Kan iriscopie echt gezondheidsproblemen detecteren door de iris te analyseren?

iriscopische tekst over een oogwerveling

“De ogen hebben het” is een letterlijke uitspraak als het gaat om de praktijk van iriscopie. Maar hoe legitiem is deze holistische benadering van gezondheid?

Wat is iriscopie?

Iriscopie is een holistische praktijk waarbij een persoon, een iriscopist genaamd, naar de ogen van een persoon kijkt en gebruikt wat ze zien om eventuele fysieke kwalen te bepalen die in het lichaam aanwezig kunnen zijn.

Meer specifiek kijkt de behandelaar naar de iris (het gekleurde deel van het oog) voor eventuele afwijkingen in pigmentatie. Iriscopisten geloven dat een uniek kenmerk of patroon in de kleur van de iris kan aangeven dat een ziekte of aandoening aanwezig kan zijn. Ze bepalen vervolgens het type aandoening op basis van waar het kenmerk of de afwijking zich op de iris bevindt. (Dit gebeurt met behulp van een iriscopie grafiek, besproken in de volgende sectie).

Als een eigenaardigheid is gevonden tijdens het onderzoek, informeert de iriscopist het individu. Van daaruit kunnen ze zich voorbereiden op de behandeling van de aandoening waarvan wordt aangenomen dat deze bestaat.

Hoe werkt iriscopie?

Welke soorten aandoeningen kan een iriscopist detecteren en hoe doen ze dit?

Iriscopisten gebruiken een diagram dat een iriscopie grafiek om hun lezingen te voltooien. Dit type grafiek bevat een “kaart” van de irissen in de linker- en rechterogen. Elke iris is verdeeld in 60 verschillende secties, die elk een ander deel van het lichaam vertegenwoordigen.

Elk orgaan en elke structuur van de rechterkant van het lichaam komt overeen met een specifieke sector op de kaart van de iriscopiekaart van de rechter iris. Hetzelfde geldt voor de linkerkant; elke structuur of orgaan aan de linkerkant van het lichaam heeft een toegewezen sector in de kaart van de linker iris.

Tijdens een sessie zoekt de iriscopist naar afwijkingen in de pigmentatie van beide irissen in de ogen van een cliënt. Laten we zeggen dat er een verkleuring of eigenaardigheid is in het onderste midden van de rechter iris. De iriscopist zou identificeren welk lichaamsdeel zich in de overeenkomstige sectie op de iriscopische kaart bevindt. (In dit geval is de overeenkomstige structuur het rechterbeen – wat betekent dat het rechterbeen van de persoon op de een of andere manier gebrekkig kan zijn.)

Zodra de aandoening of fout is vastgesteld door de iriscopist, laat hij of zij de klant de exacte locatie van het probleem weten. Kruiden of supplementen kunnen worden aanbevolen voor kleine problemen, maar belangrijke onderliggende aandoeningen, verwondingen of andere zorgen moeten dan worden doorverwezen naar en aangepakt door een arts.

Merk op dat iriscopie gewoon een manier is om een mogelijk gezondheidsprobleem te identificeren. Het biedt geen goede medische diagnose of behandelplan, hoewel sommige supplementen kunnen worden aanbevolen op het moment van de lezing.

Welke gezondheidsproblemen identificeren iriscopisten?

Van een lezing in de praktijk van iriscopie wordt gezegd dat het een beoefenaar helpt het volgende te identificeren:

  • Ontsteking in het lichaam

  • Vitaminetekorten

  • Stress, zoals hoeveel stress een persoon neigt vast te houden en waar ze het vasthouden

  • Een algemene hoeveelheid kracht die een persoon heeft

  • Hoe goed de weefsels en andere interne structuren van een persoon functioneren

  • De kwaliteit van iemands spijsvertering

  • Waar de onverklaarbare symptomen van een persoon hun oorsprong vinden in het lichaam

Dit inzicht kan een persoon helpen zijn lichaam meer te begrijpen dan voorheen. Maar nogmaals, alle gevonden grote problemen moeten worden geëvalueerd en aangepakt door een medische professional.

Is iriscopie legitiem?

