Wat is intraoculaire druk (IOP)?
Intraoculaire druk (IOP) is de meting van de vloeistofdruk in de oogbol. Het hebben van normale oogdruk helpt de vorm van het oog te behouden en ondersteunt de anatomie van het oog, zodat het goed kan functioneren. Als uw IOP te hoog of te laag blijft, kan dit uw ogen beïnvloeden en uw gezichtsvermogen in gevaar brengen.
IOP wordt gemeten in millimeter kwik (mmHg) en wordt als normaal beschouwd in het bereik van 12-21 mmHg.
Er zijn twee verschillende soorten vloeistof die de oogbollen vullen: waterige humor (gelegen aan de voorkant van het oog) en glasvocht (gelegen in de achterkant van het oog). Hoewel beide vloeistoffen een belangrijke rol spelen in het oog, is waterige humor verantwoordelijk voor intraoculaire druk.
Waterige humor is een heldere, waterige vloeistof die het voorste deel van het oog vult, tussen het hoornvlies en de lens. Het grootste deel van de waterige humor bestaat uit water, met een klein percentage bestaande uit eiwitten, suikers en andere voedingsstoffen die het oog nodig heeft voor een optimale functie.
Het doel van waterige humor is om door het voorste deel van het oog te fietsen, tussen het hoornvlies en de voorkant van het glasvocht. Tijdens deze cyclus levert waterige humor voedingsstoffen aan de lens en het hoornvlies, omdat die structuren geen enkele vorm van directe bloedtoevoer ontvangen.
ZIE GERELATEERD: Glaucoom en oogdruk Q&A
Hoe IOP werkt
Gezonde IOP wordt bereikt wanneer het niveau van waterige humorproductie en drainage in balans blijven. Om de balans volledig te begrijpen, is het belangrijk om de reis te begrijpen die waterige humor neemt bij het voltooien van zijn functie.
Het oog is verdeeld in drie delen, genaamd Kamers:
-
De voorste kamer bevindt zich tussen het hoornvlies en de iris.
-
De achterste kamer bevindt zich tussen de iris en de lens.
-
De glasvochtkamer bevindt zich tussen de lens en het netvlies.
Waterige humor wordt geproduceerd door een structuur in het ciliaire lichaam die het ciliaire epitheel wordt genoemd. Het ciliaire epitheel bevindt zich in de achterste kamer. Waterige humor verzamelt zich in dit gebied en stroomt vervolgens door de pupil naar de voorste oogkamer.
Eenmaal daar stroomt de waterige humor uit de voorste kamer, meestal door het trabeculaire gaaswerk. Het trabeculaire gaaswerk is een sponsachtig weefsel dat zich onder de hoek van het hoornvlies en de iris bevindt. Het is verantwoordelijk voor de meerderheid van de waterige humor drainage. Onjuiste functie van het trabeculaire gaaswerk kan werken om de oogdruk te verhogen of te verlagen.
De hoeveelheid waterige humor die wordt geproduceerd en de hoeveelheid die wordt afgevoerd, moet gelijkmatig zijn om de intraoculaire druk stabiel te houden. Als er te weinig wordt geproduceerd, kan de IOP lager zijn dan normaal – een aandoening die hypotonie. Gevallen waarin waterige humor niet effectief draineert, kunnen abnormaal hoge IOP veroorzaken, ook wel oculaire hypertensie.
ZIE GERELATEERD: Wat is gonioscopie?
Risicofactoren en complicaties
Er zijn bepaalde kenmerken die iemand een hoger risico geven op het hebben van een IOP die te hoog of te laag is. Bepaalde medische aandoeningen kunnen ook het risico op IOP-onbalans verhogen.
Risicofactoren voor oculaire hypertensie
Oculaire hypertensie beschrijft het hebben van een te hoge intraoculaire druk (hoger dan 21 mmHg). Enkele factoren die u een hoger risico hierop geven, zijn onder meer:
-
Op oudere leeftijd zijn
-
Het hebben van een familiegeschiedenis van oculaire hypertensie of glaucoom
-
Van Afro-Amerikaanse of Latino afkomst zijn
-
Met een hoge bijziendheid
-
Het nemen van langdurig gebruik van een topische of systemische steroïde medicatie
-
Diabetes of hoge bloeddruk hebben
-
Oogoperatie of oogletsel ervaren
-
Leven met onderliggende aandoeningen zoals pseudo-exfoliatiesyndroom of pigmentdispersiesyndroom
-
Verdunning van het centrale hoornvlies
Complicaties van oculaire hypertensie
Oculaire hypertensie kan zich ontwikkelen tot de ontwikkeling van glaucoom. Hoewel oculaire hypertensie en glaucoom gerelateerd zijn, zijn ze niet hetzelfde.
