Trichotillomanie: definitie, oorzaken, diagnose en behandeling

Thuis
Voorwaarden | Trichotillomanie

vrouw met trichotillomanie die haar wimpers uittrekt

Trichotillomanie (uitgesproken als trik-o-till-o-MAY-nee-uh) is een door stress veroorzaakte aandoening die iemand de drang geeft om het haar uit zijn hoofd, wenkbrauwen, wimpers of andere delen van het lichaam te trekken.

Hoewel niet levensbedreigend, kan trichotillomanie ernstige mentale en emotionele problemen veroorzaken.

Wat is trichotillomanie?

Trichotillomanie, ook bekend als “TTM” of “trich”, is een psychische stoornis die wordt gekenmerkt door obsessief-compulsief gedrag.

Degenen die TTM hebben, hebben regelmatig onverklaarbare, oncontroleerbare drang om hun haar uit te trekken, ook al doen ze veel pogingen om het gedrag te stoppen of te verminderen.

Hoewel de hoofdhuid het meest voorkomende gebied is voor het trekken van haar, kunnen de wimpers, wenkbrauwen en ander gezichtshaar ook worden aangetast.

Na verloop van tijd kan continu haartrekken leiden tot gedeeltelijke of volledige verwijdering en verlies van de wenkbrauwen en wimpers. De hoofdhuid kan ook fragmentarisch worden en kale plekken van verschillende gradaties hebben.

Gevallen van trich vallen op een groot spectrum van ernst, getroffen gebieden en responsiviteit op behandeling. De aandoening kan ook chronisch worden, met symptomen die weken, maanden of jaren achter elkaar verschijnen.

Als er geen professionele hulp wordt ontvangen, kan TTM een levenslange strijd worden voor de getroffenen.

Prevalentie

Onderzoekers suggereren dat ongeveer 1 of 2 op de 50 mensen in hun leven een bepaald niveau van tritrich ervaren.

Vaak beginnen de symptomen in de late kindertijd en treffen ze mannen en vrouwen in gelijke mate. 80-90% van de gemelde volwassen gevallen zijn echter vrouwen.

Sommige studies hebben gekeken of hormonale veranderingen die optreden aan het begin van de menstruatiecyclus van een vrouw, of tijdens de zwangerschap, van invloed zijn op trichotillomanie. Hoewel onderzoek hier enig bewijs voor heeft geleverd, is de reden erachter nog steeds een mysterie.

Risicofactoren

  • Genetische geschiedenis Iemand met een direct familielid, zoals een ouder of broer of zus, met trichotillomanie heeft meer kans om zelf symptomen van de aandoening te vertonen. De meeste mensen met trich vallen echter niet onder deze categorie.

  • Andere psychische aandoeningen Mensen met trichotillomanie hebben vaak ook een reeds bestaande aandoening, zoals angst, depressie of obsessief-compulsieve stoornis.

  • Leeftijd – Tekenen van TTM beginnen meestal tussen de leeftijd van 10 en 13 jaar en kunnen in de nabije toekomst aanwezig zijn.

  • Stress – Ernstig stressvolle situaties veroorzaken vaak symptomen.

  • Jeugdtrauma Het is mogelijk dat een persoon die jeugdtrauma’s ervaart, meer kans heeft om trich te ontwikkelen, hoewel er heel weinig onderzoek is om deze theorie te ondersteunen.

ZIE GERELATEERD: Trichiasis (ingegroeide wimpers)

Oorzaken

De exacte oorzaak van trichotillomanie is onbekend, hoewel er verschillende theorieën zijn over wat de symptomen veroorzaakt. Deze omvatten:

  • Genetische aanleg

  • Chemische onbalans in de hersenen geassocieerd met andere mentale aandoeningen, zoals obsessief-compulsieve stoornis (OCS)

  • Hoe een individu omgaat met stress

  • Veranderingen in hormoonspiegels tijdens de puberteit

Emotionele toestanden

Er kunnen veel redenen zijn waarom iemand aan zijn haar zou beginnen te trekken. Verveling, spanning, angst of stress kunnen het voeden, en het uitvoeren van de handeling kan een gevoel van opluchting, plezier of bevrediging veroorzaken.

De handeling van haartrekken valt meestal in een van de drie emotionele toestanden:

  • Automatisch haren trekken – De handeling van het trekken aan het haar bij het uitvoeren van een hersenloze taak, zoals tv kijken, of wanneer je je verveelt. De getroffen persoon merkt misschien niet eens dat hij zijn haar uittrekt.

  • Gefocust haartrekken – Doelbewust aan het haar trekken voor het gevoel van spanningsverlichting. Dit type emotionele toestand kan bepaalde rituelen omvatten, zoals het trekken van haar uit specifieke delen van het lichaam.

  • Gemengde haren trekken Veel van degenen die getroffen zijn door TTM ervaren een mix van emotionele toestanden. Ze kunnen automatisch aan het haar beginnen te trekken, en zodra ze de schade herkennen die het aan hun hoofdhuid, wenkbrauwen of oogleden heeft toegebracht, kan dit hen angst of schaamte veroorzaken, wat gericht haartrekken kan veroorzaken.

Symptomen van trichotillomanie

Mensen met trich beschrijven vaak het hebben van een gevoel op hun hoofdhuid of huid, zoals een tinteling of jeuk, dat alleen zal verdwijnen door het haar in dat gebied te trekken. Na het trekken aan het haar, kunnen ze have een moment van opluchting of voldoening.

