Wat is het vaatvlies?
Het vaatvlies is de middelste laag weefsel in de wand van het oog. Het wordt gevonden tussen de sclera (het wit van de ogen) en het netvlies (het lichtgevoelige weefsel aan de achterkant van het oog).
Dit dunne laagje weefsel bestaat bijna volledig uit bloedvaten. Deze bloedvaten leveren zuurstof en voedingsstoffen aan het buitenste deel van het netvlies. Kortom, het vaatvlies is de levensbron die het netvlies gezond en functionerend houdt.
Anatomie van het vaatmeel
Het vaatvlies maakt deel uit van de uvea, die ook bestaat uit de iris en het ciliaire lichaam. De iris en het ciliaire lichaam bevinden zich aan de voorkant van het oog en werken samen om de pupillen te verwijden en te vernauwen.
De vaatvlieslaag begint in de perifere randen van de oogbol en bekleedt de hele achterkant ervan, ingeklemd tussen de sclera en het netvlies. De dikte van het vaatvlies varieert afhankelijk van welk deel van het oog het bekleedt. Het is bijvoorbeeld het dikst in de achterkant van het oog (ongeveer 0,2 mm) en versmalt tot ongeveer 0,1 mm als het bij het perifere deel van de oogbol komt.
Er zijn vier verschillende lagen van het vaatvlies:
-
Het membraan van Bruch – Dunne laag weefsel op het binnenste deel van het vaatvlies.
-
Choriocapillaris – Laag bestaande uit haarvaten (kleine bloedvaten die slagaders verbinden met aderen).
-
Sattler’s laag – Laag van medium bloedvaten.
-
Hallers laag – Buitenste laag van het vaatvlies dat grote bloedvaten bevat.
Choroïde functie
De ogen en het heldere zicht zijn afhankelijk van voldoende bloedtoevoer om te kunnen functioneren. Choroïdale circulatie is goed voor 85% van de bloedstroom in het oog, waardoor het een vitale structuur is voor de functie van uw ogen.
Andere belangrijke functies van het vaatvlies zijn:
-
Het leveren van voedingsstoffen voor het netvlies, macula en oogzenuw.
-
Het regelen van de temperatuur van het netvlies.
-
Helpt de druk in het oog te beheersen.
-
Het absorberen van licht en het beperken van reflecties in het oog die het gezichtsvermogen kunnen schaden. Dit deel van het vaatvlies is wat “rode ogen” veroorzaakt wanneer een foto wordt genomen met behulp van de flitser van een camera.
Aandoeningen die het vaatvlies kunnen beïnvloeden
Choroïde oogaandoeningen kunnen zich sporadisch, genetisch of als gevolg van oogtrauma ontwikkelen. Elk van de volgende aandoeningen kan worden geëvalueerd door een oogarts, die vervolgens de juiste behandeling zal bepalen en voorschrijven:
Choroïdaal onthechting – Een “sereus choroïdaal onthechting” treedt op wanneer vloeistof zich vult tussen de sclera en het vaatvlies. Het kan optreden als gevolg van letsel, medicijnen of sommige medische aandoeningen, maar het komt meestal voor als gevolg van lage druk na een oogoperatie.
Hemorragische choroïdale onthechting – Een “hemorragische choroïdale onthechting” treedt op wanneer bloed de ruimte tussen de sclera en het vaatvlies vult, zoals wanneer een bloedvat barst. Het wordt geassocieerd met hoge druk in de ogen en kan optreden tijdens de operatie. Het is meestal pijnlijker dan een sereuze onthechting.
Choroïdale breuk – Een scheur in het vaatvlies, het membraan van Bruch en het retinale pigmentepitheel (RPE) die het gevolg zijn van een oogletsel.
Choroïde plexus papilloma – Zeldzame, goedaardige hersentumor die zich ontwikkelt in de plexus choroidus (weefsel dat hersenvocht maakt).
Chorioretinitis – Ontsteking van het vaatvlies veroorzaakt door infectie of een auto-immuunziekte.
Chorooïdemie – Een erfelijke, progressieve achteruitgang van het vaatvlies; deze aandoening treft voornamelijk mannen.
Belang van routinematige oogonderzoeken
Hoewel het vaatvlies een belangrijk onderdeel van het oog is, is het moeilijk om er problemen mee te identificeren, tenzij je een oogonderzoek hebt. Tijdens een fundoscopisch oogonderzoek zal uw oogarts een hulpmiddel gebruiken waarmee hij de achterkant van het oog kan bekijken, waar het vaatvlies zich bevindt.
Met behulp van deze methode kunnen ze de gezondheid van het vaatvlies bepalen en een behandeling voorschrijven als ze een probleem detecteren.
LEES MEER: Retinopathie
Pagina gepubliceerd op maandag 22 februari 2021
Medisch beoordeeld op vrijdag 24 september 2021