Kent u de symptomen van een hersenschudding of traumatisch hersenletsel?

Röntgenfoto van een hersenschudding

Hersenschudding of ander traumatisch hersenletsel (TBI) kan een persoon op vele manieren beïnvloeden, variërend van fysieke beperkingen tot veranderingen in perceptie, denken en neurologische verwerking. Zichtproblemen zijn ook veel voorkomende hersenschudding en TBI-symptomen.

Wat is het verschil tussen een hersenschudding en een TBI?

Laten we er om te beginnen voor zorgen dat we duidelijk zijn over de voorwaarden. Hier zijn korte definities van traumatisch hersenletsel (TBI) versus hersenschudding geaccepteerd door de Amerikaanse Centers for Disease Control and Prevention (CDC):

https://i0.wp.com/www.brilopjehoofd.nl/wp-content/uploads/2022/12/1670026539_10_Kent-u-de-symptomen-van-een-hersenschudding-of-traumatisch-hersenletsel.jpg?w=900&ssl=1

Dubbelzien en moeite met oogbewegingen zijn twee veel voorkomende symptomen van een hersenschudding.

Traumatisch hersenletsel, of TBI, is een verstoring van de normale werking van de hersenen veroorzaakt door een bult, klap of schok op het hoofd. TBI kan in ernst variëren van “mild” (een korte verandering in bewustzijn of mentale status na het letsel – inclusief verwarring, desoriëntatie of geheugenverlies) tot “ernstig” (een langere periode van bewusteloosheid of geheugenverlies na het letsel).

Hersenschudding is een term die vaak wordt gebruikt om milde TBI te beschrijven.

Volgens CDC was TBI of hersenschudding goed voor meer dan 2,5 miljoen bezoeken aan de spoedeisende hulp (SEH) en 282.000 ziekenhuisopnames in 2013. (Deze statistieken omvatten diagnoses van TBI alleen of TBI in combinatie met andere verwondingen.) TBI droeg ook bij aan de dood van bijna 50.000 mensen dat jaar.

Andere onderzoekers hebben ontdekt dat in 2012 naar schatting 329.290 kinderen van 19 jaar of jonger werden behandeld op Amerikaanse spoedeisende hulpafdelingen voor sport- en recreatiegerelateerde verwondingen die een diagnose van TBI of hersenschudding omvatten.

Veel voorkomende oorzaken van hersenschudding of TBI

Vallen is meestal de belangrijkste oorzaak van TBI en hersenschudding in de VS, goed voor 47 procent van alle TBI-gerelateerde ED-bezoeken, ziekenhuisopnames en sterfgevallen in 2013, zegt CDC. De percentages valgerelateerde TBI waren het hoogst bij volwassenen van 65 jaar en ouder (79 procent) en kinderen jonger dan 14 jaar (54 procent).

Geraakt worden door of tegen een voorwerp (inclusief sport- en recreatiegerelateerde verwondingen) was de tweede belangrijkste oorzaak van TBI en hersenschudding, goed voor ongeveer 15 procent van alle TBI-gerelateerde ED-bezoeken, ziekenhuisopnames en sterfgevallen in de VS in 2013.

Van alle leeftijdsgroepen waren ongevallen met motorvoertuigen de derde algemene hoofdoorzaak van TBI-gerelateerde ED-bezoeken, ziekenhuisopnames en sterfgevallen (14 procent van het totaal), volgens CDC.

Andere onderzoekers hebben ontdekt dat sport- en recreatieve activiteiten goed zijn voor ongeveer 21 procent van alle traumatisch hersenletsel bij Amerikaanse kinderen en adolescenten.

