Soorten roze ogen
Er zijn veel soorten conjunctivitis (vaak roze oog genoemd). Over het algemeen zijn ze gegroepeerd in drie hoofdtypen, afhankelijk van hun oorzaken. U kunt de vermelde typen zien als viraal, bacterieel en allergisch, of als infectieus, allergisch en irriterend. Sommige bronnen gebruiken chemisch in plaats van Irriterend.
De verschillende manieren om de typen te groeperen kunnen een beetje verwarrend zijn. Er is echter een eenvoudige verklaring. De groep “viraal, bacterieel en allergisch” is gebaseerd op de meest gemeenschappelijk Oorzaken. De andere twee groepen gebruiken verschillende termen om een breder scala aan oorzaken op te nemen.
De virale en bacteriële typen zijn beide zeer besmettelijke infecties, dus het is logisch om ze samen te groeperen als ‘besmettelijk’. Allergische conjunctivitis is niet besmettelijk. Het is echter niet het enige niet-besmettelijke type. Veel andere soorten ogen irriterende stoffen kan conjunctivitis veroorzaken – inclusief chemicaliën.
Er zijn ook verschillende minder voorkomende subtypen binnen de grotere groepen. Deze omvatten oftalmie neonatorum, gigantische papillaire conjunctivitis en toxische conjunctivitis. Alle soorten hebben zeer vergelijkbare symptomen. Individueel heeft elk echter zijn eigen reeks oorzaken, risicofactoren en behandelingen.
Infectieuze conjunctivitis
De infectieuze soorten zijn die veroorzaakt door virussen en bacteriën. Meestal is de term roze oog wordt gebruikt om het virale type aan te geven, maar het verwijst soms ook naar het bacteriële type. Wanneer iets besmettelijk is, betekent dit dat het wordt veroorzaakt door een ziektekiem die je op de een of andere manier ziek kan maken. Niet alle besmettelijke ziektekiemen zijn echter besmettelijk. Virale en bacteriële roze ogen zijn beide besmettelijk en zeer besmettelijk.
Virale conjunctivitis
Dit is het meest voorkomende type roze oog. Omdat het wordt veroorzaakt door een virus, meestal een adenovirus, is het uiterst besmettelijk. Het kan zich verspreiden via ademhalingsdruppeltjes (van hoesten en niezen) of door je oog aan te raken voordat je je handen wast. Zwembaden kunnen de virussen herbergen die roze ogen veroorzaken, en dat geldt ook voor persoonlijke items zoals handdoeken en kussenslopen. Het kan zich ook ontwikkelen samen met een verkoudheid, griep of andere luchtweginfectie veroorzaakt door een virus.
Adenovirussen komen zeer vaak voor, maar minder vaak voorkomende virussen kunnen ook virale roze ogen veroorzaken. Herpesvirussen kunnen bijvoorbeeld een ernstigere vorm van roze ogen veroorzaken. Molluscum contagiosum (een pokkenvirusinfectie) kan chronisch roze oog veroorzaken als het de ogen binnendringt. En in zeldzame gevallen kan het coronavirus dat verantwoordelijk is voor COVID-19 ook virale roze ogen veroorzaken.
De virale vorm begint meestal in één oog (unilateraal) en verspreidt zich vervolgens naar beide (bilateraal). Veel voorkomende tekenen en symptomen zijn brandende of jeukende, rode ogen met heldere, waterige afscheiding.
Omdat antibiotica niet effectief zijn tegen virussen, is er geen remedie voor virale roze ogen. Het gaat echter meestal na korte tijd vanzelf over. Uw oogarts kan andere medicinale oogdruppels voorschrijven om u te helpen zich comfortabeler te voelen en het risico op verspreiding van het virus te verminderen. U kunt uw oogarts ook vragen naar veilige thuisbehandelingen voor roze oogsymptomen.
ZIE GERELATEERD: Zijn rode ogen een symptoom van COVID-19?
Bacteriële conjunctivitis
Bacterieel roze oog is ook zeer besmettelijk. Het kan worden veroorzaakt door vele veel voorkomende soorten bacteriën, waaronder stafylokok en streptokokken, evenals die welke oor- en sinusinfecties en longontsteking veroorzaken. Het verspreidt zich net als elke andere besmettelijke infectie: hoesten en niezen, ongewassen handen en direct contact.
In tegenstelling tot de waterige afscheiding van de virale vorm, produceert bacterieel roze oog een dikke witte, gele of groene afscheiding van het aangedane oog (en).
Roze oog veroorzaakt door bacteriën verdwijnt meestal vanzelf binnen één tot twee weken. Het kan echter zijn dat u antibiotische oogdruppels nodig heeft als de aandoening verergert. Antibiotica worden meestal aanbevolen als:
Seksueel overdraagbare aandoeningen zoals gonorroe en chlamydia kunnen ook bacteriële roze ogen veroorzaken. Dit komt veel minder vaak voor, maar meestal ernstiger.
ZIE GERELATEERD: Oculaire syfilis
Oftalmie neonatorum
Wanneer pasgeborenen binnen hun eerste maand roze ogen ontwikkelen, wordt dit oftalmie neonatorum genoemd. Het is ook bekend als neonatale conjunctivitis.
Soms raken de ogen van pasgeboren baby’s ontstoken als gevolg van irritatie of geblokkeerde traanbuizen. De ogen van pasgeborenen kunnen ook worden blootgesteld aan seksueel overdraagbare aandoeningen in het geboortekanaal. Een nieuwe moeder met een actieve infectie kan de infectie overbrengen naar de newboRn.
