Visietherapie voor kinderen is misschien wel een van de meest controversiële onderwerpen in de oogzorg.
Sommige oogartsen zijn sterke voorstanders van visietherapie voor kinderen en getuigen van het voordeel ervan voor bepaalde zichtproblemen. Maar andere oogartsen zijn niet overtuigd van de effectiviteit van visietherapie en raden het niet aan.
Dit artikel helpt u meer te weten te komen over visietherapie, zodat u een weloverwogen beslissing kunt nemen over het voordeel ervan voor uw kind.
Visie therapie definitie
Visietherapie wordt gedefinieerd als een door een arts begeleid, niet-chirurgisch en op maat gemaakt programma van visuele activiteiten die zijn ontworpen om specifieke zichtproblemen te corrigeren en / of visuele vaardigheden te verbeteren.
In tegenstelling tot brillen en contactlenzen die problemen met het gezichtsvermogen compenseren, of oogchirurgie die de anatomie van het oog of de omliggende spieren verandert, is visietherapie bedoeld om het visuele systeem te “leren” zichzelf te corrigeren.
Visietherapie is als fysiotherapie voor het hele visuele systeem.
Visietherapie kan het gebruik van lenzen, prisma’s, filters en videogames omvatten. Andere apparaten, zoals balansborden en metronomen, kunnen een belangrijke rol spelen in een op maat gemaakt visietherapieprogramma.
Het is belangrijk op te merken dat visietherapie niet wordt gedefinieerd door een eenvoudige lijst met hulpmiddelen en technieken. Succesvolle resultaten van visietherapie worden bereikt door een therapeutisch proces dat afhankelijk is van de actieve betrokkenheid van de voorschrijvende arts, de patiënt en (in het geval van kinderen) de ouders van het kind.
Over het algemeen zou het doel van optometrische visietherapie-oefeningen moeten zijn om zichtproblemen te behandelen die niet met succes kunnen worden behandeld met een bril, contactlenzen en / of chirurgie alleen, en om mensen te helpen helder, comfortabel binoculair zicht te bereiken.
Veel studies hebben aangetoond dat één voordeel van visietherapie zichtproblemen kan corrigeren die het efficiënte lezen bij schoolkinderen verstoren. Het kan ook helpen bij het verminderen van digitale oogvermoeidheid en andere symptomen van het computervisiesyndroom die door veel kinderen en volwassenen worden ervaren. Zie hieronder voor meer informatie over aandoeningen die worden behandeld met visietherapie.
Visietherapie is ook bekend als…
Visietherapie wordt soms visuele therapie, visietherapietraining, visuele training of gewoon VT genoemd.
Een andere naam die vaak wordt geassocieerd met visietherapie is ‘orthoptica’. Deze term, die letterlijk “de ogen rechtzetten” betekent, dateert uit de jaren 1850. Het is echter beperkt tot technieken voor het trainen van oogspieren met het oog op het cosmetisch rechttrekken van ogen die verkeerd zijn uitgelijnd (visietherapie voor scheelzien) en binoculaire visietherapie.
Orthopedie kan zeer succesvol zijn en is een type visietraining, maar de term “orthoptica” is dat niet synoniem met “visietherapie”, die een breder scala aan technieken beschrijft die worden gebruikt om een grotere verscheidenheid aan zichtproblemen te behandelen.
De nadruk in de orthoptica ligt op oogspieren en ooguitlijning (althans cosmetisch). Het doel van visietherapie is om het hele visuele systeem te optimaliseren, inclusief de ogen en gebieden van de hersenen die het gezichtsvermogen, visuele waarneming en andere visiegerelateerde functies regelen. Door het hele visuele systeem te behandelen, heeft visietherapie tot doel reflexief (automatisch) gedrag te veranderen om een blijvende genezing te produceren.
In veel gevallen van scheelzien kan visietherapie een betere behandelingskeuze zijn dan een operatie. In andere gevallen kan het een gunstige aanvullende therapie voor en na de operatie zijn om de kans op een succesvol resultaat te vergroten.
De meeste visietherapie die in de Verenigde Staten wordt uitgevoerd, wordt voorgeschreven en gecontroleerd door een optometrist. Om deze reden wordt het ook wel optometrische visietherapie genoemd.
Optometristen die gespecialiseerd zijn in visietherapie – vooral degenen die ook gespecialiseerd zijn in de visie en de ontwikkeling van het gezichtsvermogen van kinderen – kunnen zichzelf pediatrische optometristen, gedragsoptometristen of ontwikkelingsoptometristen noemen.