Symptomen van een hersenschudding of andere TBI

TBI- en hersenschuddingsymptomen kunnen cognitieve problemen omvatten zoals hoofdpijn, moeite met denken, geheugenproblemen, aandachtstekorten, stemmingswisselingen en frustratie.

https://i0.wp.com/www.brilopjehoofd.nl/wp-content/uploads/2022/12/1670026539_318_Kent-u-de-symptomen-van-een-hersenschudding-of-traumatisch-hersenletsel.jpg?w=900&ssl=1

De belangrijkste oorzaken van een hersenschudding zijn vallen, ongevallen met motorvoertuigen en contactsporten zoals American football. Maar ook andere sporten zoals voetbal vormen een risico.

Ook is er na een traumatisch hersenletsel vaak een onderbreking in de communicatie tussen de ogen en de hersenen. Volgens de Neuro-Optometric Rehabilitation Association (NORA) tonen studies aan dat 90 procent van de TBI-patiënten lijdt aan zichtproblemen na de verwonding, waaronder:

Problemen met het gezichtsvermogen zijn ook veel voorkomende symptomen van een hersenschudding bij tieners. In één onderzoek, van de 100 adolescenten gediagnosticeerd met een hersenschudding, werd 69 procent ook gediagnosticeerd met een functioneel zichtprobleem.

Helaas kunnen hersenschuddinggerelateerde zichtproblemen over het hoofd worden gezien tijdens de eerste behandeling van een traumatisch hersenletsel. Ook kunnen in sommige gevallen visuele symptomen van een hersenschudding pas ergens na het letsel aanwezig zijn.

Onbehandeld kunnen TBI- en hersenschuddinggerelateerde zichtproblemen ernstige gevolgen hebben, zoals verlies van het vermogen om visuele informatie te organiseren en te begrijpen, verminderde diepteperceptie, balans- en houdingsproblemen, chronische hoofdpijn en verminderde concentratie en begrijpend lezen.

Ga naar een oogarts

Als u een hersenschudding of ander traumatisch hersenletsel ervaart, moet u een oogzorgprofessional raadplegen met speciale expertise in TBI-gerelateerde zichtproblemen. Dit geldt vooral als u veranderingen in uw gezichtsvermogen opmerkt na een hersenschudding of ander hoofdtrauma.

Twee soorten oogartsen zijn gespecialiseerd in de detectie en behandeling van TBI en hersenschudding-relaterend zichtproblemen: neuro-optometristen en neuro-oogartsen.

Neuro-optometrist

Een neuro-optometrist is een doctor in de optometrie (OD) die speciale training en klinische ervaring heeft in de diagnose en behandeling van neurologische aandoeningen die het visuele systeem beïnvloeden.

Behandeling van TBI en hersenschudding-gerelateerde zichtproblemen door een neuro-optometrist wordt meestal Neuro-Optometrische Revalidatie (of Visie Revalidatie) genoemd.

Een aantal verenigingen bieden optometristen geavanceerde training in Neuro-Optometrische revalidatie, waaronder een residentieprogramma aangeboden door SUNY College of Optometry in New York.

Het is belangrijk om te weten dat neuro-optometrische revalidatie niet hetzelfde is als optometrische visietherapie, hoewel de laatste soms ook wordt voorgeschreven om visuele symptomen na een hersenschudding te behandelen. Niet alle artsen die visietherapie aanbieden, zijn opgeleid in neuro-optometrische revalidatie.

Neuro-oogarts

Een neuro-oogarts is een medisch opgeleide oogarts en chirurg (oog-MD) die gespecialiseerd is in zichtproblemen die verband houden met het zenuwstelsel – inclusief verlies van gezichtsvermogen als gevolg van letsel aan de hersenen of de oogzenuw die visuele signalen van het oog naar de hersenen verzendt. Dergelijke verwondingen kunnen worden veroorzaakt door trauma, ontsteking, beroertes, tumoren, toxiciteiten en infecties.

Neuro-oogartsen zien ook patiënten met scheelzien (verkeerd uitgelijnde ogen) of problemen met het beheersen van oogbewegingen, die soms worden behandeld met chirurgische ingrepen.

