Exophthalmos is de medische term voor uitpuilende ogen. Het treedt meestal op wanneer de weefsels in de oogkas opzwellen en de oogbol naar voren duwen. Als het wit van je ogen zichtbaar is boven de iris (het gekleurde deel), is dat een goed teken dat je oogbollen beginnen uit te puilen.
Je oogkassen zijn bekleed met spieren, zenuwen, weefsels en vetcellen die zijn ontworpen om je ogen te houden waar ze thuishoren. Als iets een oog uit zijn natuurlijke positie beweegt, is er zeker iets mis. De meest waarschijnlijke verklaring is problemen in je schildklier, maar er kunnen veel andere dingen gebeuren.
Houd er rekening mee dat exophthalmos noch een aandoening noch een ziekte is. Het is een symptoom van veranderingen in het lichaam die de grootte van de oogkassen beïnvloeden. Het kan een aanwijzing zijn voor ernstige problemen zoals tumoren of leukemie. Het kan het gevolg zijn van een infectie of een verwonding.
Wat het probleem ook is, uw arts moet het uitzoeken. Laten we eens kijken naar de basisprincipes van uitpuilende ogen.
Exophthalmos definiëren
Exophthalmos (uitspraak: eks-ahf-THAL-muhs) komt van het Griekse woord voor “het oog” (“ophthalmos”) en het voorvoegsel “ex” (“uit” of “weg van”). Je hoort het misschien ook proptosis noemen.
Hoe dan ook, het betekent dat de ogen zich van hun normale positie hebben verwijderd. Soms kan het oog omhoog, omlaag of naar één kant uitpuilen, maar meestal is de beweging naar voren vanaf de achterkant van de oogkas. Exophthalmos kan gebeuren met één oog of beide. Een enkel uitpuilend oog wordt als gevaarlijker beschouwd, vooral als het kinderen overkomt.
Oorzaken van exophthalmos
Een breed scala aan ziekten en aandoeningen kan uitpuilende ogen veroorzaken. De twee meest voorkomende zijn hyperthyreoïdie en de ziekte van Graves. We zullen deze eerst bekijken en vervolgens minder vaak voorkomende oorzaken zoals infecties, verwondingen, tumoren en kankers onderzoeken.
Hyperthyreoïdie
De schildklier is een klier in je nek die een van de belangrijkste taken in het endocriene systeem heeft, die hormonen produceert die het lichaam helpen zaken als groei en metabolisme te beheersen. Schildklierhormonen vertellen het lichaam hoe voedsel te metaboliseren en om te zetten in energie. Het metabolisme helpt je in leven te blijven, waardoor de schildklierfunctie ongelooflijk belangrijk is.
Helaas kan het immuunsysteem van het lichaam, dat infecties helpt bestrijden, soms van het spoor raken en de schildklier aanvallen. De schildklier reageert door nog meer hormonen te produceren – veel meer dan het lichaam nodig heeft. Artsen noemen dit overproductie, hyperthyreoïdie. (Hypothyreoïdie is het tegenovergestelde probleem: de schildklier produceert niet genoeg hormonen).
Hyperthyreoïdie kan ontsteking en zwelling in de weefsels van de oogkassen veroorzaken. Er is niet veel ruimte om te manoeuvreren in de oogkas, die is omgeven door bot aan de boven-, onderkant en achterkant. Wanneer oogkasweefsels opzwellen, is er meestal maar één richting voor een oogbol om te gaan: vooruit. Deze beweging veroorzaakt uitpuiling van de ogen.
Hyperthyreoïdie veroorzaakt ongeveer 90% van de gevallen van schildklieroogaandoeningen.
Ziekte van Graves
De meeste gevallen van hyperthyreoïdie zijn het gevolg van de ziekte van Graves, een auto-immuunreactie die ervoor zorgt dat de schildklier hormonen overproduceert. De aandoening die specifiek is voor het gezichtsvermogen wordt de oogziekte van Grave genoemd.
Dit zijn de meest voorkomende symptomen van de oogziekte van Graves:
-
Ogen voelen geïrriteerd of korrelig aan
-
Wit van de ogen is rood of ontstoken
-
Ogen zijn droog en produceren overtollige tranen
-
Oogleden worden gezwollen
-
Ogen voelen gevoelig voor licht
-
Ogen produceren dubbelzien
-
Ogen uitpuilen
Als de oogziekte verergert, kan de beweging van de oogbollen en oogleden afnemen. Soms sluiten de ogen niet helemaal. Dit kan ulceratie van het hoornvlies en oogzenuwcompressie veroorzaken. Verlies van het gezichtsvermogen kan gebeuren, maar dit is zeldzaam.
