Conjunctivochalasis

Thuis
Voorwaarden | Conjunctivochalasis

Oogarts die spleetlamponderzoek uitvoert bij oudere man om conjunctivochalasie te detecteren

Wat is conjunctivochalasis?

Conjunctivochalasis (CCh) is een aandoening waarbij de heldere buitenste laag die het witte deel van het oog (het bindvlies) bedekt, loskomt, waardoor rimpels en plooien ontstaan. Dit kan een reeks symptomen veroorzaken, waaronder ongemak, droge ogen en wazig zicht. Het wordt meestal gevonden in oudere populaties. CCh is vaak bilateraal – beide ogen beïnvloedend.

CCh werd voor het eerst beschreven in 1908 door Anton Elschnig. In 1942 noemde Wendell Hughes de aandoening met behulp van het Griekse woord Chalasis, wat ‘verslappen’ betekent.

Wat zijn de oorzaken conjunctivochalasis?

De oorzaak van conjunctivochalasie is nog niet volledig begrepen.

Veel delen van het lichaam, zoals de longen, blaas en huid, hebben een zekere mate van elasticiteit. Hierdoor kunnen ze terugkeren naar hun oorspronkelijke vorm nadat ze zijn uitgerekt (zoals een elastiekje). Naarmate een persoon ouder wordt, verliezen deze weefsels een deel van die elasticiteit. CCh kan een teken zijn dat het weefsel van het oog zijn vermogen heeft verloren om terug te gaan naar zijn oorspronkelijke vorm nadat het is uitgerekt.

Wanneer de oogleden open en dicht gaan, wrijven ze tegen het bindvlies, waardoor wrijving ontstaat. Dit kan ervoor zorgen dat de elastische vezels in de buitenste laag van het oog afbreken. Dit kan er dan toe leiden dat het bindvlies plooien ontwikkelt die parallel aan de oogleden lopen. Deze plooien zijn een kenmerkend kenmerk van CCh.

Andere theorieën over de oorzaak van CCh zijn:

Wat zijn de tekenen en symptomen van conjunctivochalasis?

Sommige personen met conjunctivochalasie kunnen geen symptomen ervaren. Voor degenen die wel symptomen ervaren, kunnen ze mild tot ernstig zijn.

Tekenen geassocieerd met CCh kunnen een “geglazuurd” of geleiachtig uiterlijk van het witte deel van het oog zijn. Twee andere aandoeningen, conjunctivale chemose en allergische conjunctivitis kunnen hetzelfde lijken. Allergische conjunctivitis gaat meestal gepaard met jeuk van zowel de ogen als de neus en niezen. Chemosis presenteert zich met meer zwelling en kan worden veroorzaakt door allergieën, oogchirurgie, exophthalmos (uitpuilende ogen) en lagophthalmos (onvermogen om de oogleden te sluiten).

Droge ogen

Conjunctivochalasis wordt soms verward met droge ogen syndroom. De aanwezigheid van losgemaakt bindvlies kan echter helpen onderscheid te maken tussen de twee. Personen met CCh kunnen ook merken dat het ongemak toeneemt met frequent knipperen. Dit is waarschijnlijk te wijten aan het onvermogen van het bovenste ooglid om de scheurmeniscus te bereiken.

De traanmeniscus, of traanmeer, is een strook tranen langs het onderste ooglid. Normaal gesproken, wanneer een persoon knippert, dompelt het bovenste ooglid in deze strook tranen om het oppervlak van het oog te helpen smeren. Wanneer het niet in staat is om dit te doen, kan dit leiden tot droge ogen en ongemak. De conjunctivale plooien geassocieerd met CCh kunnen de scheurmeniscus van het oog verstoren en zelfs vernietigen.

Epiphora

Epiphora, een abnormale overloop van tranen op het gezicht, is een potentieel symptoom van conjunctivochalasie. Epiphora kan worden veroorzaakt door overmatige traanproductie of gebrek aan effectieve traanafvoer. Voor mensen met CCh kunnen de conjunctivale plooien de puncta blokkeren, de traankanalen die drainage mogelijk maken.

Dit effect komt vaak voor bij personen met conjunctivale plooien dichter bij de neus. Het kan ook verergeren wanneer de getroffen persoon in de richting van zijn traanbuizen kijkt.