De wetenschap achter visietherapie
Je hebt waarschijnlijk het oude gezegde gehoord: “Je kunt een oude hond geen nieuwe trucs leren.” Maar recent onderzoek op het gebied van neurologie suggereert dat als het gaat om het menselijk brein, dat niet waar is. Het kan gewoon wat meer tijd en moeite kosten.
Studies tonen aan dat het menselijk brein een aanzienlijke hoeveelheid neuroplasticiteit heeft – het vermogen om de structuur en functie ervan te veranderen als reactie op externe stimuli. En deze neurologische veranderingen in de hersenen, ooit gedacht alleen tijdens de vroege kinderjaren is aangetoond dat het ook bij volwassenen voorkomt.
Recente bevindingen over neuroplasticiteit lijken te bevestigen wat veel experts op het gebied van visietherapie al jaren zeggen: goed bedachte en toegediende programma’s van visietherapie kunnen neurologische veranderingen veroorzaken die zichtproblemen corrigeren en de visuele prestaties verbeteren.
Sommige deskundigen zeggen dat bepaalde anomalieën geassocieerd met de ontwikkeling van het gezichtsvermogen, visuele perceptie of zichtfunctie kunnen worden beïnvloed door neuroplasticiteit. Als dit waar is, is het waarschijnlijk dat dezelfde zichtproblemen met succes kunnen worden behandeld met visietherapie.
Problemen die visietherapie kan corrigeren
Problemen met het gezichtsvermogen die worden behandeld met visietherapie omvatten:
-
Amblyopie. Amblyopie, ook wel “lui oog” genoemd, is een probleem met de ontwikkeling van het gezichtsvermogen waarbij een oog er niet in slaagt een normale gezichtsscherpte te bereiken, meestal als gevolg van scheelzien of andere binoculaire zichtproblemen. Speciaal ontworpen videogames zijn een recente vorm van visietherapie waarvan wordt aangetoond dat ze de visuele ontwikkeling bij kinderen met amblyopie verbeteren.
-
Scheelzien. Het succes van visietherapie voor scheelzien hangt af van de richting, grootte en frequentie van de oogwending. VT is effectief gebleken voor de behandeling van een intermitterende vorm van scheelzien die convergentie-insufficiëntie wordt genoemd, wat een falen is om de ogen goed uitgelijnd te houden bij het lezen, ondanks de juiste uitlijning bij het kijken naar verre objecten.
-
Andere binoculaire zichtproblemen. Subtiele ooguitlijningsproblemen genaamd phorias (oesoforie) die mogelijk geen zichtbare oogwending veroorzaken, maar toch oogvermoeidheid en oogvermoeidheid bij het lezen kunnen veroorzaken, kunnen ook worden geminimaliseerd of gecorrigeerd met visietherapie.
-
Oogbewegingsstoornissen. Studies hebben aangetoond dat visietherapie de nauwkeurigheid van oogbewegingen die worden gebruikt tijdens het lezen en ander close-upwerk kan verbeteren.
-
Accommoderende (focus)stoornissen. Ander onderzoek toont aan dat near-far focusvaardigheden kunnen worden verbeterd met visietraining.
-
Andere problemen. Andere zichtproblemen waarvoor visietherapie effectief kan zijn, zijn visueel-perceptuele stoornissen, zichtproblemen geassocieerd met ontwikkelingsstoornissen en zichtproblemen geassocieerd met verworven hersenletsel (zoals van een beroerte).
Wat visietherapie niet is
Visietherapie is niet de zelfhulpprogramma’s voor het verbeteren van het gezichtsvermogen die worden geadverteerd met de belofte dat u “uw bril kunt weggooien” na het uitvoeren van een reeks oogoefeningen.
Zelfhulpprogramma’s voor het verbeteren van het gezichtsvermogen worden niet onderschreven door de American Optometric Association of andere professionele oogzorgorganisaties. Er is geen wetenschappelijk onderzoek dat de bewering ondersteunt dat “zelfhulp” oogoefeningen bijziendheid of andere brekingsfouten kunnen omkeren.
Het is ook belangrijk om te weten dat een thuisregime van “potlood push-ups”, zelfs wanneer aanbevolen door een oogarts, niet als een compleet programma van visietherapie moet worden beschouwd.
Potlood push-ups – een orthoptische activiteit waarbij een persoon naar kleine lettertjes op een potlood kijkt dat op armlengte wordt gehouden en vervolgens het potlood langzaam dichter bij zijn of haar ogen beweegt terwijl de focus op de letters wordt behouden – is een taak die soms wordt aanbevolen voor mensen om thuis uit te voeren om oogvermoeidheid en andere symptomen veroorzaakt door convergentie-insufficiëntie (CI) te verminderen.
