Keratoconus: oorzaken, symptomen en 10 behandelingsopties



1. Symptomen en tekenen

2. Oorzaken

3. Behandeling

Keratoconus is een progressieve oogziekte waarbij het normaal ronde hoornvlies dunner wordt en begint uit te puilen in een kegelachtige vorm. Deze kegelvorm buigt licht af als het het oog binnenkomt op weg naar het lichtgevoelige netvlies, waardoor het zicht vervormd wordt.

Keratoconus kan voorkomen in een of beide ogen en begint vaak tijdens de tienerjaren van een persoon of begin jaren 20.

Keratoconus tekenen en symptomen

Naarmate het hoornvlies onregelmatiger van vorm wordt, veroorzaakt het progressieve bijziendheid en onregelmatig astigmatisme, waardoor extra problemen met vervormd en wazig zicht ontstaan. Verblinding en lichtgevoeligheid kunnen ook optreden.

Vaak ervaren keratoconische patiënten veranderingen in hun brilrecept elke keer dat ze hun oogarts bezoeken.

Wat zijn de oorzaken keratoconus?

Onderzoek suggereert dat de verzwakking van het hoornvliesweefsel dat leidt tot keratoconus te wijten kan zijn aan een onbalans van enzymen in het hoornvlies. Deze onbalans maakt het hoornvlies gevoeliger voor oxidatieve schade door verbindingen die vrije radicalen worden genoemd, waardoor het verzwakt en naar voren uitpuilt.

Risicofactoren voor oxidatieve schade en verzwakking van het hoornvlies omvatten een genetische aanleg, wat verklaart waarom keratoconus vaak meer dan één lid van dezelfde familie treft.

Keratoconus wordt ook geassocieerd met overmatige blootstelling aan ultraviolette stralen van de zon, overmatig wrijven van de ogen, een geschiedenis van slecht passende contactlenzen en chronische oogirritatie.

Keratoconus behandeling

In de mildste vorm van keratoconus kunnen brillen of zachte contactlenzen helpen. Maar naarmate de ziekte vordert en het hoornvlies dunner wordt en steeds onregelmatiger van vorm wordt, bieden brillen en gewone zachte contactlensontwerpen niet langer voldoende zichtcorrectie.

Behandelingen voor progressieve keratoconus omvatten:

1. Cornea crosslinking

Deze procedure, ook wel corneacollageen cross-linking of CXL genoemd, versterkt het hoornvliesweefsel om uitpuiling van het oogoppervlak bij keratoconus te stoppen.

Er zijn twee versies van corneale crosslinking: epitheel-off en epithelium-on.

Met epitheel-off crosslinking wordt de buitenste laag van het hoornvlies (het epitheel genoemd) verwijderd om riboflavine, een soort B-vitamine, in het hoornvlies te laten komen, dat vervolgens wordt geactiveerd met UV-licht.

Bij de epitheel-on methode (ook wel transepithelial crosslinking genoemd) blijft het cornea-epitheel tijdens de behandeling intact. Voordelen zijn onder meer minder risico op infectie, minder ongemak en eendaags visueel herstel.

Momenteel is het enige cornea-crosslinkingplatform dat door de FDA is goedgekeurd voor de behandeling van progressieve keratoconus in de VS epitheel-off cross-linking uitgevoerd met een Glaukos KXL-systeem en gepatenteerde Photrexa- en Photrexa Viscous-riboflavine-oplossingen. (Glaukos heeft onlangs Avedro overgenomen.)

Het gebruik van een geneesmiddel of geneesmiddelen anders dan Photrexa Viscous en Photrexa of een ander apparaat dan het KXL-systeem voor cornea-crosslinking is niet door de FDA goedgekeurd, behalve als onderdeel van een onderzoek naar nieuwe geneesmiddelen.

Cornea crosslinking kan de behoefte aan hoornvliestransplantaties bij keratoconuspatiënten aanzienlijk verminderen. Het wordt ook onderzocht als een manier om complicaties na LASIK of andere oogcorrectiechirurgie te behandelen of te voorkomen.

Het gebruik van een combinatie van cornea crosslinking en Intacs implantaten heeft ook veelbelovende resultaten aangetoond voor de behandeling van keratoconus. Ook is progressieve milde tot matige keratoconus veilig en met succes behandeld met een combinatie van cornea-crosslinking en implantatie van een torische phakische IOL.

