Wat is tactiele bestrating?
Als je ooit het openbaar vervoer hebt gebruikt of door een voetgangersvriendelijke stad hebt gelopen, is de kans groot dat je onderweg op verschillende trottoir “hobbels” of “patronen” bent gestapt. Je hebt ze misschien ook gezien op treinperrons of vlak voordat je een zebrapad opstapte.
Deze hobbels maken deel uit van een speciale stijl van bestrating die tactiele bestrating. Ze bieden een veiligere, meer toegankelijke omgeving voor mensen met een visuele beperking. Dat gaat als volgt:
Tactiele bestrating, of tactiele bestrating, is een groep patronen, verhoogde lijnen, koepels en andere verschillende texturen die worden gebruikt om mensen met een visuele beperking, zoals slechtziendheid of blindheid, te waarschuwen voor een verandering in het gebied.
Tijdens een wandeling door een stad of openbare ruimte heb je misschien gele bulten op het trottoir opgemerkt terwijl het overgaat van een zebrapad naar een rijbaan. Misschien ben je voor of na een trap over een groep geribbelde patronen gestapt. Beide zijn voorbeelden van tactiele bestrating.
Vaak zijn de bulten in verschillende kleuren geschilderd, zoals geel of donkerrood. Dit om te zorgen voor een kleurcontrast tussen de bestrating en de hobbels zelf. Het kleurcontrast is vooral handig voor mensen met slechtziendheid, die geen wandelstok of wandelstok gebruiken om hen te helpen navigeren.
Oorsprong van tactiele bestrating
De Japanse uitvinder Seiichi Miyake vond in 1965 tactiele oppervlakken voor blinden uit en ze werden officieel geïntroduceerd in Okayama City in maart 1967. Van daaruit verspreidde het concept zich snel over Japan en werd het gebruikt in Japanse nationale treinstations en andere plaatsen met zwaar voetverkeer.
Tactiele bestrating wordt soms aangeduid als detecteerbare waarschuwingsplaten of grondoppervlakindicatoren. Oorspronkelijk stond het bekend als Tenji-stenen.
Toen het voor het eerst werd ontwikkeld, werd tactiele bestrating gemaakt van prefab beton. Het is nu gemaakt van materialen zoals keramiek, beton en roestvrij staal.
Hoewel tactiele bestrating al sinds de jaren 1960 bestaat, vond het pas in de jaren ’90 zijn weg naar de Verenigde Staten, toen de Americans with Disabilities Act van 1990 werd aangenomen. Andere landen namen tegelijkertijd de getextureerde bestrating over, waaronder Australië, Canada en het Verenigd Koninkrijk. Het wordt nu over de hele wereld gebruikt.
ZIE GERELATEERD: Bronnengids voor juridisch blinden
Soorten tactiele bestrating (en hun doeleinden)
Er zijn drie soorten tactiele bestrating die op verschillende manieren zijn ontworpen om individuele doeleinden te dienen. Dit zijn:
-
Aandacht of “blister” bestrating patronen – Verhoogde, platte koepelpatronen die waarschuwen voor een aanstaande drop-off van een stoeprand of platform. Er zijn twee soorten aandachtspatronen: rooster en afstand. Deze patronen worden soms “blaren” genoemd omdat de platte koepelvorm vergelijkbaar is met een blaar.
-
Gridpaving heeft twee rijen verhoogde koepels om slechtzienden te helpen een weg over te steken. Het helpt ook om te waarschuwen voor aankomende stoepranden.
-
Offsetvergelijking is vergelijkbaar met het rasterpatroon, behalve dat de verhoogde koepels zich in een verspringend assortiment bevinden. Offset bestrating wordt normaal gesproken gebruikt aan de randen van treinperrons.
-
-
Geleidende of “corduroy” bestratingspatronen — Afgeronde, staafvormige lijnen die lopen over of naast trottoir. Deze patronen worden soms corduroy patronen genoemd omdat ze lijken op de lijnen in corduroy stof.
-
Hengels die lopen over trottoir waarschuwt slechtziende voetgangers voor een aankomend struikelgevaar, zoals de boven- of onderkant van een oprit of trap.
-
Hengels die lopen naast bestrating begeleidt slechtziende voetgangers veilig langs een route. Je kunt dit soort tactiele bestrating langs de kant van een fietspad vinden.
-
-
Ruiten bestratingspatronen — Ruitvormige tegels die waarschuwen voor hogesnelheidstransport dat voor ons ligt, zoals treinen.
Waar wordt tactiele bestrating gebruikt?
Er zijn verschillende locaties waar u tactiele bestrating kunt vinden, waaronder:
De volgende keer dat je in een van deze gebieden bent, wees dan op je hoede voor de speciale bestrating met patroon!
Waarom is tactiele bestrating zo belangrijk?
Degenen die slechtziend zijn, vertrouwen op tactiele bestrating om hen te helpen de stad over te steken, of ze nu naar hun werk gaan, boodschappen doen, reizen of deelname aan andere activiteiten. In 2018, BBC medewerker en inwoner van Londen Amy Kavanagh, die slechtziend is, schreef over haar ervaring met tactiele bestrating.
“Die bulten, knobbels en strepen geven me zoveel informatie, vooral op dagen dat mijn zicht beperkter is,” zei ze over aandachtstype bestratingspatronen.
En als het gaat om het begeleiden van patronen, merkte ze op: “De gestreepte corduroys vertellen me wanneer een trap gaat beginnen en stoppen, wat betekent dat ik dan mijn stok kan gebruiken om mijn weg omhoog of omlaag te voelen.”
Maar wat betreft het meest gunstige deel van tactiele bestrating, zegt Kavanagh: “Het beste van tactiele bestrating is dat het me aanwijzingen geeft over mijn omgeving op een onbekende route. Het vertelt me wanneer ik me bewust moet zijn van mogelijke gevaren, zoals perronranden of fietspaden.”
Zonder tactiele bestrating kunnen Kavanagh en andere mensen met een visuele beperking grotere risico’s lopen bij het navigeren door steden en transportsystemen.
ZIE GERELATEERD: Ja, u kunt reizen als u blind bent of slechtziend bent
Pagina gepubliceerd op dinsdag 12 april 2022