Wat is een hoornvliesslijtage?
Een hoornvliesslijtage is een kras op je oog. Een hoornvliesslijtage (gekrabd hoornvlies of gekrabd oog) is een van de meest voorkomende oogletsels.
Het hoornvlies is het heldere vooroppervlak van het oog. Een hoornvliesslijtage verstoort de beschermende buitenste laag cellen van het hoornvlies (het cornea-epitheel genoemd), waardoor een open wond ontstaat die uw risico op een ernstige ooginfectie verhoogt. Het is dus belangrijk om onmiddellijk een oogarts te raadplegen als u vermoedt dat u een hoornvliesslijtage heeft.
Wat veroorzaakt een hoornvliesslijtage?
Er zijn talloze manieren om een hoornvliesslijtage te krijgen. Het maakt niet uit hoe groot of klein, alles wat contact maakt met het oppervlak van je oog kan een bekrast hoornvlies veroorzaken.
Boomtakken, papier, make-upborstels, een huisdier, een vinger, puin op de werkplek, sportuitrusting en meer zijn allemaal veel voorkomende oorzaken van een schaafwond van het hoornvlies.
Veel schaafwonden aan het hoornvlies worden niet veroorzaakt door een grote traumatische gebeurtenis, zoals in het oog worden gestoken. Zand, stof en andere kleine deeltjes kunnen ook een schaafwond van het hoornvlies veroorzaken, vooral als u in uw ogen wrijft.
Droge ogen kunnen uw risico op een hoornvliesslijtage verhogen, vooral als u routinematig wakker wordt met droge ogen. Als uw ogen uitdrogen terwijl u slaapt, kunnen uw oogleden aan uw hoornvlies blijven plakken. Wanneer u wakker wordt en uw ogen opent, kunnen uw oogleden een deel van het hoornvliesepitheel scheuren, waardoor een pijnlijke schaafwond ontstaat.
Contactlenzen beschermen uw ogen meestal niet tegen schaafwonden aan het hoornvlies. Sterker nog, als uw contacten beschadigd zijn of u ze te lang draagt, kunnen ze zelfs uw risico op een bekrast hoornvlies verhogen.
Als je daar bij inspectie niets ziet, is het mogelijk dat je je hoornvlies hebt gekrabd.
Als het zo ongemakkelijk is dat het een afleiding is geworden, kun je het beste een lokale oogzorgverlener bezoeken. Ze kunnen bevestigen of je je oog hebt gekrabd en hulp bieden. Vaak, hoe langer een bekrast hoornvlies hinderlijk is, hoe meer je in de verleiding komt om in je oog te blijven wrijven. En dit zal het alleen maar erger maken. Ga vandaag nog naar een oogarts. |
Symptomen van een hoornvliesslijtage
Een bekrast hoornvlies veroorzaakt vaak aanzienlijk ongemak; waterig, rode ogen en overgevoeligheid voor licht.
Het hoornvlies is een van de meest gevoelige delen van je lichaam, dus zelfs een zeer kleine hoornvliesslijtage kan extreem pijnlijk zijn en veel groter aanvoelen – alsof je een groot, ruw voorwerp in je oog hebt.
Naast pijn en een korrelig of vreemd lichaamsgevoel, zijn andere tekenen en symptomen van schaafwonden aan het hoornvlies roodheid, tranen, lichtgevoeligheid, hoofdpijn, wazig of verminderd zicht, oogtrekkingen, een doffe pijn en, af en toe, misselijkheid.
Als u denkt dat u mogelijk een schaafwond aan het hoornvlies heeft gehad en een van deze symptomen ervaart, raadpleeg dan onmiddellijk een oogarts bij u in de buurt.
Wat te verwachten van een bekrast hoornvlies
Mensen hebben de neiging om in hun ogen te wrijven als ze het gevoel hebben dat er iets “in” hen zit, maar dit kan de zaken veel erger maken. Als je iets in je oog krijgt, kun je proberen het met water weg te spoelen, maar wrijf niet in je oog. Patch het ook niet, omdat dit de bacteriegroei kan versnellen en het risico op een ooginfectie kan verhogen.
Spoel indien mogelijk uw oog met een steriele zoute oogspoeling of een multifunctionele contactlensvloeistof in plaats van kraanwater of flessenwater. Micro-organismen zoals Acanthamoeba zijn gevonden in kraanwater en zelfs flessenwater, en deze pathogenen kunnen een ernstige, zichtbedreigende infectie veroorzaken als ze in een oog worden geïntroduceerd met een bekrast hoornvlies.
Na het blozen van het oog, als roodheid, pijn of gevoel van vreemd lichaam aanhoudt, zoek dan onmiddellijk aandacht omdat schaafwonden aan het hoornvlies binnen enkele uren ernstige schade kunnen veroorzaken.
