Ptosis – ook wel hangend oog, hangend ooglid en blepharoptose genoemd – is een oogaandoening die ervoor zorgt dat het bovenste ooglid gaat hangen. Gevallen kunnen variëren in ernst van eenvoudig cosmetisch tot ernstiger, waarbij het hangende ooglid het gezichtsveld van een persoon kan beïnvloeden.
Ptosis (uitgesproken als “TOE-sis”) kan mensen van elke leeftijd treffen, of het nu aanwezig is vanaf de geboorte (congenitale ptosis) of op latere leeftijd voorkomt (verworven ptosis). Hoewel de aandoening de neiging heeft om zich het vaakst te presenteren bij mensen die 50 jaar en ouder zijn, kunnen degenen die de eerste stadia van ptosis eerder in het leven ervaren, verwachten dat hun oogleden nog verder gaan hangen naarmate ze ouder worden en de elasticiteit van hun huid afneemt.
Dus, wat zijn de verschillende soorten ptosis?
Congenitale ptosis
Ptosis die aanwezig is bij de geboorte of binnen het eerste jaar van een kind wordt congenitale ptosis genoemd. Het wordt veroorzaakt wanneer de levatorspier in het aangedane bovenste ooglid zich niet volledig of goed ontwikkelt in de baarmoeder (slechts één oog is aangetast in ongeveer 70% van de gevallen van congenitale ptosis).
In de meeste gevallen is de onderliggende oorzaak van congenitale ptosis onbekend, maar het kan worden geërfd.
Indien onbehandeld, kan congenitale ptosis ervoor zorgen dat het gezichtsvermogen van een kind zich onjuist ontwikkelt en resulteert in amblyopie (lui oog). Hoofd- en nekpijn kan ook een probleem worden voor kinderen die hun hoofd naar achteren kantelen om onder hun hangende ooglid vandaan te kijken.
Congenitale ptosis wordt meestal behandeld met een operatie vroeg in het leven van een kind om cosmetische redenen en om problemen met het gezichtsvermogen te voorkomen.
ZIE GERELATEERD: Waarom heeft mijn kind een hangend oog?
Verworven ptosis
Wanneer de aandoening zich later in het leven ontwikkelt, wordt dit verworven ptosis genoemd. Er zijn vijf hoofdsubtypen:
Aponeurotische ptosis
Het meest voorkomende type verworven ptosis is aponeurotische ptosis, waarbij de levatorspier van het ooglid te ver uitrekt als gevolg van veroudering. Oogwrijven in de loop van vele jaren – als gevolg van allergieën, contactlensongemakken en andere irritatie – kan de ontwikkeling ervan versnellen.
Traumatische ptosis
Traumatische ptosis wordt veroorzaakt wanneer een ongeval of letsel de spieren in het ooglid aantast. Afhankelijk van de ernst van het letsel kan een chirurgische ingreep nodig zijn.
Mechanische ptosis
Mechanische ptosis treedt op wanneer een groei of massa op het ooglid het zwaarder maakt en de levatorspier rekt. Chirurgische interventie wordt gebruikt in meer ernstige gevallen waarin de kwaliteit van het gezichtsvermogen negatief wordt beïnvloed.
Myogene ptosis
Myogene ptosis is gekoppeld aan verschillende spieraandoeningen, waaronder spierdystrofie, die ook andere delen van het lichaam beïnvloeden. Behandeling voor dit type ptosis kan variëren omdat het meestal wordt opgenomen in het bredere behandelplan voor de onderliggende aandoening.
Neurogene ptosis
Neurogene ptosis treedt op wanneer de zenuwen die de ooglidbeweging regelen beschadigd, verstoord of onjuist functioneren, vaak als gevolg van een neurologische aandoening zoals het Horner-syndroom, myasthenia gravis of derde zenuwverlamming. Wanneer geassocieerd met een andere aandoening, wordt de behandeling voor neurogene ptosis meestal opgenomen als onderdeel van een groter behandelplan.
ZIE GERELATEERD: Wat zijn de oorzaken hangende oogleden?
Wanneer naar een arts gaan
Als u merkt dat een van uw oogleden begint te hangen of als u andere tekenen van ptosis ervaart, maak dan een afspraak voor een oogonderzoek. Uw oogarts zal uw symptomen beoordelen en beslissen hoe verder te gaan, met behandeling, monitoring of het voorkomen van verdere progressie. Het is niet nodig om ptosis de kwaliteit van uw gezichtsvermogen negatief te laten beïnvloeden, ongeacht de leeftijd waarop u bent.
LEES MEER: Ptosis Veelgestelde vragen
Pagina gepubliceerd op dinsdag 22 september 2020