Hoewel geen enkele behandeling van maculaire degeneratie die momenteel is goedgekeurd voor gebruik in de Verenigde Staten waarschijnlijk het gezichtsvermogen dat verloren is gegaan aan de oogziekte volledig zal herstellen, kunnen sommige geneesmiddelen – zoals Lucentis – mogelijk extra verlies van het gezichtsvermogen vertragen of voorkomen of zelfs het resterende gezichtsvermogen tot op zekere hoogte verbeteren.
Ook hebben bepaalde onderzoeksbehandelingen veelbelovend getoond voor het omkeren van ten minste enig verlies van het gezichtsvermogen bij mensen die getroffen zijn door leeftijdsgebonden maculaire degeneratie (AMD).
FDA-goedgekeurde maculaire degeneratie behandelingen
Implanteerbare telescoop. In juli 2010 keurde de FDA een klein, implanteerbaar apparaat goed dat beelden op het netvlies vergroot om het centrale zicht te verbeteren dat is beschadigd door AMD of de maculaire dystrofie van Stargardt.
De implanteerbare miniatuurtelescoop vergroot
centrale beelden voor het netvlies, waardoor de waargenomen relatieve grootte van
de centrale dode hoek. (Afbeelding: VisionCare Ophthalmic Technologies)
De Implantable Miniature Telescope (IMT) van VisionCare Ophthalmic Technologies vergroot het totale beeld en verkleint de relatieve grootte van de centrale blinde vlek veroorzaakt door maculaire degeneratie.
Ongeveer de grootte van een erwt, het apparaat is voor bepaalde mensen die ernstig verlies van het gezichtsvermogen ervaren veroorzaakt door gevorderde (“eindstadium”) maculaire degeneratie.
“De klinische resultaten van de cruciale FDA-studie hebben bewezen dat we deze kleine telescoopprothese in het oog kunnen plaatsen om patiënten te helpen beter te zien en, voor sommigen, zelfs tot niveaus waarop ze mensen en gezichtsuitdrukkingen kunnen herkennen die ze voorheen niet konden,” zei Kathryn A. Colby, MD, PhD, oogheelkundig chirurg aan de Massachusetts Eye and Ear Infirmary in Boston en een assistent-professor in de oogheelkunde aan de Harvard Medical School.
In juni 2012 kondigde VisionCare aan dat het IMT-implantaat landelijk beschikbaar kwam als onderdeel van het CentraSight-behandelingsprogramma voor mensen met eindstadium AMD.
Ook wordt de behandeling gedekt door Medicare voor in aanmerking komende patiënten met centrale blindheid in beide ogen die niet kan worden gecorrigeerd met een bril, contactlenzen, medicatie of andere oogchirurgie, zegt het bedrijf.
Lucentis. Goedgekeurd door de FDA in juni 2006 voor de behandeling van de meer geavanceerde of “natte” vorm van maculaire degeneratie, Lucentis (ranibizumab) is een vorm van het colorectale kankerbehandelingsmedicijn, Avastin.
Lucentis werkt door het remmen van eiwitten genaamd vasculaire endotheel groeifactor (VEGF), die de groei van nieuwe bloedvaten in het lichaam stimuleren. VEGF wordt verondersteld bij te dragen aan de ontwikkeling van maculaire degeneratie door de groei van abnormale bloedvaten in het netvlies te bevorderen.
Genentech brengt het medicijn in samenwerking met Novartis Ophthalmics op de markt.
Lucentis klinische onderzoeksresultaten die leidden tot goedkeuring door de FDA waren vrij positief, vooral in vergelijking met de resultaten van eerder goedgekeurde behandelingen. Eind 2005 kondigde Genentech resultaten aan van een studie die een verbeterd of stabiel gezichtsvermogen aantoonde bij ongeveer 95 procent van de deelnemers, vergeleken met slechts ongeveer 60 procent van de mensen die een andere goedgekeurde behandeling kregen.
De verbetering van het gezichtsvermogen met Lucentis was aanzienlijk. Terwijl slechts 11 procent van de controlegroep 20/40 of beter kon zien na de studie, was ongeveer 40 procent van de Lucentis-patiënten in staat om dit te doen. Over het algemeen ondervond ongeveer een derde van de patiënten die een Lucentis-behandeling ondergingen in klinische onderzoeken van de FDA gezichtsvermogen
verbetering.
Vergelijkbare uitkomsten met de behandeling met Lucentis worden nog steeds gerapporteerd in recentere studies.
