Marcus Gunn pupil (RAPD): Oorzaken, typen, tekenen en behandeling

Wat is Marcus Gunn leerling?

Marcus Gunn pupil is een zeldzame aandoening waarbij de pupil van een persoon niet correct reageert op licht in één oog. Het wordt ook wel marcus gunn syndroom of relatieve afferente pupillary defect (RAPD) genoemd.

In gezonde ogen vernauwen (worden ze kleiner) in heldere omstandigheden en verwijden ze (worden ze groter) in donkere omstandigheden. Beide pupillen vernauwen elkaar wanneer licht wordt waargenomen – zelfs als het slechts in één oog wordt waargenomen. Deze actie wordt de consensuele lichtreflex.

Mensen met Marcus Gunn pupil hebben één oog dat de consensuele lichtreflex activeert, maar het andere oog niet. Omdat patiënten met een Marcus Gunn-leerling geen ongelijke pupillen hebben, is het niet gemakkelijk op te merken. Het vereist testen door een getrainde professional zoals een oogarts, optometrist of neuroloog.

Hoewel RAPD op zichzelf niet gevaarlijk is, is het vaak een teken van een ernstige aandoening van het netvlies, de oogzenuw of de hersenen. Indien niet gediagnosticeerd, kunnen deze onderliggende oorzaken leiden tot permanente schade aan het gezichtsvermogen of zelfs verlies van mensenlevens.

Oorzaken van relatief afferente pupildefect

Relatief afferente pupilafwijking wordt meestal veroorzaakt door een probleem in het netvlies (het lichtgevoelige weefsel aan de achterkant van het oog) of de oogzenuw (de verbinding die het lichtsignaal van het oog naar de hersenen brengt). Er zijn ook andere, minder vaak voorkomende oorzaken.

Oorzaken gerelateerd aan het netvlies

• Netvliesloslating – Wanneer een deel van het netvlies loskomt van de achterkant van de oogbol.

• Centrale retinale ader occlusie – Wanneer een bloedstolsel blokkeert dat bloed het netvlies verlaat.

• Centrale retinale arterie occlusie – Wanneer een bloedstolsel de bloedtoevoer naar het netvlies blokkeert.

• Retinale littekens van trauma, infectie of ontsteking.

• Endoftalmitis – Infectie en ontsteking van de inhoud van het oog.

• Retinale dystrofieën zoals retinitis pigmentosa – Een groep aandoeningen die ervoor zorgen dat het netvlies in de loop van de tijd geleidelijk degenereert.

• Maculaire ziekte of littekens – Dit kan alleen een RAPD veroorzaken wanneer er uitgebreide schade is aan dit deel van het oog (de macula).

Oorzaken gerelateerd aan de oogzenuw

• Optische neuritis – Ontsteking van de oogzenuw.

• Ischemische optische neuropathie – Een probleem met de bloedcirculatie door de oogzenuw

• Glaucoom – Wanneer de druk in het oog te hoog wordt en tegen de oogzenuw begint te drukken.

• Oogzenuwtrauma Wanneer een verwonding aan het oog, de botten rond het oog of het hoofd leiden tot schade aan de oogzenuw.

Oorzaken gerelateerd aan de hersenen

• Optische chiasme laesies – Schade aan het optische chiasme (waarbij de oogzenuwen elkaar kruisen in de hersenen) als gevolg van abces, wond of tumor.

• Problemen met optische tractus – Schade, letsel of ontsteking aan het optische kanaal (het deel dat informatie doorgeeft aan de visuele cortex van de hersenen).

• Pretectum laesies – Schade aan het pretectum (betrokken bij visuomotorisch gedrag) als gevolg van abces, wond of tumor.

Andere oorzaken

• Amblyopie – Een stoornis in de ontwikkeling van de ogen die resulteert in één oog dat de normale gezichtsscherpte niet bereikt. Amblyopie, ook wel lui oog genoemd, veroorzaakt meestal een zeer kleine RAPD of geen.

