Parinaud-syndroom (dorsaal middenhersenensyndroom)
Parinaud-syndroom (ook wel Parinaud-syndroom en dorsaal middenhersenensyndroom genoemd) is een zeldzame neurologische aandoening die opwaartse blikverlamming veroorzaakt (het onvermogen om naar boven te kijken). Het kan ook convergentie-retractie nystagmus, bilaterale ooglid retractie en licht-nabije dissociatie van de pupillen omvatten.
De aandoening is vernoemd naar een Franse oogarts genaamd Henri Parinaud, die het ontdekte in de late jaren 1800.
Tekenen van parinaud syndroom
Linkeroog naar binnen gekeerd als gevolg van het Parinaud-syndroom. [Image credit: Parinaud oculoglandular syndrome. Permission granted by © 2022 American Academy of Ophthalmology]
Er zijn drie belangrijke manieren waarop het Parinaud-syndroom zich bij patiënten presenteert. Dit omvat een “triade” van opwaartse blikverlamming, convergentie-retractie nystagmus en licht-nabije dissociatie van de pupillen. Tot 65% van de patiënten vertoont ze alle drie.
Een ander primair teken van parinaudsyndroom is bilaterale terugtrekking van het ooglid. Maar het treft veel minder patiënten dan de drie hierboven genoemde aandoeningen.
Opwaartse blik verlamming
Het meest prominente teken van parinaud syndroom is een opwaartse blik palsy. Dit is wanneer een persoon niet in staat is om naar boven te kijken. Patiënten ontwikkelen vaak een kinpunt naar boven om de ogen uit de beperkte opwaartse blik te krijgen. Tussen 87% en 100% van de parinaudsyndroompatiënten ervaart opwaartse blikverlamming.
Omdat ze niet omhoog kunnen kijken, kijken veel patiënten standaard naar beneden. (Wanneer iemand een primaire neerwaartse blik heeft, wordt dit het ondergaande zonneteken of zonsondergangogen genoemd).
Convergentie-retractie nystagmus
Nystagmus is een aandoening waarbij de ogen onwillekeurig bewegen of trillen. Het wordt gezien met veel oog- en neurologische problemen, waaronder het Parinaud-syndroom.
Veel patiënten met het Parinaud-syndroom ervaren een specifiek type nystagmus dat convergentie-retractie nystagmus. Met deze variëteit komen de ogen van een persoon samen en trekken ze zich terug wanneer ze naar boven proberen te kijken.
Convergentie-retractie nystagmus treedt op als gevolg van schade in de vezels van de middenhersenen. Deskundigen zijn van mening dat 35%-88% van de patiënten met het Parinaud-syndroom convergentie-retractie nystagmus ervaart.
ZIE GERELATEERD: Soorten nystagmus
Lichte dissociatie van de pupillen
Licht-near dissociatie is een aandoening waarbij de pupillen een vertraagde reactie op licht hebben (de pupillen vernauwen niet). Maar ze hebben een normale reactie als ze iets van dichtbij bekijken (de leerlingen vernauwen zich wel).
Dit kan gebeuren wanneer laesies in de middenhersenen interfereren met de pupilreflex. Tussen 65 en 96% van de patiënten met het Parinaud-syndroom heeft lichte dissociatie van de pupillen.
Bilaterale terugtrekking van het ooglid
Sommige patiënten ervaren ook een bilaterale terugtrekking van het ooglid. Dit is wanneer de bovenste en /of onderste oogleden zich terugtrekken terwijl de ogen in een rustpositie zijn. Het wordt ook wel het teken van Collier genoemd en treft tot 40% van de mensen met het Parinaud-syndroom.
Symptomen van parinaud syndroom
Naast deze belangrijke tekenen zijn er verschillende symptomen van het Parinaud-syndroom die patiënten vaak ervaren. Veel van deze symptomen komen secundair voor aan de nystagmus die aanwezig is.
Deze kunnen zijn:
-
Wazig zicht
-
Misselijkheid en braken
-
Diplopie (dubbelzien)
-
Ataxie (gevoel uit balans)
-
Oscillopsie (het gevoel alsof stationaire objecten voortdurend in beweging zijn)
Oorzaken
Bij het kijken naar de oorzaken van het Parinaud-syndroom, is het belangrijk om bepaalde delen van de hersenen te begrijpen, waaronder de mesencephalon en de epifyse.
De middenhersenen zijn een deel van de hersenstam. De hersenstam verbindt het cerebrum (het grootste deel van de hersenen) met het ruggenmerg en het cerebellum. De middenhersenen bevatten ook veel structuren die zaken als zicht, gehoor, beweging en coördinatie regelen. Omdat problemen in de middenhersenen kunnen leiden tot het Parinaud-syndroom, wordt de aandoening soms dorsaal middenhersenensyndroom genoemd.
De pijnappelklier is het deel van de hersenen dat reageert op licht en duisternis. Het produceert ook melatonine, het slaaphormoon in het lichaam. Het bevindt zich dieper in de hersenen dan de middenhersenen.
Als er een afwijking is in een van deze structuren, kan dit bijdragen aan het Parinaud-syndroom en andere visie problems.
Wat betreft de directe oorzaken en / of oorsprong van parinaudsyndroom, dit kan omvatten:
-
Pijnappelkliertumoren (naar verluidt de meest voorkomende oorzaak)
-
Laesies in de middenhersenen
-
Bloedingen in de middenhersenen
-
Multiple sclerose
-
Encefalitis (ontsteking van de hersenen)
-
Obstructieve hydrocephalus (overmatig vocht in de hersenen)
-
Trauma
-
Infectie
-
Arterioveneuze (AV) misvormingen (een groep bloedvaten die zich niet correct in de hersenen of wervelkolom hebben gevormd)
De aandoeningen van oudere patiënten worden meestal beïnvloed door vasculaire (bloedvat) problemen. Jongere patiënten worden meer beïnvloed door neurologische (tumoren en abnormale groei) factoren.
ZIE MEER: Oogsymptomen die vaak worden gezien bij multiple sclerose
Diagnose
Parinaud-syndroom wordt gediagnosticeerd door middel van een reeks tests. Een uitgebreid oogonderzoek wordt uitgevoerd om eventuele problemen met het gezichtsvermogen te identificeren. Dit omvat gezichtsscherptetesten, gezichtsveldtests, retinale en pupilonderzoeken.
MRI’s en andere neuroimaging-tests worden ook aanbevolen, omdat het Parinaud-syndroom een neurologische aandoening is.
Behandeling en vooruitzichten
De behandeling voor het Parinaud-syndroom is gericht op de onderliggende aandoening. Of het nu wordt veroorzaakt door trauma, infectie, pijnappelkliertumor of anderszins, de behandeling moet snel zijn om verdere schade te voorkomen.
De behandeling begint met een goede refractieve foutcorrectie. Indien nodig kan prisma aan de bril worden toegevoegd om de opwaartse blikverlamming of diplopie (dubbelzien) aan te pakken. Voor patiënten van wie het gezichtsvermogen en de mobiliteit worden beïnvloed door de blikverlamming, kan een oogspieroperatie worden voorgeschreven.
Jaarlijkse oogonderzoeken zijn belangrijk voor iedereen om bestaande zichtproblemen, zowel eenvoudig als complex, op te sporen en te behandelen. Maar als u denkt dat u het Parinaud-syndroom ervaart, moet u dringend hulp zoeken om het probleem aan te pakken.
LEES VERDER: Wat is een neuro-oogarts?
Pagina gepubliceerd op woensdag 3 augustus 2022
Medisch beoordeeld op dinsdag 19 juli 2022