2. Aangepaste zachte contactlenzen

Onlangs hebben fabrikanten van contactlenzen aangepaste zachte contactlenzen geïntroduceerd die speciaal zijn ontworpen om milde tot matige keratoconus te corrigeren. Deze lenzen worden op bestelling gemaakt op basis van gedetailleerde metingen van het keratoconische oog (en) van de persoon en kunnen voor sommige dragers comfortabeler zijn dan gasdoorlatende lenzen (GP’s) of hybride contactlenzen.

In de Verenigde Staten zijn aangepaste zachte contacten die beschikbaar zijn voor de correctie van keratoconus:

Beide lenzen hebben een zeer breed scala aan pasparameters voor een aangepaste pasvorm en zijn groter in diameter dan normaal zachte lenzen voor meer stabiliteit op een keratoconisch oog.

Aangepaste torische zachte contacten voor keratoconus zijn aanzienlijk duurder dan gewone zachte contacten, maar een zichtverzekering kan een deel van de kosten dekken die gepaard gaan met contactlenzen voor keratoconus.

ZIE OOK: Antwoorden van een oogarts over Keratoconus >

3. Gasdoorlatende contactlenzen

Omdat brillen en zachte contactlenzen vaak geen adequate gezichtsscherpte kunnen bieden in gevallen van keratoconus, hebben gasdoorlatende contactlenzen meestal de voorkeursbehandeling. GP-lenzen springen over het hoornvlies en vervangen de onregelmatige vorm door een glad, uniform brekingsoppervlak om het gezichtsvermogen te verbeteren.

Het plaatsen van contactlenzen op een oog met keratoconus is vaak een uitdaging en tijdrovend. U kunt frequente terugkerende bezoeken aan uw oogzorgverlener verwachten, zodat hij of zij de pasvorm en uw recept kan verfijnen, vooral als uw keratoconus blijft vorderen.

4. “Piggybacking” contactlenzen

Omdat het plaatsen van een gasdoorlatende contactlens over een kegelvormig hoornvlies soms ongemakkelijk kan zijn voor een persoon met keratoconus, pleiten sommige oogzorgbeoefenaars voor het “meeliften” van twee verschillende soorten contactlenzen op hetzelfde oog.

Voor keratoconus omvat deze methode het plaatsen van een zachte contactlens, zoals een lens gemaakt van siliconen hydrogel, over het oog en vervolgens het plaatsen van een GP-lens over de zachte lens. Deze aanpak verhoogt het draagcomfort omdat de zachte lens fungeert als een dempingskussen onder de stijve GP-lens.

Uw oogarts zal de aanpassing van “piggyback” contactlenzen nauwlettend in de gaten houden om ervoor te zorgen dat voldoende zuurstof het oppervlak van uw oog bereikt, wat een probleem kan zijn wanneer twee lenzen op hetzelfde oog worden gedragen. De meeste moderne contacten – zowel GP als soft – hebben echter meestal voldoende zuurstofdoorlaatbaarheid voor een veilige “piggyback” -pasvorm.

5. Hybride contactlenzen

De UltraHealth en ClearKone hybride contactlenzen vervaardigd door SynergEyes combineren een zeer zuurstofdoorlatend stijf centrum met een zachte perifere “rok”. Deze lenzen zijn speciaal ontworpen voor keratoconus en de centrale GP-zone van de lensgewelven over het kegelvormige hoornvlies voor meer comfort.

Hybride contactlenzen bieden de scherpe optiek van een gasdoorlatende contactlens en draagcomfort dat kan wedijveren met dat van zachte lenzen, volgens SynergEyes. UltraHealth en ClearKone zijn verkrijgbaar in een breed scala aan parameters om een pasvorm te bieden die goed past bij de onregelmatige vorm van een keratoconisch oog.

6. Sclerale en semi-sclerale lenzen

Dit zijn gasdoorlatende contacten met een grote diameter – groot genoeg dat de periferie en rand van de lens rusten op het “wit” van het oog (sclera).

Sclerale lenzen bedekken een groter deel van de sclera, terwijl semi-sclerale lenzen een kleiner gebied bedekken.

