Wanneer een deel van het netvlies is gescheurd of gescheurd, kan een retinale scheuroperatie nodig zijn.
Een netvliesscheur ontstaat wanneer een klein deel van het netvlies loskomt van de achterkant van het oog. Retinale tranen gebeuren meestal wanneer de gelachtige vloeistof (glasachtig) die de achterkant van de oogbol vult, trekt aan het netvlies. Dit wordt posterieur glasvochtloslating genoemd.
Retinale tranen kunnen soms vanzelf genezen, maar moeten nog steeds nauwlettend in de gaten worden gehouden. Als een operatie wordt aanbevolen, maar een scheur zonder behandeling wordt achtergelaten, kan dit leiden tot netvliesloslating en mogelijk verlies van het gezichtsvermogen.
Wanneer retinale tranen vroeg worden gediagnosticeerd en behandeld, zijn de vooruitzichten meestal erg goed.
ZIE GERELATEERD: Symptomen van een netvliesscheur
Retinale chirurgie wordt meestal uitgevoerd in het kantoor van een oogarts of in een chirurgisch centrum. Het wordt uitgevoerd onder lokale anesthesie om ongemak te voorkomen en u krijgt vóór de procedure medicatie om u te helpen ontspannen.
Als een retinale scheur snel wordt behandeld, voordat deze zich ontwikkelt tot netvliesloslating, wordt de chirurgische uitkomst meestal als “extreem goed” beschouwd, volgens de American Society of Retina Specialists (ASRS).
Wanneer een netvliesscheur moet worden behandeld, zal een netvliesspecialist meestal een of beide van de volgende procedures gebruiken:
Laser fotocoagulatie
Laserchirurgie voor een retinale scheur omvat het gebruik van een grootstraallaser om littekenweefsel rond de randen van de scheur te creëren. Je oog wordt van tevoren verdoofd.
Het nieuwe litteken zal het gebied van gescheurd netvlies helpen zich opnieuw aan de achterkant van het oog te hechten en de komende dagen te genezen. Deze operatie voorkomt een toekomstige netvliesloslating door ervoor te zorgen dat glasvocht niet onder de scheur komt.
Na de operatie moet iemand u naar huis laten rijden. U zult waarschijnlijk worden gevraagd om uw beweging te beperken voor een periode van dagen of weken, afhankelijk van uw toestand.
Na-effecten van laserchirurgie zijn meestal mild en verdwijnen binnen een week. Ze omvatten vaak enigszins wazig zicht en wat ongemak. Uw oogarts kan orale medicatie of oogdruppels voorschrijven om te helpen.
Cryotherapie
Net als bij laserchirurgie is het doel van cryotherapie om een litteken rond de retinale scheur te creëren.
In plaats van een laser gebruikt deze procedure een extreem koud medisch instrument om het weefsel te bevriezen. Het bevriezen creëert een litteken dat de scheur afdicht, waardoor wordt voorkomen dat vloeistof achter de scheur komt en het netvlies wordt losgemaakt.
Net als bij laserchirurgie moet u iemand u na een cryotherapieprocedure naar huis laten rijden. Uw arts zal waarschijnlijk een korte periode van bedrust voorstellen, gevolgd door enkele dagen van verminderde activiteit.
Terugwinning
Het duurt over het algemeen ongeveer twee weken om te genezen na een netvliesscheuroperatie, maar u kunt meestal binnen een paar dagen de normale activiteiten hervatten. Zwaar tillen en andere meer inspannende activiteiten moeten worden vermeden terwijl uw oog geneest. De algehele hersteltijden kunnen enigszins variëren van persoon tot persoon.
Uw arts zal medicijnen voorschrijven om te helpen met ongemak en eventuele ontstekingen te verminderen.
Mensen die een netvliesscheur hebben gehad, hebben een grotere kans om in de toekomst nog een scheur te ontwikkelen. Daarom is het belangrijk om regelmatig oogonderzoeken te plannen en rekening te houden met eventuele toekomstige symptomen die u ervaart.
ZIE GERELATEERD: Wat is een netvliesgat?
Een gescheurd netvlies kan een medisch noodgeval zijn
Als u denkt dat u last heeft van een netvliesscheur, plan dan zo snel mogelijk een afspraak met een oogarts. Een netvliesscheur kan leiden tot netvliesloslating (met of zonder waarschuwing), een aandoening die kan leiden tot blindheid.
De vroege symptomen van een netvliesscheur kunnen onopgemerkt blijven. Als u een plotseling begin van oogzwevers of flitsen ervaart, neem dan onmiddellijk contact op met een oogarts.
LEES MEER: Retinale beeldvormingstests
Pagina gepubliceerd op dinsdag 27 oktober 2020