Schildklier oogziekte is een auto-immuunziekte die ontstekingen veroorzaakt die het vetweefsel, de spieren en de huid rond de ogen beschadigen. Bij auto-immuunziekten valt het immuunsysteem ten onrechte een gezond deel van het lichaam aan.
Ontsteking en zwelling door schildklier oogziekte zorgen er vaak voor dat de ogen naar buiten uitpuilen en kunnen leiden tot symptomen zoals oogpijn en dubbelzien. De aandoening kan variëren van mild tot matig tot ernstig.
Er zijn meestal twee fasen van schildklieroogziekte (TED):
-
Actieve fase In de actieve fase beginnen de symptomen en worden ze erger naarmate weefselschade optreedt, meestal over een periode van zes maanden tot twee jaar.
-
Inactieve fase In de inactieve fase is de voortgang van de ziekte gestopt, maar sommige symptomen en oogveranderingen kunnen aanhouden.
Het is gebruikelijk dat TED optreedt samen met de ziekte van Graves, een auto-immuunziekte die overmatige productie van schildklierhormoon (hyperthyreoïdie) veroorzaakt. Om deze reden kan TED ook worden aangeduid als de oogziekte van Graves of de oftalmopathie van Graves. De term schildklier oogziekte is nauwkeuriger omdat de aandoening ook kan voorkomen samen met andere soorten schildklieraandoeningen.
Oorzaken van schildklier oogziekte
Artsen begrijpen niet volledig wat TED veroorzaakt. Sommige patiënten kunnen een genetische aanleg hebben om het te ontwikkelen. Dat betekent niet dat ze de ziekte zullen ontwikkelen, maar ze kunnen als het gen wordt “getriggerd” door andere factoren.
Verschillende factoren zijn gekoppeld aan een hoger risico op het ontwikkelen van TED:
-
Bepaalde gezondheidsproblemen Patiënten met aandoeningen zoals de ziekte van Graves, diabetes type 1 of reumatoïde artritis hebben meer kans om TED te ontwikkelen.
-
Familiegeschiedenis Patiënten die een familielid hebben met TED of een andere auto-immuunziekte hebben, hebben meer kans om het te ontwikkelen.
-
Roken Patiënten die roken hebben een hoger risico op het ontwikkelen van deze ziekte dan niet-rokers.
-
Radioactief jodium therapie Deze gemeenschappelijke behandeling voor hyperthyreoïdie verhoogt het risico op het ontwikkelen van TED.
Vrouwen hebben ook meer kans dan mannen om te worden gediagnosticeerd met schildklier oogziekte, en ze vormen 86% van alle gevallen, volgens de American Academy of Ophthalmology (AAO). TED komt het meest voor bij vrouwen van middelbare leeftijd.
Zoals gerapporteerd in de Review of Ophthalmology, heeft ongeveer 80% van de patiënten die de aandoening ontwikkelen een overactieve schildklier (hyperthyroid) die te veel schildklierhormoon produceert, zoals bij de ziekte van Graves. Maar ongeveer 10% van de patiënten heeft een traag werkende schildklier (hypothyreoïdie) die te weinig schildklierhormoon produceert. En tot 10% van de patiënten kan een normale schildklierfunctie (euthyroid) hebben en geen gediagnosticeerde schildklieraandoening.
Oogproblemen met schildklieraandoeningen
Het is gebruikelijk voor patiënten met sommige soorten schildklieraandoeningen om schildklier oogziekte te ontwikkelen. Niet alle patiënten zullen oogproblemen ontwikkelen en de symptomen kunnen variëren in ernst.
Symptomen van schildklieroogaandoeningen
De symptomen van schildklier oogziekte kunnen duidelijk worden tijdens de actieve fase van de ziekte. Symptomen kunnen zijn:
Geïllustreerd door Laurie O’Keefe
In ernstige gevallen kunnen patiënten moeite hebben met het bewegen van hun ogen. In een klein percentage van de gevallen (5%) kunnen patiënten verlies van het gezichtsvermogen ervaren als gevolg van compressie van de oogzenuw.
Sommige patiënten ervaren ook cosmetische veranderingen rond de ogen, zoals vetafzettingen of holle gebieden die schaduwen onder de ogen creëren.
ZIE GERELATEERD: Gezwollen ogen
Frequentie van symptomen
De frequentie van oogproblemen in verband met TED varieert:
-
Oogoppervlakproblemen die kunnen leiden tot wazig zicht, een korrelig gevoel in de ogen en tranende ogen komen voor bij ongeveer 90% van de patiënten.
-
Uitpuilende ogen (proptosis) veroorzaakt door ontsteking en zwelling van oogweefsel komen voor bij ongeveer 80% van de patiënten.
-
Verkeerde uitlijning van de ogen (scheelzien), samen met dubbelzien, komt voor bij ongeveer 50% van de patiënten.
Patiënten kunnen sommige symptomen blijven ervaren, zoals uitpuilende ogen en dubbelzien, tijdens de inactieve fase van de ziekte.
De symptomen van TED kunnen lijken op de symptomen van andere oogproblemen, dus het is belangrijk om uw oogarts te raadplegen voor een onderzoek en diagnose.
Het krijgen van een diagnose van een schildklier oogziekte
Er kunnen verschillende stappen betrokken zijn bij het krijgen van een diagnose van een schildklieroogziekte. Het is belangrijk om uw oogarts te bezoeken voor een uitgebreide oogexam als eerste stap om te bepalen of uw oogsymptomen verband kunnen houden met deze aandoening.
