Oogkas: de botten die uw ogen beschermen

Ogen zijn ontworpen om vanaf de geboorte tot op hoge leeftijd mee te gaan, dus hun delicate inhoud moet worden beschermd. De oogkas (of baan) is belast met deze verantwoordelijkheid. Het houdt de oogbol afgeschermd en op zijn plaats terwijl het oog zich gedurende zijn levensduur aanpast aan een voortdurend veranderende omgeving.

Verschillende andere kenmerken van het oog helpen bij deze taak om het veilig te houden:

• Wimpers houden het oog vochtig en beschermen het tegen vreemde deeltjes.

• Oogleden blokkeren puin en fel licht.

• Conjunctiva biedt de sclera (het wit van het oog) een laagje bescherming.

• Traanklieren creëren tranen om het oog te smeren en irriterende stoffen uit te spoelen.

Maar het is de baan die een solide structuur biedt om al deze functies te ondersteunen en te huisvesten.

Anatomie van de oogkas

De baan is het deel van de schedel omgeven door het voorhoofd, de tempel, de wangen en de neus. Het is ongeveer zo groot als een golfbal, met een volume van ongeveer 30 kubieke centimeter (ongeveer 2 eetlepels). Naast de bol (de oogbol) bevat de oogkas bloedvaten, zenuwen, spieren en vet.

Het bestaat uit zeven orbitale botten: frontaal, sphenoïde, zygomatisch, maxillair, traan, ethmoïde en palatine. Samen vormen ze een kegelachtige vorm die naar buiten opent. Aan de punt van de kegel (aan de achterkant van de oogkas) bevindt zich de opening naar het optische kanaal en aan de basis van de kegel (de voorkant van het oog) bevinden zich de sclera en het hoornvlies.

Oogkasbeenderen zijn gerangschikt in een dak, vloer en muren die in structuur variëren van dik (aan de achterkant en voorkant) tot dun (vloer en muren). Verschillende openingen in de orbitale botten zorgen ervoor dat zenuwen, aderen, slagaders en ganglion kunnen passeren.

Pijn in de oogkas

Uiterlijke tekenen van aandoeningen die pijn in oogkassen kunnen veroorzaken, kunnen duidelijk zijn – blauwe plekken, zwelling, een uitpuilend (exophthalmos) of verzonken (enoftalmos) uiterlijk van het oog of roodgekleurde sclera. Symptomen zijn vaak aanwezig als wazigheid, gevoelloosheid, beperkte oogbewegingen, lichtgevoeligheid (fotofobie) of misselijkheid.

Oogkaspijn kan komen van:

• Oppervlak van het oog (oculaire pijn) U kunt roodheid, waterigheid, verbranding, jeuk of irritatie ervaren. Een aantal dingen kan oculaire pijn veroorzaken, van droge ogen, vermoeide ogen en roze ogen (conjunctivitis) tot een hoornvlieskrab, chemische blootstelling, ontsteking van de iris (iritis) en meer.

• Onder het oppervlak van het oog (orbitale pijn) U kunt dubbelzien (diplopie) of gevoelens van steken, kloppen of verhoogde oogdruk hebben. Mogelijke oorzaken van orbitale pijn zijn onder andere migraine, kiespijn, sinusitis, glasvochtbloedingen en verlamming van oogspieren (oftalmoplegie).

Pijn in een of beide oogkassen wordt meestal veroorzaakt door letsel of trauma, met name door het breken van de baan. Ongevallen met motorvoertuigen, onbedoelde valpartijen of een harde klap in het gezicht van een honkbal kunnen allemaal trauma aan het oog veroorzaken. Ongevallen zijn goed voor 85% van de gevallen van traumatisch oogletsel.

Als u intense of langdurige pijn of ongemak in of rond uw oogkas ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met een oogarts. Eventuele schade aan het zachte weefsel in de baan moet worden gecontroleerd of behandeld.

ZIE GERELATEERD: Caverneuze sinustrombose

Gebroken of gebroken oogkas

Gebroken en gebroken betekenen hetzelfde als het gaat om botten – beide woorden verwijzen naar een breuk die het gevolg is van overmatige druk op een bot. De ernst van een breuk varieert van een volledige breuk tot een gedeeltelijke breuk. Alle botten in de oogkas kunnen worden gebroken.

