Ooggedrag van psychopaten

Thuis
| Psychopaat ogen

close-up van de ogen van Jeffrey Dahmer uit de Netflix-serie "Dahmer"

Psychopaten worden al lang geportretteerd in de media. Als gevolg hiervan omvat “psychopaat” een aantal maatschappelijke stereotypen. Maar de waarheid achter psychopathisch gedrag is meer dan op het eerste gezicht lijkt. Wat volgt is een klinische definitie van psychopaat, evenals enkele gerelateerde ooggedragingen.

Wat definieert een psychopaat?

Psychopathie is een psychische stoornis die zowel neurologische als psychiatrische factoren bij een persoon beïnvloedt. Een psychopaat is een persoon die psychopathie ervaart en handelt naar zijn verlangens.

Opmerking: Niet alle seriemoordenaars zijn psychopaten. Niet alle psychopaten zijn seriemoordenaars. Veel psychopaten voelen zich aangetrokken tot carrières in de rechten, journalistiek, media en meer.

In 1980 ontwikkelde de Canadese psycholoog Robert Hare de Haas Psychopathie Checklist (PCL). De checklist van Haas werd populair voor gebruik in de criminele psychologie. Het is sindsdien gebruikt als referentie in klinische omgevingen. En het is bijgewerkt als de Psychopathie Checklist — Herzien (PCL-R). De herziene checklist wordt gebruikt voor onderzoeksdoeleinden in psychopathie.

Beide checklists bevatten schalen voor items zoals antisociaal gedrag en emotionele onthechting. De checklists bevatten ook ongeveer 20 specifieke eigenschappen. Deze eigenschappen worden beoordeeld om te bepalen of psychopathie aanwezig is in een individu. Enkele van deze kenmerken zijn:

  • Gebrek aan empathie en oprechtheid

  • Gedragsproblemen die zich vroeg in het leven voordoen

  • Oppervlakkige charme

  • Gebrek aan impulscontrole

  • Gebrek aan emotionele diepgang

  • Geen realistische of langetermijnplannen in het leven

  • De neiging om pathologische leugens te vertellen

  • Zich snel verveeld, gefrustreerd of boos voelen

  • Egocentriciteit

  • Parasitaire levensstijl

  • Het niet accepteren van de consequenties van zijn of haar eigen acties

Als een persoon wordt geëvalueerd en verschillende eigenschappen blijkt te hebben van de PCL- of PCL-R-criteria, kunnen ze als een psychopaat worden beschouwd. En vaak kan het hebben van verschillende eigenschappen leiden tot criminaliteit en andere soorten afwijkend gedrag.

Bovendien suggereert sommige onderzoeken dat psychopaten bepaald ooggedrag kunnen ervaren en vertonen.

ZIE GERELATEERD: Hoe depressie het gezichtsvermogen beïnvloedt

Ooggedrag van psychopaten

Ooggedrag omvat knipperfrequentie, oogrollen en meer. Psychologen en communicatiedeskundigen hebben dit gedrag bestudeerd en welke berichten ze verzenden.

In veel culturen communiceert oogrollen bijvoorbeeld minachting of gebrek aan respect. En oogcontact houden tijdens een gesprek betekent dat je luistert en investeert in wat de ander zegt.

Ditzelfde onderzoek is gedaan om het ooggedrag van psychopaten te analyseren. Psychopathische hersenen functioneren immers niet hetzelfde als niet-psychopathische hersenen. En de hersenen zijn nauw verbonden met de ogen. Dus, zou ooggedrag ook niet anders zijn?

Onderzoek suggereert van wel. Verschillende studies die ooggedrag analyseerden, vonden verschillen tussen psychopaten en niet-psychopaten. Vooral bij pupilfunctie en oogcontact.

Pupilfunctie

Een van de functies van de pupillen is om te vernauwen in heldere omstandigheden en te verwijden in schemerige omstandigheden. Deze functie helpt de hoeveelheid licht die het oog binnenkomt in evenwicht te brengen en het helderste beeld te produceren.

Maar pupillen verwijden en vernauwen ook tijdens bepaalde hersenfuncties. Pupilverwijding is gekoppeld aan verhoogde mentale inspanning. Verhoogde mentale inspanning kan zoiets betekenen als het onthouden van nieuwe informatie. Gedurende deze tijd zijn uw pupillen verwijd.

Pupilverwijding treedt ook op wanneer er activiteit is in het deel van onze hersenen dat ons helpt emotie te voelen. Dit kan gebeuren terwijl we onze eigen emoties ervaren en wanneer we ons inleven in die van iemand anders.

