Momenteel is er geen remedie voor keratoconus. Het is een levenslange oogziekte.
Gelukkig kunnen de meeste gevallen van keratoconus echter met succes worden beheerd.
Voor milde tot matige keratoconus zijn sclerale contactlenzen gemaakt van geavanceerde stijve gasdoorlatende lensmaterialen meestal de voorkeursbehandeling. Deze lenzen zijn groter dan conventionele gasdoorlatende (GP) contacten en kunnen daarom zelfs relatief grote gebieden van vervormd hoornvlies overwelven en zorgen voor een helder, comfortabel zicht.
Voor meer geavanceerde keratoconus kan een relatief niet-invasieve procedure genaamd corneale cross-linking (CXL) een dunner wordend, onregelmatig gevormd hoornvlies versterken en stabiliseren.
Het “geneest” keratoconus echter niet. Met andere woorden, CXL versterkt en kan het hoornvlies stabiliseren, maar het brengt het hoornvlies niet terug naar normale dikte. En er is geen garantie dat keratoconus niet zal blijven verergeren na de procedure.
Ook zullen sclerale contactlenzen of een ander type contactlens meestal nog steeds nodig zijn na corneale cross-linking voor zichtcorrectie.
Voor ernstige gevallen van keratoconus kan een hoornvliestransplantatie (keratoplastiek) nodig zijn.
Het succesvolle beheer van keratoconus – ook na keratoconuschirurgie – vereist routinematige oogonderzoeken gedurende het hele leven van de getroffen persoon. Het vermijden van oogwrijven is ook belangrijk, omdat dit gedrag is geassocieerd met verergering van keratoconus.
Pagina gepubliceerd op donderdag 10 januari 2019