Als je technologiemanager Tristan Louis in een menigte wilt vinden, zoek dan naar de rode bril.
“Mensen praten met me vanwege hen”, zegt Louis, die zes bedrijven mede oprichtte en nu CEO is van Casebook PBC. Hij beschrijft zijn Alain Mikli-frames als ‘een kunstwerk en een wonder van techniek’.
Om te zeggen dat hij zijn bril leuk vindt, is een understatement.
“Is het mogelijk om verliefd te worden op een levenloos voorwerp?” vraagt Louis. “Als je het over een bepaalde bril hebt, zou ik het wagen.”
Eerste bril? “Afschuwelijk!”
Als tiener realiseerde Louis zich dat zijn visie naar het zuiden ging en dat het zowel zijn academische als sociale leven beïnvloedde.
“Ik had het moeilijk op school”, zegt hij. “Om beter te zien ben ik steeds dichter bij de eerste rij gekomen, wat niet de plek is voor populaire kinderen! Al vrij snel kon ik nergens anders heen.”
Om Louis’ bijziendheid (of bijziendheid) aan te pakken, kreeg hij zijn eerste bril op sterkte. Stijlvol waren ze niet.
“Ze waren behoorlijk afschuwelijk”, zegt Louis. “Dit was in de vroege jaren 1990, dus ik kreeg de klassieke grote frames, met de grote, lelijke draden. Ja, ik heb ze gekozen, maar ik had toen relatief weinig idee van zulke dingen.”
Daarna kwamen er een tiental verschillende brilmonturen. Sommige waren prima, maar geen enkele inspireerde een emotionele reactie.
De man met de rode bril
Toen, in 2007, zag Louis een bril van Alain Mikli, de avant-garde Frans-Armeense ontwerper van kostbare, handgemaakte brillen.
“Ze waren fascinerend!” zegt hij over de bril die zijn aandacht trok in een etalage. “De lenzen hingen op de een of andere manier aan het montuur en ze waren enigszins gescheiden. Ze leken alleen bij elkaar te worden gehouden door het neusstuk. Zoiets had ik nog nooit gezien.”
Toen Louis de bril probeerde, wist hij dat hij het perfecte paar voor hem had gevonden.
“Ze pasten meteen bij me”, zegt hij. “De frames waren zichtbaar, maar verdwenen op de een of andere manier toen ze rechtdoor werden bekeken. En de takken waren superrood. Het was de hele combinatie van factoren waar ik meteen verliefd op werd.”
Louis kocht de frames, die ergens tussen de $ 500 en $ 600 kostten.
Hij windt zich nu op over de complexiteit van het ontwerp van de frames. “Ze zijn supercomplex”, zegt Louis. “Ik denk aan alle dingen die ze moesten doen, het niveau van zorg en aandacht om zo’n mooi object te bouwen. Ik weet nog steeds niet hoe ze zo’n ongelooflijk object hebben vervaardigd.”
Hoe een bril bij zijn levensstijl past
Die rode Alain Maliki monturen werden onderdeel van Louis’ kenmerkende look en stijl.
“Omdat ik betrokken was bij geavanceerde technologie, voelde ik dat ik een statement moest maken,” zegt Louis. “Daar moest ik me prettig bij voelen. Mijn monturen werden al snel onderdeel van mijn merk.”
Gesprekken begonnen en relaties ontstonden door de opvallende rode kaders.
“Mensen praten met me vanwege hen”, zegt Louis. “Het zijn zeker het soort frames dat de aandacht trekt. Regelmatig komen er wildvreemden naar me toe en vertellen me dat ze dol zijn op mijn bril.”
Verlenging van de levensduur van oude frames
Helaas slijten zelfs de monturen van de hoogste kwaliteit wanneer ze een decennium lang worden gedragen.
“Ze werden oud”, zegt Louis, eraan toevoegend dat een van de takken brak. “Ik wist niet wat ik moest doen, want hoewel ik een vergelijkbaar paar in een andere kleur vond, waren ze niet hetzelfde.”
Het dumpen van de kostbare Alain Mikli’s was geen optie. Louis moest een manier vinden om hen op de been te houden.
“Gelukkig heb ik een bedrijf gevonden dat frames restaureert”, zegt Louis. “Dat was een ontwaken voor mij!”
Louis liet de tak repareren en polijsten. De metallic rode en zwarte lak die na jaren van gebruik aan het chippen was, werd opgeknapt. Voor een paar honderd dollar zagen de rode frames eruit als nieuw.
Nu, wanneer Louis problemen heeft met zijn frames, onderneemt hij snelle, soms doe-het-zelf, actie.
Onlangs, toen een stuk metaal van het plastic werd gescheiden, bevestigde hij zijn frames met gekke lijm.
Wat er ook nodig is om zijn geliefde bril in goede staat te houden, hij zal het doen.
HSA-fondsen betalen voor lensupgrades
Louis, die duidelijk vasthoudt aan zijn rode monturen voor de lange termijn, heeft zijn lenzen bijgewerkt en geüpgraded met geld van zijn belastingvrije gezondheidsspaarrekening (HSA).
“Ze zijn nu gepolariseerd, fotochroom met bescherming tegen blauw scherm en antireflectiecoating,” zegt Louis. “Ze hebben anti-mist en waterbeheersing. Nu mijn recept is veranderd, zijn ze ook bifocale.”
Wat betreft een aparte zonnebril, hij heeft ze niet nodig of wil ze niet. De lenzen in zijn rode monturen zijn Overgangen, zodat ze donkerder worden in zonlicht.
ZIE GERELATEERD: Fotochrome glazen of zonnebrillen?
Een bril weerspiegelt de drager
Net als tv-talkshowhost Sally Jessy Raphael van weleer zegt Louis dat zijn rode bril zijn handtekening is geworden.
Ze dienen een tweeledig doel: de rode monturen krijgen looks en de beste lenzen en coatings helpen Louis om duidelijk te zien.
“De reden dat ik hier geen vervanging voor heb gevonden, is eenvoudig: ze zijn de beste die ik heb gevonden,” zegt Louis. ” Ze vullen aan wie ik ben en mijn imago.
“Als ik naar andere frames kijk, zijn ze gewoon niet ‘ik’,” voegt hij eraan toe. “Niet in termen van pasvorm, maar in termen van wat ik van mezelf denk, mijn levensstijl en hoe ze mijn gezicht compleet maken.”
LEES MEER: Waarom rode zonnebrillen altijd in zwang zijn
Pagina gepubliceerd op dinsdag 1 oktober 2019