Er zijn verschillende tests die u mogelijk moet ondergaan tijdens het proces van het krijgen van een diagnose:
-
Oogmeting – Tijdens uw oogonderzoek kan uw oogarts een meetinstrument gebruiken dat een exoftalmometer wordt genoemd om de mate van uitpuiling (orbitale proptose) van uw ogen te meten.
-
Beeldvorming – Uw zorgverleners kunnen een computertomografie (CT) of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) scan gebruiken om veranderingen in spier- en vetweefsel rond de ogen te visualiseren om de ziekte te diagnosticeren.
-
Bloedonderzoek – Uw arts kan bloedonderzoek bestellen om de schildklierfunctie en niveaus van schildklierhormonen te controleren om hyperthyreoïdie of de ziekte van Graves te detecteren.
Naast een bezoek aan uw oogarts, moet u mogelijk ook extra artsen raadplegen, zoals een endocrinoloog en / of een oor-, neus- en keelspecialist. In sommige gezondheidscentra of ziekenhuizen werkt een multi-gespecialiseerd team van artsen samen om TED te diagnosticeren en te behandelen.
Het goede nieuws is dat eenmaal gediagnosticeerd, de meeste oogproblemen in verband met TED met succes kunnen worden behandeld.
Schildklier oogziekte behandeling
De behandeling hangt af van uw symptomen en de fase en ernst van de ziekte.
De huidige behandelingsopties voor schildklierogenaandoeningen omvatten medicijnen, chirurgie en een ooglapje of een speciale bril voor dubbelzien. Als je de ziekte van Graves hebt, moet je er ook een behandeling voor zoeken.
Veel voorkomende behandelingen die kunnen helpen de symptomen tijdens de actieve fase van de ziekte te verlichten, zijn onder meer:
-
Met behulp van bevochtigende oogdruppels.
-
Het dragen van een zonnebril.
-
Het hoofdeinde van uw bed verhogen om zwelling te helpen verminderen.
Een oogarts kan ook een bril met prisma voorschrijven voor dubbelzien, hoewel dit mogelijk niet voor alle patiënten werkt.
Geneesmiddelen voor schildklier oogziekte
In 2020 heeft de Amerikaanse Food &Drug Administration (FDA) een nieuw medicijn goedgekeurd om schildklieroogaandoeningen te behandelen. Het medicijn, Tepezza (teprotumumab-trbw), kan het uitpuilen van de ogen aanzienlijk verminderen en kan dubbelzien bij TED-patiënten verbeteren of elimineren.
Artsen gebruiken ook corticosteroïden zoals prednison om de ontsteking en zwelling veroorzaakt door matige tot ernstige schildklier oogziekte te verminderen. Steroïden zullen echter over het algemeen niet verminderen ooguitpuilen of dubbelzien corrigeren.
Chirurgie voor schildklier oogziekte
Chirurgie wordt soms gebruikt om matige tot ernstige gevallen te behandelen. Chirurgie wordt meestal gedaan tijdens de inactieve fase van de ziekte om cosmetische redenen en om symptomen zoals dubbelzien te behandelen.
Niet alle patiënten zullen alle soorten operaties nodig hebben. Soorten operaties kunnen zijn:
-
Orbitale decompressiechirurgie Dit type operatie omvat het verwijderen van vet rond het oog (orbitaal vet) en mogelijk het verwijderen van bot rond de oogkas om het oog verder naar achteren te laten zitten. Orbitale decompressiechirurgie kan uitpuiling van de ogen verminderen en verlies van het gezichtsvermogen voorkomen dat wordt veroorzaakt door druk op de oogzenuw.
-
Scheelzien chirurgie – Deze operatie omvat het loslaten van strakke spieren die resulteren in een verkeerde uitlijning van de ogen.
-
Ooglidchirurgie – Ooglidchirurgie kan de ingetrokken oogleden corrigeren die bij sommige patiënten voorkomen.
-
Cosmetische chirurgie of ingrepen Sommige patiënten zoeken een operatie of andere cosmetische procedures voor vetafzettingen of onderoog “zakken” die het gevolg zijn van TED. In plaats van een operatie kan een arts mogelijk botulinetoxine-injecties of “fillers” gebruiken om deze problemen op te lossen.
Schildklier oogziekte kan patiënten psychologisch beïnvloeden als gevolg van oogsymptomen, verlies van het gezichtsvermogen of veranderingen in het uiterlijk. Om deze redenen moeten patiënten mogelijk een psycholoog of andere professional in de geestelijke gezondheidszorg raadplegen voor behandeling voor depressie of angst in verband met de aandoening.
Regelmatige oogonderzoeken en schildklier oogziekte
Het krijgen van regelmatige oogonderzoeken helpt uw ogen gezond te houden en stelt uw arts in staat om eventuele oogveranderingen vroegtijdig te herkennen. Het vroegtijdig vangen van een ernstige aandoening zoals een oogziekte van de schildklier kan helpen bij het beperken of voorkomen van ernstige schade die kan leiden tot verlies van het gezichtsvermogen.
Als u onlangs geen oogonderzoek heeft gehad, overweeg dan om vandaag nog een afspraak te maken met uw oogarts.
Pagina gepubliceerd op woensdag 26 februari 2020