Soorten dubbelzien

Er zijn verschillende soorten diplopie (dubbelzien), die elk een iets andere vorm van de aandoening classificeren. Afhankelijk van de diagnose kan het dubbelzien van een patiënt worden geclassificeerd met behulp van meer dan één type.

Monoculair vs. verrekijker

Wanneer een patiënt dubbelzien ervaart, is het eerste wat een arts zal bepalen of het monoculaire of binoculaire diplopie is. Dit kan helpen aangeven of de oorzaak van dubbelzien verband houdt met een probleem met de hersenen of in het oog zelf en of de onderliggende aandoening levensbedreigend kan zijn.

Monoculair dubbelzien

Monoculaire diplopie is wanneer een persoon dubbelzien ervaart – vaak als een spookbeeld – zelfs als één oog gesloten is. Er zijn een aantal dingen die monoculaire diplopie kunnen veroorzaken, waaronder:

• Astigmatisme – Refractieve fout (zoals bijziendheid of verziendheid) die van invloed is op hoe uw ogen licht buigen. Dit kan resulteren in wazig of dubbel zien op elke afstand.

• Cataract – Vertroebeling van de ooglens veroorzaakt door leeftijd, roken, diabetes en / of steroïde medicatiegebruik. Als de wazige film de lens van slechts één oog bedekt, kan monoculaire diplopie het gevolg zijn.

• Keratoconus – Abnormale verdunning van het hoornvlies zorgt ervoor dat de voorkant van het oog naar voren uitpuilt, wat leidt tot dubbelzien. Keratoconus kan een of beide ogen aantasten en wordt meestal veroorzaakt door erfelijkheid of oogwrijven.

• Droge ogen – Als uw ogen niet genoeg tranen leveren om uw ogen vochtig te houden, kan het bewegen en knipperen van de ogen ervoor zorgen dat ze jeuken of steken, en wazig of dubbel zien veroorzaken.

• Pterygium – Wanneer het slijmvlies dat het wit van het oog bekleedt dikker wordt, kan dit een bult of groei op de oogbol veroorzaken. Als de bult zich verspreidt naar het hoornvlies, kan dubbelzien het gevolg zijn.

• Lens dislocatie Oogtrauma kan ervoor zorgen dat ligamenten die de lens van het oog op zijn plaats houden, breken. Hierdoor kan de lens bewegen en van zijn plaats raken, wat resulteert in dubbel zicht.

Binoculair dubbelzien

In tegenstelling tot monoculaire diplopie beïnvloedt binoculair of bilateraal dubbelzien beide ogen en treedt het alleen op wanneer beide ogen open zijn. Verkeerde uitlijning van de ogen, de oorzaak van binoculaire diplopie, treedt op wanneer:

• De spieren rond het oog (de extraorbitale spieren) zijn zwak of onderontwikkeld.
  De hersenzenuwen die de extraorbitale spieren aansturen, worden beïnvloed door een onderliggende aandoening of aandoening.

• De extraoculaire spieren regelen de richting van de blik van de ogen, dus wanneer de spieren zwak zijn of de zenuwen die ze besturen beschadigd zijn, hebben de ogen moeite om tegelijkertijd scherp te stellen en te volgen.

Aandoeningen die binoculaire diplopie kunnen veroorzaken, zijn onder meer:

• Scheelzien Een veel voorkomende oorzaak van dubbelzien, scheelzien (gekruiste ogen) begint meestal in de kindertijd als gevolg van verzwakte oogspieren. Dit veroorzaakt verkeerd uitgelijnde of gekruiste ogen, wat kan leiden tot dubbelzien en kan leiden tot ernstige zichtproblemen als er geen medische behandeling wordt gezocht.

• Suikerziekte De bron van een aantal zichtproblemen, diabetische oogziekte kan zenuwbeschadiging veroorzaken die leidt tot dubbelzien en mogelijk gezichtsverlies.

• Extraoculaire zenuwbeschadiging De zenuwen die extraoculaire spieren aansturen, kunnen worden beïnvloed door hoofdtrauma, infectie, hersen- of oogtumor, beroerte, multiple sclerose en andere neurologische aandoeningen.

• Ziekte van Graves In verband met hyperthyreoïdie kan de ziekte van Graves (ook wel schildklieroogziekte genoemd) ervoor zorgen dat de spieren in de oogkas opzwellen of verdikken, wat kan leiden tot wazig of dubbelzien in beide ogen.

