Hoge bijziendheid: ernstige bijziendheid

jongen krijgt een oogonderzoek met hoge bijziendheid

Wat is hoge bijziendheid?

Hoge bijziendheid is de medische term voor extreme of ernstige bijziendheid. Bijziendheid is een soort brekingsfout en lensvoorschriften voor refractiefouten worden gemeten in eenheden die dioptrieƫn worden genoemd. Een persoon die een zichtrecept van -6,00 dioptrie (D) of meer nodig heeft, heeft een hoge bijziendheid.

Hoge bijziendheid kan het risico van een persoon op het ontwikkelen van een zichtbedreigende oogziekte exponentieel verhogen. Het is erg belangrijk om de progressie van bijziendheid tijdens de kindertijd te beheersen, voordat het hoge bijziendheid wordt.

Progressie en stabilisatie van bijziendheid

Bijziendheid begint meestal tijdens de vroege kindertijd en vordert in de loop van de tijd. De piekjaren van bijziendheidsprogressie zijn ongeveer tussen 7 en 15,5 jaar. Echter het kan eerder beginnen en langer duren.

Hoe eerder een kind bijziendheid ontwikkelt, hoe groter de progressie en hoe groter de kans op het ontwikkelen van hoge bijziendheid.

Voor ongeveer 50% van de mensen stabiliseert bijziendheid op 15-jarige leeftijd, maar het kan voor anderen tot ongeveer de leeftijd van 24 jaar vorderen. Als het doorgaat naar een meting van -6,00 D of meer, wordt dat beschouwd als hoge bijziendheid. Lage en matige bijziendheid vallen tussen -0,25 D en -5,75 D.

ZIE GERELATEERD: Loopt uw kind risico op bijziendheid?

Hoge bijziendheid oorzaken

Bijziendheid treedt voornamelijk op als gevolg van een enigszins langwerpige oogbolvorm. Wanneer de oogbol te lang is, richt het licht zich te ver voor het netvlies. Hierdoor zien verre objecten er wazig uit.

Mensen met een hoge bijziendheid hebben een langere oogbolvorm dan mensen met lage of milde bijziendheid. Dit betekent dat licht zich nog verder van hun netvlies concentreert en het zicht op afstand extreem wazig maakt.

Erfelijke genen kunnen een rol spelen bij het ontstaan van hoge bijziendheid. Kinderen hebben een groter risico op het ontwikkelen van de aandoening wanneer een of beide ouders bijziendheid hebben.

Ernstige bijziendheid leidt over het algemeen niet tot verlies van het gezichtsvermogen op zichzelf. In plaats daarvan rekt en verdunt de progressieve verlenging van de oogbol het netvlies en andere oogweefsels. Dit maakt ze kwetsbaarder voor schade en ziekte.

Studies hebben aangetoond dat het risico op deze complicaties drastisch toeneemt naarmate een persoon meer bijziend wordt:

Mensen met een hoge bijziendheid lopen ook een verhoogd risico op het ontwikkelen van pathologische bijziendheid.

Pathologische myopie (ook wel kwaadaardige of degeneratieve bijziendheid genoemd) komt niet zo vaak voor als lage of hoge bijziendheid. Het treft slechts ongeveer 3% van de wereldbevolking. Toch is het de zevende belangrijkste oorzaak van juridische blindheid in Amerika. Bij pathologische bijziendheid kunnen progressie en verlies van gezichtsvermogen snel en ernstig zijn.

Het is essentieel dat mensen met hoge bijziendheid routinematige verwijde oogonderzoeken hebben. Hun oogartsen moeten hen controleren op tekenen van complicaties veroorzaakt door hoge bijziendheid.

Als de bijziendheid van uw kind verergert, vraag dan uw oogarts naar de bijziendheidscontrolemethoden die beschikbaar zijn in uw omgeving. Bijziendheidscontrole kan de progressie van bijziendheid vertragen of stoppen.