Hoewel een oogarts potlood push-ups thuis kan aanbevelen als een goedkope behandeling voor convergentie-insufficiëntie, suggereren studies dat een gecontroleerd programma op kantoor van visietherapie plus versterkingsorthopedotherapie-oefeningen die thuis worden uitgevoerd, de meest effectieve niet-chirurgische behandeling is voor dit zichtprobleem.
Sportvisie training
Sportvisietraining is geen visietherapie, maar het deelt enkele van de kenmerken van VT. Optometristen en oogartsen die gespecialiseerd zijn in sportvisie bieden op maat gemaakte visietrainingsprogramma’s voor iedereen die geïnteresseerd is in het optimaliseren van hun visuele vaardigheden voor specifieke sporten.
Veel Olympische en professionele atleten hebben sportvisietrainingsprogramma’s ondergaan om hun prestaties te verbeteren.
Sportvisietrainingsprogramma’s zijn ontworpen om de visuele vaardigheden van een persoon voor een specifieke sport te verbeteren in plaats van een zichtprobleem te corrigeren, de term “visietraining” heeft de voorkeur boven “visietherapie”. Sommige van de technieken die worden gebruikt bij sportvisietraining zijn echter vergelijkbaar met die welke worden gebruikt in visietherapie.
Visietherapie voor dyslexie en andere leerstoornissen
De relatie tussen zichtproblemen en leerstoornissen is een veelbesproken onderwerp en een onderwerp waar optometristen en oogartsen vaak verschillende meningen over hebben. Studies hebben bijvoorbeeld weinig tot geen bewijs aangetoond voor de effectiveness van visietherapie voor dyslexie.
Veel optometristen ondersteunen het gebruik van visietherapie als .part van een veelzijdige benadering van de behandeling van bepaalde soorten leerstoornissen. Ze beweren dat kinderen met leerstoornissen in veel gevallen ook onderliggende zichtproblemen hebben die in zekere mate kunnen bijdragen aan hun leerproblemen.
Het is mogelijk, zeggen ze, dat deze leergerelateerde zichtproblemen met succes kunnen worden behandeld met optometrische visietherapie om het algehele leervermogen van het kind te verbeteren.
Veel oogartsen zijn van mening dat visietherapie niet effectief is bij de behandeling van elk type leerprobleem en zeggen dat er geen wetenschappelijk bewijs is om de bewering te ondersteunen dat de correctie van zichtproblemen de ernst van leerstoornissen vermindert.
Een pediatrisch oogonderzoek is de eerste stap
Als u denkt dat uw kind een zicht- of visueel probleem heeft dat van invloed kan zijn op hun prestaties op school of in de sport, is de eerste stap om een routinematig oogonderzoek te plannen om bijziendheid, verziendheid en / of astigmatisme uit te sluiten.
Als het basisoogonderzoek suggereert dat er geen bril nodig is, of als er geen verandering is in het huidige brilvoorschrift van uw kind, of als elk oog 20/20 gezichtsscherpte heeft, houd er dan rekening mee dat er nog steeds een zichtprobleem kan bestaan. De oogkaart die wordt gebruikt bij routinematige oogonderzoeken test alleen het afstandszicht van een persoon en test niet alle kritieke aspecten van visuele prestaties.
Voor een grondige analyse van het gezichtsvermogen van uw kind dat de zichtvaardigheden evalueert die nodig zijn voor efficiënt lezen en leren, kunt u overwegen een uitgebreid oogonderzoek te plannen met een kinderoogarts bij u in de buurt die gespecialiseerd is in visietherapie, binoculair zicht en / of visieontwikkeling.
Aan het einde van het uitgebreide onderzoek moet de arts u een gedetailleerde beoordeling geven van de visie en visuele vaardigheden van uw kind. Als problemen met het gezichtsvermogen worden geïdentificeerd en een programma van visietherapie wordt aanbevolen, zorg er dan voor dat u informatie krijgt over de waarschijnlijke duur van de therapie en de slagingspercentages voor het specifieke type visietherapie dat wordt aanbevolen.
Vraag ook welke criteria worden gebruikt om een “succesvolle” behandeling te definiëren.
Vraag details over de verwachte kosten van het therapieprogramma en of een van de kosten wordt gedekt door uw zichtverzekering. In veel gevallen is visietherapie geen gedekt voordeel in verzekeringsprogramma’s.
LEES VERDER: Welke vragen moet ik stellen aan de oogarts van mijn kind?
Pagina gepubliceerd op woensdag 27 februari 2019