Eén studie liet deelnemers luisteren naar emotioneel neutrale geluiden, zoals kantoorlawaai. De deelnemers luisterden vervolgens naar emotioneel geladen geluiden. De geluiden verbeeldden positieve emoties (lachen) en negatieve emoties (huilende baby). Deelnemers lieten hun pupilgroottes volgen voor de duur van het experiment.

De resultaten toonden aan dat de pupilgrootte van de deelnemers significant groter was tijdens de emotionele geluiden. Dit ondersteunt het idee dat onze pupilfunctie gekoppeld is aan onze emoties.

Studies over pupilrespons bij psychopaten

Een van de belangrijkste kenmerken van psychopathie is een gebrek aan emotie of ongevoeligheid. Het is dus logisch dat emotionele pupilresponse ziet er anders uit bij een psychopaat.

Onderzoekers van Cardiff en Swansea University testten deze theorie. Ze maten de pupilreacties van psychopathische en niet-psychopathische daders.

Alle daders kregen verontrustende beelden te zien, zoals bedreigende honden of verminkte lichamen. Hierna kregen ze positieve beelden te zien, zoals puppy’s of lachende mensen.

Niet-psychopathische daders vertoonden een pupilreactie op zowel positieve als negatieve stimuli. Dit duidde op activiteit in het emotionele gebied van de hersenen.

Psychopathische daders hadden geen pupilreactie op negatieve prikkels. Interessant is dat ze wel een pupilreactie vertoonden wanneer ze werden blootgesteld aan positieve beelden. Dit suggereert dat psychopaten mogelijk geen algehele immuniteit voor emotie hebben. Integendeel, ze hebben een specifieke ongevoeligheid voor storende stimuli.

ZIE GERELATEERD: Ongelijke pupilgroottes (anisocorie)

Oogcontact

Oogcontact is een belangrijk onderdeel van communicatie – terwijl zowel berichten worden verzonden als ontvangen. Onderzoek toont aan dat het maken van oogcontact andere delen van de hersenen verlicht dan bij het fixeren op andere delen van het gezicht. Een studie wees uit dat het maken van persoonlijk oogcontact de huidgeleiding creëert. Dit betekent dat oogcontact je huid daadwerkelijk elektrificeert.

Het wordt ook gebruikt om de stroom van een gesprek te begeleiden. Oogcontact tijdens een gesprek communiceert aandacht en interesse van de luisteraar. De spreker maakt ook gebruik van oogcontact om de luisteraar betrokken te houden.

Wanneer de spreker klaar is met praten en klaar is voor de luisteraar om te reageren, is er meestal een onderbreking in het oogcontact. Dit communiceert een verschuiving in het gesprek. De onbewuste dans van oogcontact in een gesprek is van vitaal belang voor het verzenden en ontvangen van berichten.

Oogcontactpraktijken bij psychopaten

In vergelijking met niet-psychopaten suggereren studies dat psychopaten aanzienlijk minder oogcontact maken. Dit geldt zowel voor de oogcontactfrequentie als voor de duur.

Oogcontact vermijden treedt niet alleen op tijdens luisteren tijdens persoonlijke interactie. Studies bevestigen dat psychopathisch persoonlijk oogcontact net zo minimaal is terwijl sprekend. Psychopaten blijven ook uit de buurt van de ogen bij het bekijken van beelden van menselijke gezichten.

Een studie die dit onderzocht, liet daders, zowel psychopaten als niet, kijken naar afbeeldingen van verschillende menselijke gezichten. Ze werden gevraagd om het geslacht of de emotionele expressie van de gezichten te categoriseren. Onderzoekers registreerden de oogbewegingen van de daders tijdens het onderzoek.

Uit de resultaten bleek dat psychopathische deelnemers weinig aandacht besteedden aan de ogen van de gezichten. Vermijding was consistent in alle afbeeldingen, ongeacht de emotionele toestand van het gezicht.

Meer onderzoek is nodig om te begrijpen waarom psychopaten oogcontact vermijden. Er wordt gesuggereerd dat het te wijten is aan een duidelijk kenmerk van psychopathie. Psychopaten ervaren namelijk een verminderde motivatie of het vermogen om authentieke sociale relaties te ontwikkelen.

Kun je een psychopaat herkennen aan alleen hun ogen?

Gezichtsuitdrukkingen en ooggedrag kunnen zeer subjectief zijn. Dus het spotten van een psychopaat door alleen hun ogen, in een typische sociale omgeving, is onwaarschijnlijk.

Studies zoals hierboven vermeld, ondersteunen het idee dat minimaal oogcontact vaak voorkomt bij psychopaten. Er zijn ook redenen waarom een persoon oogcontact kan vermijden die niets te maken hebben met psychopathie.