Om een hoornvliesslijtage te diagnosticeren, kan uw optometrist of oogarts een oogdruppel aanbrengen om uw oog te verdoven, zodat u het open kunt houden voor het onderzoek. Een ander type oogdruppel dat een tijdelijke kleurstof bevat, kan worden gebruikt om uw arts te helpen de omvang van de slijtage te zien. De kleurstof kan een hoornvliesslijtage beter zichtbaar maken bij het bekijken van uw oog met een blauw licht en een onderzoeksmicroscoop die een spleetlamp wordt genoemd.
Afhankelijk van wat de kras kan hebben veroorzaakt en wat uw arts tijdens het onderzoek ziet, kan uw oog voorzichtig worden afgeveegd voor een cultuur om een goede behandeling te garanderen in het geval van infectie.
Cornea slijtage behandelingen
Behandeling voor een hoornvliesslijtage hangt af van de ernst of de wond en de oorzaak. Kleine schaafwonden kunnen soms worden behandeld met niet-geconserveerde smeerdruppels om uw oog vochtig en comfortabel te houden terwijl het natuurlijke genezingsproces van uw oog plaatsvindt.
Uit voorzorg worden zelfs oppervlakkige schaafwonden soms behandeld met antibiotische oogdruppels om infectie tijdens de genezing te voorkomen. Oppervlakkige schaafwonden aan het hoornvlies hebben de neiging om snel te genezen – meestal binnen twee of drie dagen.
Sommige schaafwonden aan het hoornvlies kunnen een antibiotische zalf vereisen die langer op het oog blijft, een steroïde om ontstekingen te verminderen en iets om pijn en lichtgevoeligheid te verlichten. Grote, diepe schaafwonden aan het hoornvlies hebben langer nodig om te genezen en kunnen een permanent litteken veroorzaken dat het gezichtsvermogen kan beïnvloeden.
In sommige gevallen worden bekraste hoornvliezen behandeld met wat bekend staat als een verbandcontactlens. Bij gebruik met oogdruppels op sterkte bieden deze speciale lenzen pijnverlichting en kunnen ze soms de genezing versnellen.
Meestal mogen gewone contactlenzen niet over een hoornvliesslijtage worden gedragen vanwege een verhoogd risico op een infectie die zich onder de lens ontwikkelt. Uw oogarts zal u vertellen wanneer het veilig is om uw contacten te hervatten na een bekrast hoornvlies.
Afhankelijk van de behandeling en de ernst van het letsel, kan uw oogarts een vervolgonderzoek plannen zodra 24 uur na de eerste behandeling.
Wanneer ze meteen worden behandeld, genezen de meeste schaafwonden aan het hoornvlies snel zonder permanent verlies van het gezichtsvermogen. Maar sommige diepere schaafwonden die optreden in het midden van het hoornvlies (direct voor de pupil) kunnen een hoornvlieslitteken achterlaten en resulteren in een verlies van gezichtsscherpte.
Indien onbehandeld, kunnen sommige diepe schaafwonden aan het hoornvlies een hoornvlieszweer veroorzaken die kan leiden tot ernstig verlies van het gezichtsvermogen. Schaafwonden veroorzaakt door organisch materiaal, in het bijzonder, kunnen het risico op hoornvlieszweren verhogen.
Het is erg belangrijk om de behandelingsaanbevelingen van uw oogarts op te volgen en follow-upbezoeken bij te wonen zoals voorgeschreven. Schaafwonden aan het hoornvlies genezen niet altijd goed en sommige kunnen terugkerende cornea-erosies en andere complicaties veroorzaken die uw gezichtsvermogen, comfort en gezondheid kunnen beïnvloeden.
Hoe een bekrast oog te voorkomen
Veel schaafwonden aan het hoornvlies kunnen worden vermeden door enkele eenvoudige voorzorgsmaatregelen met gezond verstand te nemen.
Draag bijvoorbeeld altijd een veiligheidsbril of een beschermende bril in werkomgevingen met vuil in de lucht, met name in lasomgevingen. Evenzo moet beschermende bril worden gebruikt bij het doen van tuinwerk, het gebruik van elektrisch gereedschap en het sporten, zelfs als u contactlenzen draagt.
Als u contactlenzen draagt, volg dan altijd de instructies van uw oogarts over hoe lang u ze moet dragen, wanneer u ze moet weggooien en de juiste oplossingen voor het onderhoud van contactlenzen om te gebruiken.
Als u een hoornvliesslijtage ervaart die verband lijkt te houden met droge ogen, raadpleeg dan een oogarts en volg het behandelingsprotocol voor droge ogen dat uw arts aanbeveelt.
Pagina gepubliceerd op maandag 4 maart 2019
Medisch beoordeeld op zondag 25 april 2021