Andere symptomen van trichotillomanie zijn:

  • Frequent trekken aan het haar, waardoor merkbaar haarverlies ontstaat

  • Stukjes haar afbreken

  • Het haar visueel onderzoeken, door de vingers rollen, bijten of het haar opeten nadat ze eraan hebben getrokken (trichofagie)

Haartrekken komt meestal voor vanuit de volgende gebieden:

ZIE GERELATEERD: Wimperluizen en wimpermijten

Hoe wordt trichotillomanie gediagnosticeerd?

Om de aandoening officieel te diagnosticeren, zal uw arts informatie krijgen over uw medische geschiedenis en uw symptomen met u bespreken. Met behulp van deze informatie zal de arts uw symptomen vergelijken met de criteria die zijn vastgesteld door de Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, namelijk:

  • Consequent je haar uittrekken, waardoor haaruitval ontstaat

  • Herhaalde pogingen om het haartrekken te minimaliseren of te stoppen

  • Aanzienlijk leed of interferentie van sociale en werkgerelateerde functies veroorzaakt door het trekken van het haar

  • Er zijn geen andere psychische aandoeningen aanwezig, zoals OCS, die het gedrag kunnen verklaren

  • De afwezigheid van een onderliggende huidaandoening die de drang om aan het haar te trekken veroorzaakt

Bronnen voor mensen met trichotillomanie

Hoewel trichotillomanie ervoor kan zorgen dat mensen zich geïsoleerd en teruggetrokken voelen van anderen, is het belangrijk voor hen om te begrijpen dat ze niet alleen zijn in hun ervaring. Bronnen om mensen met de aandoening te helpen zijn onder meer:

  • Nationale Alliantie voor Geestesziekten (NAMI) – Een belangenbehartigingsgroep die ondersteuning en onderwijs biedt aan mensen en gezinnen die de gevolgen van psychische aandoeningen ervaren.

  • SAMHSA’s Nationale Hulplijn – Deze gratis, vertrouwelijke hulplijn bedient diegenen die op zoek zijn naar een aanbieder van geestelijke gezondheidszorg in hun regio. Ze kunnen u ook doorverwijzen naar lokale behandelingsfaciliteiten, ondersteuningsgroepen en gemeenschapsbronnen.

  • Stichting TLC De TLC Foundation for Body-Focused Repetitive Behaviors biedt ondersteuning en educatie aan mensen die getroffen zijn door trichotillomanie of soortgelijke aandoeningen.

Behandeling

Trichotillomanie is een moeilijke aandoening om te behandelen omdat elk geval uniek is. Er is geen universele vorm van behandeling die in alle gevallen effectief is. Er zijn echter verschillende strategieën, waaronder therapie en medicatie, die mensen kunnen helpen hun driften onder controle te houden.

Gedragstherapie

  • Gewoonte omkering training – Primaire behandeling gebruikt, waarbij patiënten triggers leren herkennen en hun trekgewoonte vervangen door ander gedrag, zoals het klemmen van hun vuisten

  • Cognitieve training – Oefeningen die onnauwkeurige overtuigingen met betrekking tot haartrekken verkennen en corrigeren

  • Procesgerichte therapie – Samenwerken met een therapeut om te onderzoeken welke emoties het trekken triggeren

Medicatie

Verschillende studies hebben gekeken naar bepaalde serotonineheropnameremmers (SSRI’s) bij de behandeling van trichotillomanie en huidpluk. De volgende medicijnen zijn door de FDA goedgekeurd voor de behandeling van depressie of OCD of beide:

  • Fluoxetine (Prozac)

  • Fluvoxamine (Luvox).

  • Sertraline (Zoloft)

  • Citalopram (Celexa)

  • Escitalopram (Lexapro)

  • Paroxetine (Paxil)

Dingen om zelf te proberen

  • Draag een bandana of nauwsluitende hoed

  • Knijp in een stressbal of een klein, fidget-compatibel object

  • Oefen diepe ademhaling totdat de drang om te trekken voorbij is

  • Houd een kort kapsel

  • Oefening

  • Verlicht stress of angst met een bad of andere rustgevende activiteit waarbij geen haar wordt getrokken

  • Maak een gezegde om hardop te herhalen totdat de drang om te trekken voorbij is

Wanneer naar een arts gaan

Als je regelmatig toegeeft aan de drang om aan je haar te trekken, raadpleeg dan een arts. Trichotillomanie wordt ondergerapporteerd vanwege de schaamte en schaamte die wordt gevoeld door degenen die eraan lijden. Het krijgen van een juiste diagnose van een arts kan u echter een behandelplan bieden om te helpen met uw symptomen.

Hoe iemand met trichotillomanie te helpen

Als je denkt dat iemand in je omgeving worstelt met TTM, kan het onderwerp delicaat en ongemakkelijk zijn om over te praten. Het is echter belangrijk om de persoon te laten weten dat je er bent om hem te helpen en te ondersteunen door zijn ervaring.

Enkele suggesties voor hoe je met iemand over trichotillomanie kunt praten, zijn:

  • Vermijd beschuldigende taal, zoals: “waarom stop je er niet gewoon mee?” of “misschien moet je een betere manier vinden om met stress om te gaan.” Dit zal alleen maar de schaamte of schuldgevoelens bestendigen die ze al hebben metÞ.

  • Vraag hen hoe u kunt helpen en hen te ondersteunen tijdens hun reis. Emotionele steun en acceptatie van anderen kan hen helpen de schaamte die vaak gepaard gaat met de aandoening te verwerken en hen aanmoedigen om professionele hulp te zoeken.

LEES MEER: Groeien wimpers terug?