Blootstelling keratopathie

Een van de meer ernstige symptomen van conjunctivochalasie is blootstelling aan keratopathie. Dit is een aandoening die optreedt wanneer droogheid het hoornvlies beschadigt. Het hoornvlies is een heldere laag die de iris en pupil bedekt en licht in het oog laat komen. Blootstelling keratopathie wordt geactiveerd wanneer de oogleden niet in staat zijn om helemaal te sluiten.

Indien onbehandeld, kan blootstelling aan keratopathie leiden tot permanent verlies van het gezichtsvermogen.

Andere symptomen geassocieerd met conjunctivochalasie zijn:

Hoe wordt conjunctivochalasis gediagnosticeerd?

Conjunctivochalasis kan moeilijk te diagnosticeren zijn en wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd als droge ogen of allergieën. Als een oogarts CCh vermoedt, zullen ze waarschijnlijk een spleetlamponderzoek uitvoeren. Een spleetlamp is een microscoop met een helder licht waarmee de arts de lagen van het oog duidelijker kan zien.

Als een patiënt CCh heeft, zal de arts waarschijnlijk vinden:

Afbeelding van oog gekleurd om conjunctivochalasis te detecteren. [Image credit: Conjunctivochalasis by Lindendoss is licensed under CC SA 1.0]

  • Losgemaakt en gevouwen bindvlies

  • Geblokkeerde of vernietigde scheurmeniscus

  • Droge ogen

  • Verstopte traandrainage met epiphora

  • Ontsteking op het ooglid

  • Fluoresceïne, lissaminegroene of rose bengal dye zal het bindvlies kleuren en de plooien beter zichtbaar maken

Een manier om de oorzaak van plooien in het bindvlies te vinden, is door allergiedruppels of roodheidsverwijderende druppels te gebruiken. Allergische conjunctivitis zal verbeteren na het gebruik van de druppels, terwijl CCh dat niet zal doen.

Artsen gebruiken vaak een beoordelingssysteem om de ernst van CCh te labelen. Het systeem van Hoh et al. is gebaseerd op het aantal en de hoogte van de conjunctivale plooien:

  • Graad 0 (geen persistente vouw)

  • Graad 1 (een enkele kleine vouw)

  • Graad 2 (twee of meer plooien maar niet hoger dan de scheurmeniscus)

  • Graad 3 (meerdere plooien en hoger dan de scheurmeniscus)

Andere beoordelingssystemen bevatten verdere details, zoals:

  • Waar de plooien zich op het oog bevinden

  • Hoe hoog de plooien zijn

  • Of de traanbuizen al dan niet geblokkeerd zijn

  • Hoe snel de plooien weer in positie komen na het knipperen

  • Als de effecten veranderen wanneer de patiënt naar beneden kijkt of in zijn ogen wrijft

Hoe wordt conjunctivochalasis behandeld?

Behandeling voor conjunctivochalasis is gebaseerd op de ernst van de aandoening. Als een patiënt asymptomatisch is, is geen behandeling nodig. Voor milde gevallen zal de aanpak zich waarschijnlijk richten op het behandelen van symptomen in plaats van de CCh. Kunstmatige tranen en allergie oogdruppels kunnen helpen bij droge ogen en ontstekingen.

In meer ernstige gevallen kan de patiënt een operatie ondergaan om een deel van het bindvlies te verwijderen. Het resterende bindvlies wordt vervolgens gesloten, hetzij met een kleine steek of chirurgische lijm.

Een andere optie voor CCh-behandeling is thermische cauterie. Thermische cauterie omvat het gebruik van warmte om een kleine hoeveelheid weefsel te vernietigen. Voor mensen met CCh kan deze procedure ervoor zorgen dat het bindvlies samentrekt, wat vervolgens kan helpen de uitstroom van tranen te herstellen.

Wanneer moet je naar de dokter?

Als u consistente droogheid van de ogen, branderigheid, afscheiding of een overloop van tranen opmerkt, of als het witte deel van uw ogen er gezwollen uitziet, is het belangrijk om aandacht te vragen aan een oogarts. Als deze problemen verergeren wanneer u naar beneden kijkt, snel knippert of in uw ogen wrijft, kan dit een indicatie zijn dat u conjunctivochalasie heeft.

Conjunctivochalasis wordt vaak verkeerd gediagnosticeerd of helemaal gemist. Het is belangrijk om een gecoördineerd gezondheidszorgteam te hebben om te helpen met de juiste diagnose en behandeling.