Een gebroken oogkas (ook wel orbitale fractuur genoemd) kan optreden wanneer de botten rond de oogbol worden doorgesneden, verbrijzeld, gebarsten of belast. Soorten oogkasfracturen zijn onder meer:

• Orbitale velgbreuk – Deze breuk treedt op aan de randbeenderen van de oogkas, waardoor deze botten hoogstwaarschijnlijk worden verplaatst. Omdat dit soort letsel veel kracht vereist, kan het niet alleen de inhoud van de baan beïnvloeden, maar zich ook uitstrekken tot andere delen van het gezicht en hoofd, zoals het jukbeen, de bovenkaak en het voorhoofd. Volgens de National Institutes of Health zijn zygomatische (jukbeen) fracturen goed voor 25% van alle gezichtsfracturen.

• Orbitale vloerbreuk – Deze breuk gebeurt met het vloerbeen van de oogkas. Met een directe breuk, zowel de velg als de vloerbeenderen breken. Met een indirecte fractuur (of blowout fractuur), de vloerbeenderen breken maar de velgbeenderen blijven intact. In deze in het geval kan het gebroken vloerbot oogspieren of andere inhoud van de baan vangen, waardoor het oog niet normaal beweegt.

• Valluikbreuk – Deze fractuur verwijst naar een zeldzaam geval waarin een vloerbot opendraait, zachte weefsels vangt en vervolgens terugdraait, waardoor de bloedtoevoer naar het weefsel wordt afgesneden. Kinderen lopen het grootste risico op dit soort letsel, omdat hun botten elastischer en niet volledig ontwikkeld zijn.

Elke keer dat een oogkas gebroken of gebroken is, kan de oogbeweging worden beïnvloed omdat de oogbol uit positie kan zijn, waardoor druk en zwelling ontstaat. U moet onmiddellijk medische hulp inroepen, omdat dit kan escaleren tot een ernstige situatie die mogelijk een operatie vereist.

Lege oogkas

Een oog kan om verschillende redenen uit een oogkas worden verwijderd, zoals door trauma, letsel, tumoren of ziekten zoals glaucoom of diabetes. Kinderen kunnen een zeldzame aangeboren afwijking hebben waarbij oogbollen afwezig zijn (anoftalmie).

Een operatie om het oog geheel of gedeeltelijk uit de oogkas te verwijderen, omvat:

• Enucleatie – Bij deze procedure worden alle extraoculaire spieren (spieren die de oogbeweging regelen) losgemaakt, de oogzenuw wordt doorgesneden en de oogbol verwijderd. Als een prothetisch oog wordt ingebracht, worden de extraoculaire spieren eraan bevestigd en worden de zachte weefsels over de bovenkant geplaatst.

• Verwijdering van de ingewanden – Dit omvat het verwijderen van de intraoculaire structuren (iris, netvlies, glasvocht, enz.) maar het behouden van de extraoculaire spieren, sclera en oogzenuw. Een implantaat wordt ingebracht, extraoculaire spieren eraan bevestigd en zachte weefsels worden over de bovenkant geplaatst.

• Exentratie – Deze operatie verwijdert alles in de oogkas, waardoor het volledig leeg blijft.  Een kunstoog (prothese) kan worden aanbevolen.

Naar uw oogarts

Het bijhouden van de gezondheid van uw ogen is belangrijk voor een langdurig gezichtsvermogen. Als u tekenen of symptomen van oogkaspijn ervaart of dramatische veranderingen in uw gezichtsvermogen opmerkt, maak dan een afspraak met een oogarts voor een uitgebreid oogonderzoek. Indien nodig kan uw oogarts verschillende niet-invasieve tests aanbevelen, zoals een spleetlamponderzoek, luchtpuftest, röntgenfoto of computertomografie (CT) -scan, om de oorzaak te helpen bepalen.

ZIE GERELATEERD: Abducens zenuw

Pagina gepubliceerd op donderdag 27 mei 2021