Lucentis wordt toegediend via maandelijkse injecties in het oog. Een FDA-persbericht over de goedkeuring zei dat zeldzame bijwerkingen van het medicijn voornamelijk geassocieerd waren met de injectie zelf. Complicaties van de behandeling met Lucentis kunnen ontsteking in het oog (endoftalmitis), verhoogde oogdruk, traumatische cataract en losgemaakt netvlies omvatten.
Voor de “natte” vorm van maculaire degeneratie worden injecties met Macugen, Lucentis, Avastin of Eylea rechtstreeks in het oog gemaakt.
Het bovengenoemde kankermedicijn Avastin is aanzienlijk goedkoper en lijkt vergelijkbare resultaten te produceren bij de behandeling van maculaire degeneratie, hoewel het niet door de FDA is goedgekeurd voor dit gebruik.
Het lucentis vs. Avastin debat gaat door terwijl een lopende klinische studie de resultaten en veiligheid van de twee behandelingen vergelijkt. De eerstejaarsresultaten van de Comparison of AMD Treatments Trials (CATT) werden in mei 2011 bekendgemaakt, waarbij de effectiviteit ongeveer gelijk werd geacht, maar op lange termijn veilig was.y nog niet vergeleken.
Macugen. Deze behandeling voor AMD maakt gebruik van een therapeutisch molecuul om VEGF in het oog aan te vallen. Macugen, ontwikkeld door Eyetech Inc. en Pfizer, wordt toegediend via injecties in het oog, waarbij elke zes weken behandelingen nodig zijn.
In klinische onderzoeken behield of verbeterde 33 procent van de patiënten die Macugen kregen hun gezichtsvermogen, vergeleken met slechts 22 procent in de controlegroep. Macugen hielp ook de snelheid van gezichtsverlies te vertragen voor veel leeftijdsgebonden maculaire degeneratiepatiënten.
Minder dan 1 procent van de patiënten die Macugen kregen, ervoer ernstige bijwerkingen zoals een losgemaakt netvlies of endoftalmitis. Minder ernstige bijwerkingen, zoals oogzwevers en ongemak, kwamen voor bij maximaal 40 procent van de patiënten.
Eylea. Net als Lucentis en Macugen is Eylea ontworpen om de werking van VEGF bij natte (neovasculaire) LMD te remmen. Het kreeg fda goedkeuring voor dit doel in november 2011.
Een potentieel voordeel van Eylea, ook bekend als VEGF Trap-Eye, is dat de aanbevolen dosering elke acht weken een injectie in het oog is (na drie eerste maandelijkse injecties), in plaats van om de vier weken zoals Lucentis.
Eylea is ontwikkeld door Regeneron Pharmaceuticals en Bayer HealthCare. Regeneron meldde dat klinische onderzoeken vóór goedkeuring voordelen en bijwerkingen lieten zien die vergelijkbaar waren met die van Lucentis.
Twee studies gepubliceerd in American Journal of Ophthalmology in juli 2013 bleek dat ogen met chronische natte LMD die resistent waren tegen meerdere injecties van Lucentis of Avastin (of beide) een stabiele gezichtsscherpte en verminderde ernst van amd-uiterlijk vertoonden met minder frequente injecties van Eylea.
Op basis van deze bevindingen concludeerden de auteurs van de studie dat Eylea een effectief alternatief is voor Lucentis en Avastin voor de behandeling van neovasculaire LMD, met als bijkomend voordeel dat er minder vaak injecties nodig zijn.
Visudyne medicamenteuze behandeling (fotodynamische therapie of PDT). Visudyne was de eerste medicamenteuze therapie die werd goedgekeurd voor de behandeling van de natte vorm van maculaire degeneratie. Het is alleen voor die patiënten met nieuwe bloedvatgroei (neovascularisatie) onder het netvlies in een goed gedefinieerd, onderscheidend patroon dat bekend staat als ‘overwegend klassiek’. Ongeveer 40 tot 60 procent van de nieuwe natte AMD-patiënten heeft deze vorm van de ziekte, volgens Novartis, het bedrijf dat Visudyne op de markt brengt.
In deze behandelingsprocedure injecteert de arts Visudyne in uw arm en activeert vervolgens het medicijn terwijl het door de retinale bloedvaten gaat door een laagenergetische laserstraal in uw oog te schijnen. Visudyne wordt geactiveerd door het laserlicht, dat een chemische reactie produceert die abnormale bloedvaten vernietigt. De procedure is vrijwel pijnloos, aldus Novartis.
Een op de zes Visudyne-patiënten vertoont een verbeterd gezichtsvermogen, of ongeveer twee keer zoveel patiënten als degenen die geen visudynetherapie ondergaan. Recente studies wijzen ook op een significante vertraging van de progressie van AMD bij veel patiënten die visudyne medicamenteuze behandeling krijgen.