• Staar – Vertroebeling van de ooglens. Dit veroorzaakt een tegenovergestelde RAPD. Het oog met de cataract zal een verhoogde consensuele pupilrespons creëren.

• Anisocorie – De ene pupil heeft een andere maat dan de andere. Het oog met de kleinere pupil zal minder licht waarnemen en een verminderde consensuele pupilrespons vertonen.

ZIE GERELATEERD: Polycoria: Oorzaken, symptomen en behandeling

Soorten relatief afferente pupildefect

Er zijn verschillende niveaus van ernst – of soorten – van relatieve afferente pupilafwijking. Dit omvat andere voorwaarden die niet RAPD, maar kan de symptomen veroorzaken die worden gezien bij het Marcus Gunn-syndroom.

• Niet RAPD – Andere aandoeningen zoals anisocorie, Adie’s tonische pupil en pupil hippus geven de illusie van RAPD, maar het is niet echt aanwezig.

• Milde RAPD – De getroffen leerling zal constiets verwijden voordat je het verwijdt.

• Matige RAPD – De getroffen pupil zal in eerste instantie niet van grootte veranderen en zal dan verwijden.

• Ernstige RAPD – De aangetaste pupil verwijdt onmiddellijk in reactie op licht.

Tekenen van marcus gunn syndroom

Het belangrijkste teken van het Marcus Gunn-syndroom is het hebben van één pupil die niet goed vernauwt als reactie op licht. Het wordt vaak geassocieerd met een vorm van verlies van het gezichtsvermogen, waaronder verlies van centraal zicht. Afhankelijk van de oorzaak van uw RAPD kunnen andere symptomen aanwezig zijn.

Als netvliesloslating bijvoorbeeld de oorzaak is, kunt u het volgende ervaren:

Als optische neuritis de onderliggende oorzaak is, kunnen andere symptomen zijn:

Marcus Gunn pupil veroorzaakt door glaucoom kan ook leiden tot:

Het is mogelijk dat andere symptomen niet erg merkbaar zijn. Het is belangrijk om kennis te nemen van veranderingen in uw gezichtsvermogen en deze met uw arts te bespreken.

ZIE GERELATEERD: Kikkervisje pupil

Diagnose van relatief afferente pupildefect

Een veelgebruikte methode voor het testen van RAPD wordt de “swinging light test” genoemd. Deze test maakt gebruik van een smal gefocusseerd licht om de pupilreflex te observeren.

De patiënt zit in een slecht verlichte kamer en concentreert zich op een ver object, zoals de Snellen-kaart aan de muur. Terwijl hun ogen gefocust zijn, zal de oogarts het licht van links naar rechts verplaatsen en het rechtstreeks in elk oog schijnen.

De arts houdt het licht even ver van elk oog en houdt het minstens drie seconden vast, zodat de pupil kan stabiliseren. Beide pupillen worden geobserveerd voor consensuele reflex, hoewel het licht slechts op één oog tegelijk wordt gericht.

Hoe de leerlingen reageren tijdens deze toets bepaalt welk niveau van RAPD aanwezig is.

Een andere test die de diagnose van een Marcus Gunn-pupil kan ondersteunen, is de ‘rode desaturatietest’, waarbij een patiënt wordt gevraagd om met één oog tegelijk naar een rood object te kijken. De arts zal de patiënt vragen om het object te rangschikken als een helderheid van 10 met het niet-aangetaste oog en zal vervolgens vragen welk helderheidsniveau (van de 10) het rode doel verschijnt met het aangedane oog.

Testen op RAPD wanneer één leerling niet beweegt

Er zijn bepaalde omstandigheden waarin één oog een niet-reagerende pupil heeft. Deze omstandigheden omvatten trauma, een geschiedenis van oogchirurgie, bepaalde medicijnen, derde zenuwverlamming en meer. In deze omstandigheden kan een “omgekeerde RAPD-test” worden gedaan op de functionerende pupil.