Hoewel er veel mensen zijn die iriscopie beoefenen, wordt het niet wetenschappelijk ondersteund. Sommige wetenschappers en oogzorgprofessionals raden de methoden achter iriscopie zelfs sterk af, omdat ze mogelijk schadelijk kunnen zijn voor mensen met ernstige onderliggende aandoeningen.

Het kan geen kwaad om je ogen te laten “lezen”, maar gezondheidsproblemen, zowel groot als klein, vereisen vaak monitoring en behandeling door een arts. En een iriscopist wordt niet beschouwd als een arts, ondanks zelfs de meest diepgaande training die ze kunnen krijgen om kwalen te detecteren op basis van de kenmerken van de ogen.

ZIE GERELATEERD: Verhalen van oude vrouwen over de ogen: Waarheid of mythe?

Wanneer werd de iriscopie ontdekt?

Sommigen geloven dat iriscopie meer dan 3000 jaar geleden in Egypte, India en China ontstond. Maar de ontdekking van de moderne iriscopie wordt vaak toegeschreven aan een Hongaarse arts genaamd Ignatz von Peczely in de jaren 1800.

Als kind brak von Peczely per ongeluk de poot van een uil met wie hij speelde. Naarmate de tijd verstreek, merkte hij een change in de kleuring en kenmerken van de iris van de uil. Het was een ontdekking die hem ertoe bracht de effecten te bestuderen die verschillende ziekten hebben op de iris – en in 1880 creëerde hij een irisgrafiek om zijn bevindingen weer te geven.

Aanvullend onderzoek is sindsdien uitgevoerd door holistische beoefenaars over de hele wereld en iriscopie is populairder geworden onder verschillende populaties. Sommige culturen beschouwen het als een nuttig en veelbelovend hulpmiddel in de medische diagnostiek. Maar veel artsen en zorgprofessionals pleiten tegen de praktijk.

Wie kan iriscopie ten goede komen?

Degenen die geloven in holistische gezondheidspraktijken kunnen baat hebben bij iriscopie. Sommige iriscopisten bevelen kruiden en supplementen aan hun klanten aan op basis van hun observaties, wat een nuttige aanvulling kan zijn op hun dagelijkse routine.

Sommigen kunnen ook waarde vinden in iriscopie als een hulpmiddel om mogelijke gezondheidsproblemen te identificeren en deze informatie gebruiken om hun levensstijl te verbeteren. Iriscopie kan ook helpen bij het stellen van vragen aan een arts tijdens een medisch vervolgonderzoek.

Maar ongeacht de voordelen die iriscopie kan bieden, is het belangrijk om te onthouden dat het geen wetenschappelijk of medisch ondersteund proces is.

Kunnen uw ogen helpen bij het detecteren van medische aandoeningen?

Uw ogen kunnen uw arts eigenlijk veel vertellen over uw gezondheid. Sommige aandoeningen – zoals diabetes, hoog cholesterol en hoge bloeddruk – beschadigen de bloedvaten in het hele lichaam (inclusief de ogen). Dit betekent dat een routinematig oogonderzoek de eerste plaats kan zijn waar ze worden gedetecteerd.

LEES MEER: 8 dingen die je ogen kunnen onthullen over je gezondheid

Iriscopie is geen vervanging voor ernstige medische zorg

Leren over je lichaam door de pigmentatie van je ogen maakt iriscopie behoorlijk intrigerend. En er is niets mis mee om nieuwsgierig te zijn naar het verhaal dat je ogen vertellen.

Maar iriscopie is geen vervanging voor medische onderzoeken, diagnoses of behandeling onder de hoede van een arts. En de praktijk zelf helpt alleen bij het identificeren van aandoeningen die aanwezig kunnen zijn – het biedt geen plan voor behandeling.

Plan altijd routinematige wellness-onderzoeken met uw arts en jaarlijkse uitgebreide oogonderzoeken met een oogarts. Als u een probleem met uw gezondheid vermoedt, is het het beste om advies in te winnen bij iemand met een medische achtergrond.

LEES VERDER: Oogonderzoeken: 5 redenen waarom ze belangrijk zijn