In zeldzame gevallen kunnen pasgeborenen deze aandoening ook ontwikkelen als gevolg van oogdruppels die direct na de geboorte worden toegediend.
Pasgeborenen met symptomen van een ooginfectie moeten zo snel mogelijk door een arts worden gezien. Een infectie kan ernstige schade aan hun ogen veroorzaken en bacteriële infecties kunnen behandeling met IV-antibiotica vereisen.
ZIE GERELATEERD: Oogafscheiding bij peuters en baby’s
Allergische conjunctivitis
Oogallergieën kunnen leiden tot een niet-besmettelijke reactie die allergische conjunctivitis wordt genoemd. Stuifmeel, huidschilfers van dieren en huisstofmijt zijn veel voorkomende triggers.
De belangrijkste symptomen van allergische conjunctivitis zijn jeukende en rode ogen. Antihistaminicum oogdruppels of pillen kunnen helpen om deze symptomen te verlichten. Het smeren van oogdruppels en koele kompressen kan ook voor wat comfort zorgen.
De aandoening kan seizoensgebonden of het hele jaar door zijn, afhankelijk van uw individuele allergieën. Indien mogelijk is het het beste om uw bekende allergenen te vermijden om allergische conjunctivitis te helpen voorkomen of verwijderen.
ZIE GERELATEERD: Symptomen van roze ogen op basis van type conjunctivitis
Irriterende conjunctivitis
Conjunctivitis is een ontsteking van het heldere membraan dat het witte deel van het oog en het binnenste ooglid bedekt. Dit membraan wordt het bindvlies genoemd. Allergieën en infecties kunnen deze ontsteking veroorzaken, maar dat geldt ook voor veel andere irriterende stoffen.
Chemicaliën, geurstoffen, vreemde voorwerpen in het oog en nog veel meer kunnen onze ogen irriteren. Veel mensen ervaren bijvoorbeeld stekende ogen na het aanbrengen van zonnebrandcrème. Contactlenzen, chloorwater en rook kunnen ook irritatie veroorzaken. Als de irritatie groot genoeg is, kan dit leiden tot conjunctivitis. Deze vorm van de aandoening is niet besmettelijk.
Mameuze papillaire conjunctivitis (GPC)
GPC treft meestal mensen die zachte contactlenzen dragen. Het kan ook van invloed zijn op mensen met andere soorten langdurige vreemde voorwerpen in het oog, zoals chirurgische hechtingen.
Een veelbetekenend teken van gigantische papillaire conjunctivitis zijn rode bultjes in de bovenste oogleden. Het kan ook contactlensintolerantie, jeuk, verbranding en een zware afscheiding veroorzaken. Het treft meestal beide ogen.
Mensen met GPC moeten stoppen met het dragen van hun contacten totdat de symptomen verdwenen zijn. Hierna raden oogartsen meestal aan om over te schakelen naar dagelijkse wegwerpcontactlenzen.
Chemische conjunctivitis
De chemicaliën in de dingen waaraan we worden blootgesteld, kunnen vaak werken als irriterende stoffen die leiden tot conjunctivitis. Zoals elke irriterende vorm van de aandoening, is het niet besmettelijk.
Milde chemische irriterende stoffen kunnen sigarettenrook, uitlaatgassen van auto’s, parfums en zelfs cosmetica zijn. Symptomen van dit type kunnen ernstiger zijn dan bij anderen. Ze kunnen oogpijn, extreme roodheid, veranderingen in het gezichtsvermogen en zwelling rond de ogen omvatten.
Toxische conjunctivitis is een subtype van deze chemisch-irriterende vorm. Het ontwikkelt zich meestal als gevolg van langdurig gebruik van oogdruppels die conserveermiddelen bevatten.
Meer ernstige chemicaliën of irriterende stoffen kunnen onmiddellijke behandeling vereisen. Als een agressieve chemische stof in je ogen komt, spoel ze dan grondig en zoek medische hulp.
Wanneer moet u uw oogzorgprofessional bellen?
Het is belangrijk om uw oogarts te bezoeken wanneer u oogpijn, extreme roodheid of veranderingen in het gezichtsvermogen heeft. Het is ook van cruciaal belang om pasgeborenen te laten onderzoeken bij het eerste teken van een ooginfectie om langdurige oogschade of verlies van het gezichtsvermogen te voorkomen.
Voor oudere kinderen en volwassenen zullen de meeste gevallen van roze ogen geen medische behandeling vereisen. U moet echter uw oogarts bellen als de symptomen erger worden of niet binnen een week beginnen te verbeteren.
Sommige soorten conjunctivitis kunnen ernstig worden zonder behandeling. Er zijn ook veel andere soorten ooginfecties die er bijna identiek uitzien aan roze ogen.
Een oogarts kan u vertellen of uw symptomen afkomstig zijn van “roze ogen” of een ander type conjunctivitis. Als u roze ogen heeft, kunnen ze indien nodig antibiotica voorschrijven of u vertellen hoe u uw symptomen thuis kunt verlichten. Ze kunnen ook andere medicijnen voorschrijven die kunnen helpen de lengte van uw symptomen te verkorten.
LEES VERDER: Oogallergieën versus roze ogen: wat is het verschil?
Pagina gepubliceerd op vrijdag 21 augustus 2020
Pagina bijgewerkt op donderdag 13 oktober 2022
Medisch beoordeeld op vrijdag 7 oktober 2022