Dezelfde swinging light test wordt uitgevoerd door een oogarts. Maar in plaats van zich te concentreren op de niet-responsieve pupil, zoals in een typische test, observeren ze de functionerende pupil en hoe deze reageert wanneer er licht in elk oog wordt geschenen.

Wanneer één leerling niet reageert, is er meestal ook anisocorie aanwezig. Anisocorie kan een valse RAPD veroorzaken en hiermee moet rekening worden gehouden wanneer een omgekeerde RAPD-test wordt uitgevoerd.

ZIE GERELATEERD: Geblazen pupil

Marcus Gunn leerlingenbehandeling

Marcus Gunn pupil kan niet direct worden behandeld, omdat het een symptoom is van een onderliggende aandoening. De behandelingsmethode is afhankelijk van de onderliggende oorzaak.

Behandeling voor retinale oorzaken

• Retinale loslatingsbehandeling omvat laserchirurgie, vriesbehandeling of andere soorten operaties.

• Retinale ader occlusie kan worden behandeld met ooginjecties van bepaalde medicijnen of laserchirurgie.

• Retinale arterie occlusie kan vaak niet worden behandeld, maar het oog moet worden geobserveerd om het begin van glaucoom of de groei van nieuwe bloedvaten in het oog te detecteren (neovascularisatie).

• Endoftalmitis kan worden behandeld met injecties van antibiotica en verwijdering van de glasvochtgelei uit het oog.

• Retinale dystrofie kan vaak niet worden behandeld, maar patiënten hebben mogelijk genetisch advies en informatie nodig over de verwachte progressie van de ziekte. Een verwijzing voor slechtziende zorg is vaak nodig. Genetische en biomedische behandelingen komen langzaam beschikbaar.

• Macula ziekte kan worden behandeld met ooginjecties van bepaalde medicijnen of andere soorten operaties. In het geval van gevorderde ziekte van de macula is er geen behandeling.

Behandeling voor oorzaken van oogzenuw

• Optische neuritis behandeling omvat intraveneuze en orale steroïden.

• Ischemische optische neuropathie wordt meestal behandeld met orale aspirinetherapie om het risico te verminderen dat het andere oog dezelfde aandoening ontwikkelt.

• Glaucoom kan worden behandeld met medicinale oogdruppels, laserbehandeling en chirurgie.

De behandeling varieert voor problemen in het optische chiasme, het optische kanaal en het pretectum. Uw oogarts kan de beste behandelingsopties voor uw individuele geval aanbevelen.

Behandeling voor andere oorzaken

• Cataracts kunnen worden behandeld met een staaroperatie.

• Amblyopie kan worden gecorrigeerd door corrigerende lenzen of een ooglapje te dragen om het zwakkere oog te helpen versterken.

• Anisocorie vereist mogelijk geen behandeling. Als anisocorie een teken is van een onderliggende neurologische ziekte, heeft dit een juiste diagnose en behandeling nodig.

Wanneer naar een arts gaan

Als u onbekende veranderingen in het uiterlijk van uw ogen opmerkt, inclusief de grootte van een of beide pupillen, is het het beste om een oogarts te raadplegen.

Het is ook belangrijk om een arts te raadplegen als er plotselinge veranderingen in het gezichtsvermogen optreden. Dit kan plotseling wazig zicht, een toestroom van oogzwevers, willekeurige lichtflitsen in uw zicht of andere ongewone veranderingen omvatten.

Hoe eerder u een oogarts ziet voor uw symptomen, hoe sneller zij het probleem kunnen diagnosticeren en behandelen en uw gezichtsvermogen weer normaal kunnen maken.

LEES MEER: Miosis: Wat veroorzaakt vernauwde pupillen?

Pagina gepubliceerd op dinsdag 16 augustus 2022

Pagina bijgewerkt op dinsdag 16 augustus 2022

Medisch beoordeeld op zondag 14 augustus 2022