De meest voor de hand liggende functie van het glasvocht is om de oogbol zijn bolvorm te geven. Wanneer de glasvochtkamer goed gevuld is, blijft de glasvochthumor vastzitten aan het netvlies (het lichtgevoelige weefsel dat de achterkant van het oog bekleedt).
Naast het behoud van de oogvorm, werkt het glasachtig lichaam om het midden van het oog helder te houden. Om scherp zicht mogelijk te maken, moet buitenlicht door het oog schijnen en zich direct richten op het middelste deel van het netvlies, de macula genaamd. Omdat glasvocht helder en waterig is, wordt licht gemakkelijker gericht op waar het moet zijn voor een goed zicht.
Een andere coole functie: het glasvocht helpt elke schok of verstoring die het oog kan beïnvloeden te verminderen. Wanneer een persoon bijvoorbeeld snel schudt of zijn hoofd beweegt, zal glasvocht de schok van die bewegingen absorberen.
Deze schokabsorptie treedt ook op tijdens fysieke activiteiten, zoals hardlopen, of wanneer iemand een hoofdletsel oploopt. Het vermogen van het glasvocht om verstoringen in de ogen te verminderen, helpt oogbeschadiging te voorkomen.
ZIE GERELATEERD: Ooganatomie: een nadere blik op delen van het oog
Glasvochtcondities
Naarmate het oog ouder wordt, treden natuurlijke veranderingen op in het glasachtig lichaam. Dergelijke veranderingen kunnen leiden tot verschillende leeftijdsgerelateerde oogproblemen die variëren van onschadelijk tot gezichtsbedreigend. Veel voorkomende glasvochtgerelateerde oogaandoeningen zijn glasvochtloslating en netvliesscheuren.
Glasvochtdegeneratie
Glasvochtdegeneratie, ook bekend als glasvocht syneresis, wordt gekenmerkt door het dunner worden van de glasvochtvloeistof. In het oog van een jongere persoon is glasvocht dik en gelachtig, wat de glasvochtkamer vult en de glasvochthumor mollig houdt.
Naarmate het oog ouder wordt, begint deze gelachtige substantie dunner en vloeibaar te worden, waardoor het moeilijk wordt voor de glasachtige humor om de gegeven ruimte in het oog te vullen.
Glasvocht syneresis kan ervoor zorgen dat de glasvochthumor doorzakt en wegtrekt van het netvlies – een aandoening die bekend staat als posterieur glasvochtloslating.
Achterste glasvochtloslating
Posterieur glasvochtloslating (“PVD” of “glasvochtloslating”) treedt op wanneer de glasvochthumor begint af te pellen van het bindweefsel dat het aan het netvlies hecht. Dit gebeurt meestal vanwege glasvochtdegeneratie, waarbij de glasvochtige humorwanden beginnen te verzakken als de gelachtige substantie vloeibaar wordt.
Naarmate het glasvocht loskomt van het bindweefsel, is het gebruikelijk dat glasvocht floaters in uw zicht verschijnen (of verslechteren). Oogdrijvers zijn kleine klontjes of standjes collageen die afbreken in het glasvocht terwijl het wegtrekt van het bindweefsel.
Vormen en soorten eye floaters variëren van persoon tot persoon. Hoewel ze afleidend kunnen zijn, zijn ze meestal niet gevaarlijk.
Hoewel glasvochtloslating deel uitmaakt van het verouderingsproces van het oog en zonder problemen kan optreden, is er een kans dat er meer ernstige aandoeningen kunnen ontstaan; deze omvatten retinale tranen of netvliesloslating.
ZIE GERELATEERD: Asteroïde hyalurose: Oorzaken, symptomen en behandelingen
Netvliestranen en loslating
Wanneer de glasachtige humor afbladdert van het weefsel dat het met het netvlies verbindt, is het vergelijkbaar met het verwijderen van een sticker van een vel papier: de sticker kan schoon afbladderenly, of stukjes papier kunnen worden afgescheurd met de sticker.
Het is mogelijk dat stukjes van het netvlies afscheuren met de glasvochthumor wanneer het loskomt, wat resulteert in een netvliesscheur. Omdat netvliestranen kunnen leiden tot netvliesloslating, is het belangrijk om het door een oogarts te laten onderzoeken.
Indien ernstig, kan ooglaserchirurgie nodig zijn om de scheur te dichten. Het is echter ook mogelijk dat uw netvliesscheur als laag risico wordt beschouwd en alleen de monitoring van een oogarts of netvliesspecialist vereist.
Netvliesloslating treedt op wanneer het netvlies wegscheurt van de achterkant van het oog. Dit kan gebeuren na een netvliesscheur of door de glasvochthumor die aan het netvlies trekt. Netvliesloslating is een ernstige, zichtbedreigende aandoening die een operatie vereist om te herstellen.
Bij netvliestranen en loslating kunnen lichtflitsen (fotopsie) in uw perifere zicht komen. Dit is een gevolg van het feit dat het netvlies – een lichtgevoelig weefsel – wordt aangetrokken door het glasvocht. De retinale stimulatie veroorzaakt een verschijning van licht vanuit het oog.
Glasvochtbloeding
Zoals eerder vermeld, is het glasachtig lichaam niet samengesteld uit en vertrouwt het niet op bloedvaten om te werken. Er zijn echter veel bloedvaten rond de glasvochtkamer.
In bepaalde omstandigheden, zoals diabetische retinopathie of sikkelcelanemie, kunnen abnormale bloedvaten in de glasvochtholte groeien. Het is mogelijk dat deze bloedvaten scheuren en bloeden in of nabij het glasvocht – dit staat bekend als een glasvochtbloeding.
Glasvochtbloeding is niet pijnlijk en kan verschijnen als troebelheid of donkere vlekken in uw zicht. Het gezichtsvermogen kan worden beschadigd of verloren gaan als glasvochtbloedingen onbehandeld blijven.
Wanneer moet je naar een oogarts?
Het is belangrijk om een oogarts te raadplegen als u symptomen begint te ervaren die verband houden met glasvochtgerelateerde aandoeningen, vooral als u ouder bent dan 50 jaar. Symptomen zijn onder meer:
-
Plotselinge ontwikkeling van of toename van oogdrijvers.
-
Lichtflitsen geproduceerd vanuit het oog in plaats van van een externe bron.
-
Donkere schaduw of gordijn sluit zich aan de zijkanten van je zicht.
-
Plotseling wazig of troebel zicht.
Een oogarts kan de gezondheid van uw glasvocht en netvlies onderzoeken en de nodige behandeling toedienen.
In een procedure die een vitrectomie wordt genoemd, voert een oogarts de glasvochtvloeistof uit het oog af en reinigt de glasvochtkamer. Zodra de kamer is schoongemaakt, zal de arts het glasvocht vervangen door een zoutoplossing.
Een vitrectomie wordt vaak gebruikt voor mensen met ernstige oogzwevers of een glasvochtbloeding die het gezichtsvermogen beïnvloedt. De procedure herstelt eventuele structurele schade aan het glasvocht en herstelt het heldere zicht voor patiënten.
LEES MEER: Oogzwevers en flitsers FAQ
Pagina gepubliceerd op woensdag 10 maart 2021