Wat is pathologische bijziendheid?
Pathologische bijziendheid wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van degeneratieve schade in de ogen. Het is vaak het gevolg van hoge bijziendheid maar kan ook voorkomen bij ogen die niet zijn gevorderd tot hoge bijziendheid. Pathologische bijziendheid (voorheen bijziende degeneratie) komt minder vaak voor dan hoge bijziendheid en kan leiden tot blindheid.
Bijziendheid (bijziendheid) is een veel voorkomende brekingsfout waardoor verre objecten er wazig uitzien. Progressieve bijziendheid is bijziendheid die jaar na jaar erger wordt. Hoge bijziendheid is een ernstige mate van bijziendheid. Het kan ook leiden tot ernstige oogcomplicaties en blindheid.
Pathologische bijziendheid is geen mate van bijziendheid. Het is een vorm van bijziendheid die wordt gediagnosticeerd als specifieke soorten degeneratieve schade zich aan de achterkant van het oog ontwikkelen.
Degeneratief betekent dat de schade progressief is en het vermogen van de weefsels om te functioneren vermindert. Dit is de reden waarom pathologische bijziendheid vroeger bijziendegeneratie of degeneratieve bijziendheid werd genoemd.
ZIE GERELATEERD: Waarom progressie van bijziendheid een zorg is
Oorzaken van pathologische bijziendheid
Pathologische bijziendheid (degeneratieve bijziendheid) treft slechts ongeveer 3% van de wereldbevolking. Net als bijziendheid is het echter vaak aanwezig vanaf de vroege kindertijd.
Het wordt beschouwd als erfelijk, maar het erfelijke patroon is nog niet volledig begrepen.
Bijziendheid en progressieve bijziendheid worden voornamelijk veroorzaakt doordat de ogen te lang worden. Deze groei kan er uiteindelijk voor zorgen dat het netvlies en andere weefsels aan de achterkant van de ogen uitrekken en zwak worden.
Dit is wat kan leiden tot degeneratieve schade en ernstige oogaandoeningen. Voor pathologische bijziendheid, dit omvat:
-
Myopische maculopathie – Lekkende bloedvaten en veranderingen in het maculagebied
-
Peripapillaire atrofie – Dunner worden van het netvlies rond de oogzenuw
-
Chorioretinale atrofie – Dunner worden van het netvlies dat resulteert in celdood
-
Choroïdale neovascularisatie (CNV) – Lekkende vaatvormige bloedvaten die op het netvlies groeien
-
Lakscheuren – Breuken in het membraan tussen het vaatvlies en het netvlies
-
Fuchs vlekken – Littekens bij de macula
De complicaties gevonden met hoge bijziendheid kan ook worden gevonden bij pathologische bijziendheid:
Tekenen en symptomen
Pathologische bijziendheid veroorzaakt symptomen die verband houden met de schade aan de achterkant van het oog:
Diagnose en behandeling
Een oogarts kan pathologische bijziendheid diagnosticeren met een uitgebreid oogonderzoek dat een netvliesonderzoek omvat.
Er is geen remedie voor pathologische bijziendheid, maar er zijn manieren om de complicaties ervan te beheersen.
Voor sommige mensen kunnen brillen en contactlenzen helpen bij het corrigeren van extreme bijziendheid. Sommige mensen hebben echter nog steeds een verminderd gezichtsvermogen, zelfs met de best mogelijke corrigerende lenzen. Ze kunnen zorg en revalidatie voor slechtziendheid nodig hebben.
De behandelingen voor de degeneratieve schade van pathologische bijziendheid richten zich op het verminderen van verdere schade aan het netvlies. Deze behandelingen omvatten:
MEER INFORMATIE: Kan bijziendheid worden genezen?
Kan LASIK pathologische bijziendheid corrigeren?
LASIK en andere ooglaseren kunnen alleen worden uitgevoerd om een stabiel recept te corrigeren. Bij pathologische bijziendheid kan een recept nooit stabiel worden.
Wanneer moet je naar een oogarts?
Iedereen met enige mate van bijziendheid moet regelmatig oogonderzoeken ondergaan. Maar pathologische bijziendheid veroorzaakt snelle veranderingen in het oog, dus het vereist meestal frequentere controles.
Raadpleeg onmiddellijk uw oogarts als u een van deze symptomen ervaart:
-
Uw zicht wordt merkbaar waziger.
-
Je merkt blinde vlekken in je zicht.
-
Je hebt nieuwe of plotselinge floaters en flitsen.
Anna Barden heeft ook bijgedragen aan dit artikel.
Pagina gepubliceerd op woensdag 20 januari 2021
Pagina bijgewerkt op dinsdag 28 juni 2022
Medisch beoordeeld op dinsdag 21 juni 2022