Bijziendheid is geen ziekte. Het is een brekingsfout, wat betekent dat het een optische aandoening is die voorkomt dat het oog licht goed buigt (breekt), zodat het zich correct op het netvlies richt voor helder zicht.
Hoge mate van bijziendheid (ook wel bijziendheid genoemd) kan echter het risico van een persoon op bepaalde oogziekten, zoals glaucoom en netvliesloslating, verhogen.
Bij een bijziend oog wordt het licht te snel gefocust. Het licht wordt dus voor het netvlies gericht in plaats van direct op het netvlies. Als gevolg hiervan worden verre objecten wazig weergegeven terwijl nabije objecten helder zijn.
Bijziendheid is een veel voorkomende brekingsfout, vooral in Oost-Aziatische landen waar 80 procent of meer van de populaties bijziend is. In de Verenigde Staten is ongeveer 40 procent van de Amerikanen bijziend.
Als de huidige trends zich voortzetten, zal ongeveer de helft van de wereldbevolking tegen het jaar 2050 bijziend zijn, aldus onderzoekers.
Bijziendheid begint zich meestal te ontwikkelen tijdens de kindertijd en kan geleidelijk of snel vorderen. De meest voorkomende symptomen van bijziendheid zijn loensen, vermoeide ogen, hoofdpijn en vermoeidheid. [Read more about whether eye strain causes myopia.]
Genetica speelt ook een rol bij bijziendheid. Het is niet ongebruikelijk dat generatie na generatie van dezelfde familie bijziend is. Maar ook omgevingsfactoren hebben invloed. Met andere woorden, een kind dat meer uren binnenshuis doorbrengt met lezen en het spelen van computerspelletjes, kan een groter risico hebben om bijziend te worden dan zijn of haar broers en zussen die meer tijd buitenshuis doorbrengen met sporten.
Het lijkt erop dat alle aanhoudende activiteiten in de buurt – zoals lezen en vrije tijd doorgebracht voor schermmedia zoals computers en handheld videogames – stress op de ogen leggen die bijdraagt aan het risico om bijziend te worden. Een theorie is dat bijziendheid eigenlijk de manier is van het oog om zich aan te passen aan dit soort bijna-focusstress. [Read more about screen time and kids.]
Hoe jonger kinderen zijn wanneer ze voor het eerst bijziend worden, hoe hoger hun risico is om erg bijziend te worden tegen de tijd dat ze volwassen zijn. Dit is een ernstige zorg omdat hoge bijziendheid wordt geassocieerd met zichtbedreigende oogziekten, waaronder glaucoom, staar en netvliesloslating.
Gelukkig wordt bijziendheid gemakkelijk ontdekt tijdens routinematige oogonderzoeken. Wazig zien veroorzaakt door bijziendheid kan meestal gemakkelijk worden gecorrigeerd met een bril of contactlenzen. Er zijn ook behandelingsopties met speciale brillen en contactlenzen die zijn ontworpen om de progressie van bijziendheid bij kinderen te vertragen (myopiecontrole).
Myopie stopt meestal met erger worden in de vroege volwassenheid. Zodra de bijziendheid is gestabiliseerd, zijn LASIK, PRK en andere refractieve chirurgische procedures ook goede behandelingsopties.
Om te bepalen of uw kind bijziend is of het risico loopt op bijziendheid, plant u een oogonderzoek met een oogarts bij u in de buurt.
Pagina gepubliceerd op dinsdag 26 februari 2019