Andere oorzaken van exophthalmos
Uitpuilende ogen kunnen ook het bewijs zijn van:
-
Glaucoom, dat het gevolg is van overmatige druk in de oogbol die de oogzenuw beschadigt
-
Periorbitale cellulitis of orbitale cellulitis, een infectie in de oogleden of weefsels in de buurt van het oog
-
Hemangioom, een teveel aan bloedvaten gezien bij kleine kinderen
-
Histiocytose, een teveel aan een specifiek soort witte bloedcel
-
Leukemie, een kanker in de weefsels die bloedcellen aanmaken
-
Neuroblastoom, een zeldzame zenuwkanker
-
Rhabdomyosarcoom, een kwaadaardige tumor van spieren bevestigd aan bot
Af en toe kan een verwonding of operatie bloedingen veroorzaken bij de weefsels in de buurt van het oog, waardoor een oog uitpuilt.
Omdat zoveel ooguitpuilende gevallen betrekking hebben op de schildklierfunctie, is het verleidelijk om te denken dat er weinig reden is om je zorgen te maken over deze andere ziekten. Het probleem is dat veel van hen ernstige gezondheidsrisico’s vormen, dus u hebt uw arts nodig om het probleem te diagnosticeren en met de behandeling te beginnen.
GERELATEERD LEZEN: Globe luxatie (wanneer de oogbol uitsteekt of “knalt” uit de oogkas)
Behandeling van exophthalmos
Het behandelen van uitpuilende ogen begint met een beoordeling. Uw oogarts zal u een reeks vragen stellen, waaronder:
-
Wanneer begon het uitpuilen?
-
Gebeurt het in één oog of in beide?
-
Gaat het beter of slechter?
-
Ervaren uw ogen andere problemen zoals droogheid, overmatig tranen, irritatie, pijn of verlies van het gezichtsvermogen?
-
Voelt u symptomen van hyperthyreoïdie? (Deze omvatten lage tolerantie voor warmte, verhoogde transpiratie, ongecontroleerde trillingen, angst, verhoogde eetlust, gewichtsverlies en diarree).
Uw oogarts zal ook het oppervlak van uw ogen scannen op tekenen van problemen. Rode, geïrriteerde ogen zijn de eerste aanwijzingen dat er iets mis is. Omdat de ziekte van Graves en hyperthyreoïdie de meest waarschijnlijke problemen zijn, zal uw arts ook controleren op symptomen zoals extreme metingen in uw pols of bloeddruk, of zwelling in de nek in de buurt van uw schildklier.
Uw arts kan ook een echografie bestellen om te zoeken naar tekenen van zwelling van het weefsel. Mogelijk hebt u een computertomografie (CT) -scan nodig, die de arts helpt afwijkingen in de weefsels van uw oogkas te identificeren. Magnetische resonantie beeldvorming (MRI) kan bronnen van zwelling en ontsteking in zachte weefsels identificeren.
De behandeling begint bij de basis: het aanbrengen van bevochtigende oogdruppels om de ogen vochtig te houden en schade door uitdroging te voorkomen. Maar uw arts moet ook de onderliggende oorzaken behandelen. Deze behandelingen kunnen omvatten:
-
Stoppen met roken. Het roken van sigaretten wordt vaak in verband gebracht met exophthalmos, dus het afkicken van de gewoonte (als je het hebt) is een van de eerste dingen die artsen aanbevelen.
-
Schildklierproblemen aanpakken. Corticosteroïden kunnen worden voorgeschreven om ontstekingen en zwellingen te verminderen.
-
Infecties bestrijden. Antibiotica of antivirale middelen kunnen worden voorgeschreven.
-
Chirurgie. Een tumor kan een operatie vereisen als het mogelijk is.
-
Bestraling of chemotherapie. Als kanker de boosdoener is, kunnen deze behandelingen worden besteld.
Wanneer moet je naar een oogarts?
Ooguitpuiling ontwikkelt zich vaak zo langzaam dat je het niet eens merkt. Het kan verschijnen in een selfie of een familieportret. Een familielid, vriend of collega kan je ernaar vragen.
Dit zijn de eerste tekenen van problemen. Als u ook oogpijn begint te voelen of koorts krijgt, is het zeker tijd om contact op te nemen met uw arts.
Inderdaad, elke plotselinge of geleidelijke verandering in uw gezichtsvermogen rechtvaardigt een bezoek aan uw oogarts. Naarmate exophthalmos duidelijker wordt, kan er veel meer dan je visie op het spel staan.
LEES VERDER: Klein oog syndroom (microphthalmie)
Pagina gepubliceerd op woensdag 20 januari 2021