Glaucoom is een aandoening waarbij hoge oogdruk schade aan de oogzenuw veroorzaakt, wat resulteert in uiteindelijk verlies van het gezichtsvermogen. Het is mogelijk dat iemand oculaire hypertensie heeft zonder met glaucoom.
However, de diagnose van oculaire hypertensie brengt een persoon op een hoger risico op het ontwikkelen van glaucoom.
Risicofactoren voor hypotonie
Hypotonie beschrijft het hebben van een IOP die lager is dan normaal. Kenmerken die iemand hiervoor een hoger risico geven zijn onder andere:
Complicaties van hypotonie
Hypotonie complicaties kunnen zijn:
ZIE GERELATEERD: Primair openhoekglaucoom: oorzaken, risico’s en behandeling
Hoe wordt mijn IOP gecontroleerd?
Tonometrie is de term die wordt gebruikt om methoden voor het meten van oogdruk te beschrijven. Hoewel er verschillende manieren zijn om IOP te meten, worden de twee meest voorkomende applanatie-tonometrie en niet-contactnometrie (NCT) genoemd. NCT wordt soms aangeduid als “air puff” tonometrie.
Hieronder staan de verschillende soorten IOP-metingen:
Goldmann/applanatie tonometrie
Deze methode is de gouden standaard van IOP-meting. Verdovende oogdruppels worden gebruikt om de ogen te verdoven en een niet-toxische kleurstof wordt in het oog ingebracht.
Om applanatie-tonometrie te meten, zal uw arts een apparaat gebruiken dat een spleetlamp wordt genoemd om licht en vergroting te bieden. Tijdens deze test raakt een kleine sonde zachtjes het oogoppervlak aan en vlakt het midden van het hoornvlies licht af.
Je oogdruk hangt af van hoeveel kracht er nodig is om het hoornvlies af te vlakken. Vanwege het gebruik van een actueel verdovingsmiddel (verdovingsmiddel), wordt deze procedure uitgevoerd zonder pijn of ongemak voor de patiënt.
Contactloze (air-puff) tonometrie (NCT)
Als je een oogonderzoek hebt gehad, heb je waarschijnlijk de “air puff” -test ervaren. Deze methode van IOP-meting is handig omdat er geen contact met het hoornvlies nodig is, dus er zijn geen oogdruppels of kleurstoffen nodig.
Met behulp van een NCT-instrument laat uw oogarts u uw hoofd op het testapparaat rusten en u concentreren op een klein beeld van licht. Tijdens het scherpstellen komt er een luchtpuls vrij in het oog om het hoornvlies af te vlakken.
De reactie van het hoornvlies op de puf van lucht kan een IOP-meting produceren.
Deze methode van IOP-meting is niet ongemakkelijk, maar kan voor sommige patiënten een moment van verrassing veroorzaken.
Tono-Pen
De Tono-Pen is een draagbaar, op batterijen werkend, handheld apparaat waarmee een oogarts de IOP van een patiënt kan controleren.
De Tono-Pen is een ander type applanatietonometrie dat een actueel verdovingsmiddel gebruikt voorafgaand aan de test. De punt van de Tono-Pen heeft een wegwerphoes voor een goede hygiëne. Deze tip zal zachtjes tegen het hoornvlies drukken en de weerstand meten om IOP te bepalen.
Deze methode wordt drie of vier keer herhaald op elk oog, waardoor de Tono-Pen een gemiddelde IOP kan berekenen op basis van die metingen.
iCare-tonometrie
iCare is een draagbaar type rebound-tonometrie op batterijen waarvoor geen oogdruppels of verdovende middelen hoeven te worden gebruikt. Sondes voor eenmalig gebruik zorgen voor adequate hygiënemaatregelen.
Rebound tonometrie werkt door de vertraging en reboundtijd van de sonde te beoordelen, die kort contact maakt met het hoornvlies. iCare tonometrie is geschikt voor alle patiënten van alle leeftijden.
Wanneer naar een arts gaan
De meeste gevallen van abnormale IOP gaan niet gepaard met symptomen. Een verhoging van de IOP kan jarenlang aanwezig zijn, waardoor het gezichtsvermogen verloren gaat zonder dat de patiënt zich daarvan bewust is.
Om IOP en de problemen eromheen te controleren, wordt een jaarlijks uitgebreid oogonderzoek voorgesteld om een baseline IOP vast te stellen en uw ooggezondheid te evalueren.
De beste preventie voor verhoogde IOP, glaucoom en het gerelateerde verlies van gezichtsvermogen dat gepaard kan gaan met deze aandoeningen, is om regelmatig oogonderzoeken van uw oogarts te krijgen.
LEES MEER: Glaucoom oogdruk vs. normale oogdruk
Pagina gepubliceerd op donderdag 15 september 2022
Medisch beoordeeld op woensdag 31 augustus 2022