Infantiele nystagmus: typen, symptomen, oorzaken en meer

nystagmus testen bij een zuigeling

Baby’s bewegen hun ogen om objecten zoals speelgoed en mensen om hen heen te volgen – dit is een normaal onderdeel van de visie ontwikkeling bij een baby. Als de ogen van uw kind echter met een constante, grillige snelheid lijken te bewegen, kan dit een indicator zijn van iets anders: Nystagmus.

Nystagmus bij zuigelingen komt naar schatting voor bij één op de 5.000 geboorten, en begint meestal tussen de leeftijd van 6 weken en 6 maanden, hoewel de aandoening zich ook later in de babytijd en de kindertijd kan ontwikkelen, vanwege andere oorzaken, waaronder trauma, staar en meer.

Er zijn twee hoofdclassificaties van infantiele nystagmus: aangeboren (aanwezig bij de geboorte of optredend binnen de leeftijd van 6 maanden) en verworven (optredend op de leeftijd van 6 maanden of ouder). Afhankelijk van de individuele ontwikkeling kan elk type anders verschijnen en/of worden behandeld.

Soorten infantiele nystagmus

Baby’s met deze aandoening ervaren meestal een van de twee belangrijkste soorten nystagmus: jerk nystagmus (ogen bewegen snel in één richting, gevolgd door langzame beweging in de tegenovergestelde richting) of pendulaire nystagmus (ogen bewegen met gelijke snelheid in elke richting).

Er zijn twee “soorten” congenitale nystagmus: nystagmus met abnormaal zicht en nystagmus met normaal zicht. Er is één hoofdcategorie voor verworven infantiele nystagmus, hoewel het om verschillende redenen kan voorkomen.

Congenitale sensorische nystagmus

Congenitale sensorische nystagmus treedt op wanneer het kind abnormaal zicht heeft, als gevolg van iets dat interfereert met visuele informatie die de hersenen bereikt. Dit wordt een afferente sensorische defect omdat het gaat om binnenkomende sensorische (in dit geval visuele) informatie op weg naar de hersenen.

Oorzaken zijn onder andere aangeboren staar, problemen met de netvlies of oogzenuw, en ernstig brekingsfouten.

Congenitale sensorische nystagmus komt meestal voor rond de leeftijd van 2 tot 3 maanden en gaat het hele leven door, volgens de American Academy of Pediatric Ophthalmology and Strabismus (AAPOS).

Congenitale motorische nystagmus

Congenitale motorische nystagmus komt vaker voor dan congenitale sensorische nystagmus, zegt AAPOS. Baby’s met congenitale motorische nystagmus hebben geen onderliggende aandoeningen en ervaren in principe een normaal gezichtsvermogen, maar de hersenen missen gestage controle of “motorische” vaardigheden als het gaat om oogbewegingen.

Als een kind algemene symptomen van nystagmus vertoont in de eerste paar maanden van ontwikkeling, moeten ze medisch worden geëvalueerd om de reden te bepalen.

Als medisch onderzoek de onderliggende aandoeningen die verband houden met congenitale sensorische nystagmus uitsluit en de hersenen en het zichtsysteem verder gezond blijken te zijn, kan vervolgens worden vastgesteld dat het kind congenitale motorische nystagmus heeft.

Verworven infantiele nystagmus

Verworven nystagmus bij baby’s treedt ten minste enkele maanden na de geboorte op, waarbij sommige gevallen al vanaf 6 maanden oud optreden. Er zijn een aantal oorzaken voor verworven infantiele nystagmus, van oog- en hoofdtrauma tot hersenafwijkingen en zelfs reacties op bepaalde medicijnen.

De meest efficiënte manier om de onderliggende oorzaak van verworven infantiele nystagmus te bepalen, is door middel van medische tests, waaronder bloedonderzoek en / of een MRI-scan.

Symptomen van infantiele nystagmus

Hoe ziet nystagmus eruit bij baby’s? Het primaire symptoom dat kan wijzen op nystagmus bij een baby is schokkerige of willekeurige oogbewegingen.

Het is belangrijk op te merken dat de frequentie en intensiteit van deze bewegingen bij elke individuele baby kan variëren en dat bewegingen meestal afwezig zijn wanneer het kind slaapt.

Naast het constant bewegen of schokken van ogen, kunnen enkele belangrijke symptomen van infantiele nystagmus zijn:

Sommige nystagmus symptomen verschijnt mogelijk pas enkele maanden na de ontwikkeling van de kindertijd. Als symptomen optreden na de kindertijd, kan dit het gevolg zijn van een onderliggende aandoening.

Oorzaken van infantiele nystagmus

Nystagmus bij zuigelingen kan aangeboren (optredend bij de geboorte) of verworven zijn, hoewel congenitale nystagmus vaker voorkomt dan verworven nystagmus

Congenitale nystagmus komt over het algemeen sporadisch voor bij zuigelingen, maar van meerdere leden van dezelfde familie is bekend dat ze de aandoening delen en sommige studies hebben kunnen linkt de aandoening aan genetica.

Enkele van de meest prominente aandoeningen die kunnen worden geassocieerd met nystagmus bij baby’s zijn:

ZIE GERELATEERD: Nystagmus oorzaken

Diagnose van infantiele nystagmus

Wanneer wordt nystagmus gediagnosticeerd bij baby’s? Hoewel gevallen van infantiele nystagmus vaak als aangeboren worden beschouwd (aanwezig bij de geboorte), is het meestal niet gediagnosticeerd op het moment van geboorte. Vaker wordt congenitale nystagmus gediagnosticeerd tussen 6 weken en 6 maanden oud.

Afhankelijk van de mate van de symptomen en de leeftijd waarop ze beginnen te vertonen, kan een oogarts aanbevelen om verder te testen dan een uitgebreid oogonderzoek, zoals bloedonderzoek of een MRI-hersenscan. Dit zal de arts helpen de oorzaak van nystagmus verder te onderzoeken en de ernst van elke onderliggende oorzaak die aanwezig kan zijn.

ZIE GERELATEERD: Hoe oogtrekkingen een teken kunnen zijn van een hersenaandoening

Behandeling voor infantiele nystagmus

Hoe wordt nystagmus behandeld bij baby’s? De behandeling kan variëren afhankelijk van het type nystagmus dat wordt gediagnosticeerd. Als nystagmus te wijten is aan een refractiefout, kunnen corrigerende lenzen worden voorgeschreven voor uw jonge kind. Visie therapie kan ook nuttig zijn.

Als nystagmus optreedt als gevolg van een ernstige onderliggende aandoening, is de behandeling voornamelijk gereserveerd voor de genoemde aandoening en zal dienovereenkomstig variëren.

Chirurgische behandeling is mogelijk onder omstandigheden waarin het kantelen van het hoofd het kind ernstig heeft aangetast, of voor andere belangrijke aandoeningen.

In ieder geval is het het beste om een oogzorgprofessional te raadplegen om een diagnose te bevestigen en te bepalen wat de beste behandelingsopties voor uw kind zijn. Kinderen moeten hun eerste uitgebreid oogonderzoek op de leeftijd van 6 maanden, maar als aandoeningen zoals nystagmus aanwezig zijn, moet het gezichtsvermogen mogelijk eerder worden geëvalueerd.

LEES VERDER: Wat zijn ondergaande zonneogen (ondergaand zonneteken)?