Mensen die zich in het autismespectrum bevinden, kunnen het bijvoorbeeld moeilijk vinden om oogcontact te maken of vast te houden. Dit komt omdat het deel van de hersenen dat emoties verwerkt overprikkeld raakt.

Iemand die een posttraumatische stressstoornis (PTSS) ervaart, kan ook oogcontact vermijden. Een studie onderzocht vrouwen die PTSS hadden veroorzaakt door jeugdtrauma. De vrouwen maakten minder vaak oogcontact omdat hun PTSS het als een bedreiging registreerde.

Sociale angststoornis (SAD) beïnvloedt ook het vermogen van een persoon om oogcontact te maken en te onderhouden. Een paar redenen waarom iemand met SAD oogcontact kan vermijden, zijn onder meer:

  • Oogcontact zorgt ervoor dat ze zich kwetsbaar voelen voor kritiek.

  • Ze voelen zich ongemakkelijk om de focus van de aandacht van een andere persoon te zijn.

  • Ze vinden het moeilijk om zich te concentreren bij het houden van oogcontact tijdens een gesprek.

Samenvattend ondersteunde de studie het idee dat een gebrek aan oogcontact een voorspeller kan zijn van psychopathie bij een persoon. Maar het vermijden van oogcontact kan ook andere sociale en mentale factoren weerspiegelen.

ZIE GERELATEERD: Oogcontact voor de ontwikkeling van kinderen

Worden de ogen van seriemoordenaars echt ‘zwart?’

Opnieuw niet alle seriemoordenaars zijn psychopaten, en niet alle psychopaten zijn seriemoordenaars. Maar in sommige gevallen, zoals Ted Bundy, is psychopathieen klinisch gediagnosticeerd. Dr. Hervey Cleckley, de ‘vader van psychopathie’, bepaalde dat Bundy een psychopaat was. Zijn conclusie kwam na het evalueren van Bundy terwijl hij terechtstond voor moorden die plaatsvonden in Florida.

Stephen Michaud voerde meer dan 150 uur aan interviews met Bundy. Hij herinnert zich de manier waarop Bundy’s ogen tijdens gesprekken van kleur leken te veranderen. Terwijl Bundy openhartig was over zijn slechte daden, zei Michaud dat zijn ogen donkerder en donkerder zouden worden.

Het is waarschijnlijk dat Bundy’s verduisterde ogen zo verschenen omdat zijn pupillen verwijdden. Dit had kunnen gebeuren bij opwinding toen hij zijn gruwelijke daden besprak. Verder onderzoek is nodig om het biologische verband tussen verwijde pupillen en vermeende opwinding bij psychopaten te bepalen.

Psychopaat ogen: Hollywood’s portrettering versus realiteit

De beste horror- en thrillerfilms portretteren schurken vaak met angstaanjagende ogen. Het is een karakterkeuze door ontwerp. Maar is Hollywoods weergave van ‘psychopaatogen’ juist, of slechts een stereotype?

Als je denkt aan De stilte van de lammeren‘ Hannibal Lecter, je kunt je een lege, maar dreigende blik voorstellen. Experts zijn het erover eens dat Lecter Doet kenmerken van een psychopaat vertonen. Deze kenmerken omvatten oppervlakkige charme, gebrek aan empathie en beheersing van manipulatie.

Lecter had ook een discutabele voorliefde voor personage Clarice Starling. Dit ontkent traditionele psychopathische eigenschappen. Lecter wordt vaak beschreven als een psychopaat, maar het is belangrijk om te erkennen dat hij een aantal niet-psychopathische kwaliteiten zou kunnen hebben (durven we te zeggen, een “soft-spot” voor Clarice?).

Volgens een academische studie zijn veel moderne filmische psychopaten nu ontworpen om zich ‘menselijker’ te voelen. Maar dit komt niet vaak voor bij legitieme psychopaten. Houd er rekening mee dat personages zoals Hannibal fictief zijn en dat psychopathie in films is verzonnen. (De ogen van Hannibal Lecter zijn nog steeds behoorlijk huiveringwekkend hoor).

Een laatste opmerking

Klinische en academische bronnen vertellen ons dat psychopathische individuen ander ooggedrag vertonen dan niet-psychopathische mensen. Zowel pupilreacties als een gebrek aan oogcontact zijn hier voorbeelden van. Sommigen durven zelfs te zeggen dat deze kenmerken voorspellers of identificaties van psychopaten kunnen zijn.

Maar het is belangrijk om te onthouden dat ooggedrag ook subjectief is en een weerspiegeling kan zijn van andere sociale stressoren. Alleen omdat een persoon worstelt met oogcontact, betekent niet dat ze een psychopaat zijn. Niet altijd, in ieder geval…

LEES VERDER: Kunnen oogbewegingen wijzen op liegen?