Omdat het midden van sclerale en semi-sclerale lenzen over het onregelmatig gevormde hoornvlies springt, oefenen deze lenzen geen druk uit op het kegelvormige oppervlak van het oog voor een comfortabelere pasvorm.

Deze grotere lenzen zijn ook stabieler dan conventionele gasdoorlatende contactlenzen, die met elke knipperbeweging bewegen omdat ze slechts een deel van het hoornvlies bedekken.

7. Prothetische lenzen

Ogen met geavanceerde keratoconus kunnen een geavanceerd prothetisch scleraal lensontwerp vereisen.

Een voorbeeld zijn lenzen gemaakt met het EyePrintPRO-proces (EyePrint Prosthetics). Dit systeem maakt gebruik van gepatenteerde Elevation Specific Technology om precies overeen te komen met de unieke onregelmatigheden van elk individueel oog.

Het proces begint met een EyePrint Impression, die de precieze krommingen van het gehele oculaire oppervlak vastlegt. Artsen sturen de resulterende indruk vervolgens naar een EyePrint-laboratorium voor 3D-scans.

De gescande gegevens worden vervolgens naar een numeriek gecontroleerd bewerkingssysteem gevoerd om een lens te produceren die precies overeenkomt met de indruk en daarom perfect past bij het individuele hoornvlies en de sclera. Vanwege de precieze aard van de pasvorm van het achteroppervlak, kan hoogwaardige en geïndividualiseerde optiek op het vooroppervlak van het apparaat worden geplaatst.

“De EyePrint is als een vingerafdruk – het is volledig individueel”, zegt EyePrint-ontwikkelaar Dr. Christine Sindt, Klinisch universitair hoofddocent oogheelkunde en visuele wetenschappen aan de Universiteit van Iowa.

De EyePrintPRO kan alleen worden aangepast door artsen die een specifieke training en certificering ondergaan. Voor meer informatie en om een oogarts te vinden die deze prothetische lenzen voorschrijft en monteert, gaat u naar de eyeprint prosthetics website.

8. Intacs

Intacs (Addition Technology) zijn door de FDA goedgekeurde heldere, boogvormige cornea-inserts die chirurgisch in het perifere hoornvlies worden geplaatst om het vooroppervlak van de ey opnieuw vorm te gevene voor een duidelijker zicht.

Intacs kunnen nodig zijn wanneer keratoconuspatiënten niet langer functioneel zicht kunnen krijgen met contactlenzen of brillen.

Verschillende studies tonen aan dat Intacs de beste brilgecorrigeerde gezichtsscherpte (BSCVA) van een keratoconisch oog kunnen verbeteren met gemiddeld twee lijnen op een standaard ooggrafiek. De implantaten hebben ook het voordeel dat ze verwijderbaar en verwisselbaar zijn. De chirurgische procedure duurt slechts ongeveer 10 minuten.

Intacs kunnen vertragen, maar kunnen een hoornvliestransplantatie niet voorkomen als keratoconus blijft vorderen.

9. Topografie-geleidende keratoplastiek

Hoewel meer onderzoek nodig is, tonen de eerste resultaten van een kleine studie met topografiegeleidende geleidende keratoplastiek (CK) aan dat deze procedure kan helpen bij het gladstrijken van onregelmatigheden in het hoornvliesoppervlak.

Deze behandeling maakt gebruik van energie van radiogolven, aangebracht met een kleine sonde op verschillende punten in de periferie van het hoornvlies om het vooroppervlak van het oog opnieuw vorm te geven. Een topografische “kaart” gemaakt door computerbeeldvorming van het oogoppervlak helpt bij het maken van geïndividualiseerde behandelplannen.

ZIE GERELATEERD: Cornea topografie

10. Hoornvliestransplantatie

Sommige mensen met keratoconus kunnen een stijve contactlens niet verdragen, of ze bereiken het punt waarop contactlenzen of andere therapieën niet langer een acceptabel zicht bieden.

De laatste remedie die moet worden overwogen, kan een hoornvliestransplantatie zijn, ook wel een penetrerende keratoplastiek (PK of PKP) genoemd. Zelfs na een transplantatie heeft u hoogstwaarschijnlijk een bril of contactlenzen nodig voor helder zicht.

LEES MEER: Wat is hoornvliesziekte?

Pagina gepubliceerd op maandag 4 maart 2019