Wat is periorbitaal oedeem?
Periorbitaal oedeem is zwelling rond een of beide ogen. Het wordt ook wel periorbitale wallen genoemd. Het weefsel rond de ogen ziet er gezwollen uit door vochtophoping en ontsteking. Meestal is periorbitaal oedeem niet ernstig en wordt het veroorzaakt door slechte slaap, slechte voeding of allergieën. Soms kan het echter te wijten zijn aan een ernstige gezondheidstoestand, zoals nierziekte of lupus.
Wat zijn de symptomen van periorbitaal oedeem?
Symptomen van periorbitale zwelling kunnen zijn:
Andere symptomen geassocieerd met periorbitaal oedeem zijn afhankelijk van de vraag of het te wijten is aan een systemisch probleem. Periorbitaal oedeem kan een symptoom zijn van een nierziekte of een auto-immuunziekte zoals lupus, in welk geval er symptomen zullen zijn die verband houden met die aandoeningen.
Wat zijn de oorzaken periorbitaal oedeem?
Periorbitaal oedeem en wallen rond de ogen kunnen een breed scala aan oorzaken hebben, waaronder levensstijl- en dieetkeuzes en onderliggende gezondheidsproblemen:
Leefwijze
Milde wallen rond de ogen kunnen te wijten zijn aan slechte slaap, vochtretentie gerelateerd aan een slecht of zoutrijk dieet of het drinken van te veel alcohol. Huilen, vooral lange periodes van huilen, kan ook milde zwelling rond de ogen veroorzaken. Veroudering kan een natuurlijke oorzaak zijn van mild periorbitaal oedeem.
Allergieën
Periorbitaal oedeem kan te wijten zijn aan allergieën. Wanneer allergieën de trigger zijn, zal de wallen van de ogen (angio-oedeem genoemd) waarschijnlijk beide ogen beïnvloeden en leiden tot jeuk en roodheid. De allergie kan zijn voor pollen, huidschilfers van dieren of een stof die irriterend voor u is.
De aandoening kan ook worden veroorzaakt door contactdermatitis, waarbij de huid van het oog wordt blootgesteld aan allergenen of stoffen die het irriteren, zoals insectengif, medicijnen, make-up, geurstoffen of zeep.
Oogaandoeningen
Pijnloze zwelling van slechts één ooglid kan te wijten zijn aan een bult die een chalazion wordt genoemd, een genezen interne stye die niet langer is geïnfecteerd.
Andere veel voorkomende oogaandoeningen die kunnen leiden tot periorbitale zwelling zijn blefaritis (ontsteking langs de randen van de oogleden) en conjunctivitis (ontsteking of infectie van het bindvlies).
Infecties
Periorbitaal oedeem, samen met pijn, roodheid, warmte en gevoeligheid, kan te wijten zijn aan een infectie, zoals sinusitis, een tandheelkundige infectie of een ernstiger ooginfectie van de oogkas genaamd orbitale cellulitis. Deze aandoening kan leiden tot permanent verlies van het gezichtsvermogen en moet daarom snel worden gediagnosticeerd en behandeld.
Sinusinfecties kunnen periorbitaal oedeem veroorzaken. Meestal zal er koorts zijn en zal één oog gezwollen zijn. Het Epstein-Barr-virus, dat mononucleosis veroorzaakt, is ook in verband gebracht met periorbitaal oedeem.
Een andere ernstige infectie die periorbitaal oedeem kan veroorzaken, is caverneuze sinustrombose. Het is een complicatie van infecties in het gezicht, meestal de sinussen en amandelen. Symptomen zijn zwelling (meestal in één oog), koorts, hoofdpijn, hangend ooglid en verlamming of zwakte van de oogspieren.
Onderliggende voorwaarden
Soms kunnen ernstige aandoeningen leiden tot periorbitaal oedeem. Veel nierziekten kunnen vochtretentie in het lichaam veroorzaken en resulteren in wallen en zwelling rond de ogen.
Een auto-immuunziekte genaamd lupus erythematosus kan veel symptomen veroorzaken, waaronder periorbitale zwelling. Wanneer de schildklier te veel schildklierhormoon maakt (hyperthyreoïdie of de ziekte van Graves genoemd), kunnen de ogen uitpuilen en opzwellen. In zeldzame gevallen kunnen tumoren in het oog zwelling veroorzaken.
Hoe wordt periorbitaal oedeem gediagnosticeerd?
Hoewel periorbitaal oedeem een veel voorkomend probleem is, kan het diagnosticeren van de oorzaak artsen soms uitdagen. Een oogarts (een arts die gespecialiseerd is in het oog en het gezichtsvermogen) moet worden geraadpleegd.
Uw arts zal een anamnese nemen en uw ogen onderzoeken, waarbij wordt opgemerkt of de zwelling in één of beide ogen is en of deze gevoelig, warm, jeukend of rood is. Een heldere lamp, een spleetlamp genaamd, zal worden gebruikt om het ooglid en het oog te onderzoeken. Uw zicht wordt gecontroleerd, evenals uw temperatuur. Bloedonderzoek kan worden genomen om te controleren op aandoeningen die kunnen worden geassocieerd met periorbitale zwelling. In zeldzame gevallen kan uw arts een biopsie van uw oog willen nemen als een tumor wordt vermoed.
Wat zijn de behandelingen voor periorbitaal oedeem?
Als periorbitaal oedeem te wijten is aan een dieet, kan het volgen van een zoutarm, gezond dieet en het drinken van veel water helpen. Als het te wijten is aan allergieën of irritatie, kan het plaatsen van een koud kompres op de ogen de irritatie verlichten. Eentihistamines kunnen ook helpen bij het kalmeren van allergieën. Crèmes met corticosteroïden die ontstekingen aanpakken, kunnen worden voorgeschreven. Antibiotica kunnen een infectie behandelen.
Als de oorzaak een onderliggende aandoening is, moet die aandoening worden behandeld. Als de aandoening buiten het expertisegebied van uw oogarts ligt, zullen zij u doorverwijzen naar een specialist.
Wanneer moet ik naar een oogarts?
Als u merkt dat een of beide ogen gezwollen zijn, neem dan contact op met een oogarts voor een goede beoordeling en behandeling. Meestal zijn gezwollen ogen meestal slechts een tijdelijk en klein probleem dat gemakkelijk thuis kan worden behandeld. Maar soms kan zwelling van het oog wijzen op een ernstige aandoening die uw gezichtsvermogen permanent kan beïnvloeden als het niet wordt behandeld, dus het is een goed idee om voor de zekerheid een afspraak te maken.
Pagina gepubliceerd op donderdag 27 mei 2021