In één onderzoek werden 225 ogen met natte LMD behandeld met Visudyne en 114 vergelijkbare ogen niet. Na 24 maanden trad juridische blindheid op bij 28 procent van de Visudyne-groep en bij 45 procent van de niet-behandelde groep.
Visudyne wordt soms gebruikt naast Lucentis of Avastin als een behandeling voor natte maculaire degeneratie. Andere lichtgeactiveerde geneesmiddelen die zijn ontworpen om te presteren op manieren die vergelijkbaar zijn met Visudyne zijn momenteel in ontwikkeling.
Bij laserfotocoagulatiebehandeling van nat
AMD, een laser wordt gebruikt om nieuwe bloedvaten te vernietigen en af te sluiten om
lekkage en verdere schade aan het netvlies te voorkomen.
Laserbehandeling. Laserfotocoagulatie is een andere maculaire degeneratiebehandeling voor natte AMD. De procedure maakt gebruik van laserlicht om nieuwe bloedvaten te vernietigen of af te sluiten om lekkage te voorkomen.
Een groot nadeel van laserfotocoagulatie is echter dat het veel kleine retinale littekens produceert, die blinde vlekken in het gezichtsveld van de patiënt veroorzaken. Om deze reden wordt de laserprocedure niet langer veel gebruikt om AMD te behandelen. Wetenschappers werken aan manieren om de littekens te verminderen en bestuderen ook laserbehandelingen voor droge maculaire degeneratie, maar de vooruitgang is traag.
Slechts ongeveer 15 tot 20 procent van de patiënten met de natte vorm van AMD heeft het type bloeding onder het netvlies (choroïdale neovascularisatie of CNV) dat hen in aanmerking zou komen voor dit type behandeling.
En in de afgelopen jaren zijn behandelingen zoals Visudyne fotodynamische therapie populairder geworden dan laserfotocoagulatie voor de behandeling van natte maculaire degeneratie met CNV.
In de toekomst zal investigational macuLar degeneratie behandelingen die nog niet door de FDA zijn goedgekeurd, kunnen nog betere resultaten opleveren dan die welke momenteel beschikbaar zijn.
AREDS Supplementen
Onderzoek suggereert dat antioxidant vitamines en andere voedingsstoffen de progressie van AMD kunnen verminderen bij mensen met een hoog risico op verlies van het gezichtsvermogen door maculaire degeneratie.
Twee grote klinische onderzoeken gesponsord door het National Eye Institute (NEI) – genaamd de Age-Related Eye Disease Studies (AREDS en AREDS2) – evalueerden het effect van voedingssupplementen op de progressie van maculaire degeneratie bij mensen met verschillende stadia van AMD.
Elke studie omvatte meer dan 3.500 deelnemers en de gemiddelde follow-upperiode was ten minste vijf jaar.
De resultaten van de eerste AREDS-studie (2001) onthulden dat een dagelijks supplement met de volgende ingrediënten het risico op ernstige AMD-progressie met 25 procent verminderde:
In 2006 begon de NEI de AREDS2-studie met als doel wijzigingen in de oorspronkelijke AREDS-formule te evalueren die een nog betere bescherming zouden kunnen bieden tegen verlies van het gezichtsvermogen door geavanceerde AMD.
AREDS2-resultaten, gepubliceerd in 2013, onthulden dat het toevoegen van luteïne en zeaxanthine aan de originele AREDS-formule het risico op de progressie van AMD naar gevorderde stadia met 10 tot 25 procent verminderde, afhankelijk van de hoeveelheid van deze voedingsstoffen in het dieet van de deelnemers vóór suppletie.
Toevoeging van omega-3-vetzuren aan de formule verminderde het risico op AMD-progressie niet.
De onderzoekers evalueerden ook het effect van het verwijderen van bètacaroteen uit de oorspronkelijke AREDS-formule, omdat hoge doses aanvullend bètacaroteen zijn geassocieerd met een verhoogd risico op longkanker bij huidige en voormalige rokers.
In AREDS2 hadden deelnemers die willekeurig waren toegewezen om het supplement met bètacaroteen in te nemen een significant groter risico op het ontwikkelen van longkanker dan deelnemers die de formule zonder bètacaroteen gebruikten.
Op basis van de resultaten van AREDS2 bevelen veel oogzorgprofessionals die oogvitaminen voorschrijven nu voedingssupplementen aan die vitamine C, vitamine E, zink, luteïne en zeaxanthine bevatten, maar zonder bètacaroteen (vooral voor patiënten met een voorgeschiedenis van roken).
Pagina gepubliceerd op woensdag 27 februari 2019