Neuro-optometristen en neuro-oogartsen zijn beide bekwaam in het identificeren van TBI- en hersenschuddinggerelateerde zichtproblemen. Afhankelijk van het type en de ernst van de gedetecteerde zichtproblemen, kunnen ze vergelijkbare of ongelijksoortige behandelplannen bieden.

Behandeling van hersenschudding en TBI

Naast tests die worden uitgevoerd tijdens een routinematig oogonderzoek – zoals gezichtsscherpte, refractie, glaucoomtests, enz. – zal een neuro-optometrist of neuro-oogarts meestal andere visuele functies beoordelen, waaronder hoe de ogen samenwerken als een team, de verbinding tussen visie en andere systemen zoals balans en beweging, en nauwkeurigheid van oogbewegingen.

Na het onderzoek kan de neuro-optometrist of neuro-oogarts een behandelplan ontwikkelen en voorschrijven dat speciaal is ontworpen om de symptomen en moeilijkheden van het gezichtsvermogen na een hersenschudding te elimineren. De behandeling kan een gespecialiseerde bril omvatten om te helpen bij visuele verwerking en / of een programma van procedures op kantoor en thuis om de symptomen te verminderen en visueel herstel te bevorderen.

Bij hersenletsel is vaak één type visusrevalidatiebehandeling niet voldoende om aan alle behoeften van een persoon te voldoen. Een interdisciplinaire, geïntegreerde teambenadering kan een vitale rol spelen bij de revalidatie van patiënten met een hersenschudding, beroerte of andere neurologische tekorten.

Naast een neuro-optometrist of neuro-oogarts, kunnen leden van het revalidatieteam verpleegkundigen, fysieke en ergotherapeuten, logopedisten, fysische geneeskunde en revalidatieartsen, neurologen, neuropsychologen en anderen omvatten.

Vaak is de beste manier om een neuro-optometrist of neuro-oogarts te vinden, door professionele verwijzing van uw oogarts. Bezoek onze Doctor Locator om een oogarts bij u in de buurt te vinden die u kan doorverwijzen naar een post-hersenschudding of TBI vision specialist.

Gerelateerde onderwerpen

Maakt u zich zorgen over de kosten?
Vaak worden oogonderzoeken en behandelingen gedekt door een zichtverzekering.

Wat is visietherapie?
Uw oogarts kan visietherapie aanbevelen na hoofdtrauma.

Beschermende sportoog-slijtage
Actieve levensstijl? Houd je ogen veilig met beschermende sportbrillen.

Kan een hoofdletsel gekruiste ogen veroorzaken?


Sportgerelateerd hoofdletsel. Amerikaanse Vereniging van Neurologische Chirurgen.
www.aans.org/Patients/Neurosurgical-Conditions-and-Treatments/Sports-related-Head-Injury. Geraadpleegd juni 2018.

Neuro-oogheelkunde. Weill Cornell Medical College. www.weillcornelleye.org/services/neuro.html. Geraadpleegd juni 2018.

TBI: krijg de feiten. Centra voor ziektebestrijding en -preventie.
www.cdc.gov/traumaticbraininjury/get_the_facts.html. April 2017.

Zichtdiagnoses komen vaak voor na een hersenschudding bij adolescenten. Klinische kindergeneeskunde. Maart 2016.

Trends in sport- en recreatiegerelateerd traumatisch hersenletsel behandeld op Amerikaanse spoedeisende hulpafdelingen: het National Electronic Injury Surveillance System-All Injury Program (NEISS-AIP) 2001-2012. Het Journal of Head Trauma Rehabilitation. Mei/juni 2015.

Optreden van oculomotorische disfuncties in verworven behabij letsel: een retrospectieve analyse. Optometrie. April 2007.

Rapport aan het Congres over licht traumatisch hersenletsel in de Verenigde Staten: stappen om een ernstig volksgezondheidsprobleem te voorkomen. Centra voor ziektebestrijding en -preventie, nationaal centrum voor letselpreventie en -bestrijding. September 2003.