• Myasthenia gravis Deze auto-immuunziekte belemmert het vermogen van de zenuwen om met de spieren te communiceren, waardoor de spieren vermoeid raken en verzwakken. Dit maakt het moeilijk voor de spieren die de ogen aansturen om goed te werken.

Horizontaal, verticaal of schuin

De termen horizontale, verticale en schuine diplopie beschrijven de oriëntatie van de twee afbeeldingen, of hoe ze gescheiden zijn. Het is echter belangrijk op te merken dat mensen zelden een volledige, volledig afzonderlijke “dubbel” van een object zien – er is meestal overlap tussen de twee afbeeldingen.

Horizontaal dubbel zicht hiermee wordt een zij-aan-zij-effect van de twee afbeeldingen gemaakt. Omdat ze horizontaal gescheiden zijn, als iemand met horizontale diplopie naar een hond kijkt, zouden ze flauwvallen zien, wazig duplicaat of “dubbel” van de hond rechts of links van de eigenlijke hond.

Verticaal dubbel zicht presenteert een tweede afbeelding boven of onder het eigenlijke object. De beelden zijn verticaal gescheiden, waardoor de een hoger lijkt dan de ander.

Schuin dubbelzien (ook wel torsie of diagonale diplopie genoemd), hoewel minder gebruikelijk, beschrijft wanneer het extra beeld diagonaal wordt gezien van het eigenlijke object. Omdat de beelden diagonaal van elkaar gescheiden zijn, lijkt de ene in het nauw gedreven van de andere.

Tijdelijk, intermitterend of constant

Diplopie kan ook worden geclassificeerd op basis van de frequentie en duur waarin het wordt ervaren. Dubbelzien kan plotseling en onverwacht optreden en duurt verschillende tijdsduur en in verschillende gradaties van ernst, afhankelijk van de persoon en de situatie.

Tijdelijk dubbelzien is meestal geen reden tot alarm, omdat het het gevolg kan zijn van stress, vermoeidheid en zelfs intoxicatie. Neurotransmitters werken om berichten van de hersenen naar het lichaam te sturen, en wanneer je oververmoeid raakt of je alcoholgehalte te hoog wordt, wordt die communicatie vertraagd.

De vertraagde communicatie tussen de hersenen en de oogspieren kan ervoor zorgen dat de spieren verzwakken, wat resulteert in tijdelijk dubbelzien.

Intermitterend (terugkerend) dubbelzien kan een symptoom zijn van een onderliggende aandoening met andere fluctuerende symptomen, waaronder migraine, hoge bloeddruk en droge ogen syndroom. Het kan ook de bijwerking zijn van bepaalde medicijnen.

Constant (doorlopend) dubbelzien kan het meest zorgwekkend zijn omdat het een teken kan zijn van een neurologisch en / of potentieel levensbedreigend probleem, zoals een hoofdletsel, hersentumor, aneurysma, beroerte of multiple sclerose.

Pathologisch versus fysiologisch

Hoewel ze niet zo vaak worden genoemd als andere classificaties, zijn de twee overkoepelende soorten diplopie pathologisch en fysiologisch.

Pathologische diplopie treedt op wanneer er een afwijking in het visuele systeem is. Het is een symptoom van een ander probleem, dat kan worden veroorzaakt door problemen in de hersenen, het oog of de spieren in zenuwen die het oog besturen. Oorzaken van pathologische diplopie zijn scheelzien, staar, beroerte, droge ogen syndroom en hersenaneurysma.

Fysiologische diplopie is een fundamenteel onderdeel van normaal binoculair zicht, waarbij objecten buiten het aandachtsgebied van een persoon als dubbel worden gezien. Dit fenomeen wordt eigenlijk gebruikt door oogartsen om te testen of de ogen goed samenwerken, en het kan worden gebruikt in visietherapie om scheelzien te behandelen.

Wanneer naar een arts gaan

Als u dubbelzien of een andere dramatische verandering in het gezichtsvermogen ervaart, is het belangrijk om zo snel mogelijk contact op te nemen met uw oogarts voor de juiste tests, diagnoses en, afhankelijk van wat het meest geschikt is, diplopiebehandeling of verwijzing naar een ander type arts voor evaluatie.

Hoewel kortdurende gevallen van diplopie – bijvoorbeeld als gevolg van stress, vermoeidheid of intoxicatie – meestal geen reden tot bezorgdheid zijn, is het plotselinge begin van dubbelzien mag nooit worden genegeerd. Het kan wijzen op een levensbedreigende aandoening die dringende medische aandacht vereist.

Pagina gepubliceerd op vrijdag 4 december 2020