Een geblokkeerd traankanaal bij een baby is een veel voorkomende aandoening die van invloed is op hoe goed het kind zijn tranen kan afvoeren. Baby’s zijn het meest vatbaar voor traanbuisobstructies omdat hun traankanaalsysteem niet volledig is ontwikkeld.
Verstopte traanbuizen bij pasgeborenen zullen normaal gesproken vanzelf verdwijnen binnen hun eerste levensjaar. In de tussentijd zijn er thuis- en klinische behandelingsopties die kunnen helpen bij het openen van blokkades en het verlichten van het overmatige scheuren.
Oorzaken
Geblokkeerde traankanalen kunnen worden veroorzaakt door verschillende factoren wanneer ze bij volwassenen worden gezien, waaronder letsel of leeftijdsgebonden vernauwing van de traankanalen. Gevallen van pasgeboren geblokkeerde traankanalen worden meestal veroorzaakt door:
-
Het dunne membraan aan het einde van het traankanaal – bekend als de klep van Hasner – kan niet correct worden geopend. Dit is de meest voorkomende oorzaak van verstopte traankanalen bij pasgeborenen.
-
Craniofaciale afwijkingen die onregelmatige neusbotgroei veroorzaken.
-
Een tumor die druk kan uitoefenen op het nasolacrimale (traandrainage) systeem.
-
Infectie, zoals conjunctivitis, kan zich verspreiden naar het traankanaal, waardoor een verstopping ontstaat.
-
Puncta (de binnenste hoekopeningen van de ogen naar de traankanalen) die onderontwikkeld of gesloten zijn, waardoor het onmogelijk is voor tranen om af te tappen.
Ongeveer 6% tot 30% van de baby’s wordt geboren met een geblokkeerde traanbuis. In de meeste gevallen openen de traankanalen zich spontaan en lopen ze normaal af binnen het eerste levensjaar.
Geblokkeerde traankanalen hebben meestal geen invloed op het gezichtsvermogen van een baby en er is geen bewijs dat het blokkeren van traanbuizen als pasgeborene toekomstige oogproblemen zal veroorzaken.
Symptomen
Een verstopt traankanaal bij een baby kan leiden tot een geval van bacteriële conjunctivitis wanneer het traankanaal geïnfecteerd raakt. Het is belangrijk om de symptomen te begrijpen die gepaard gaan met een geblokkeerd traankanaal, zodat de juiste behandeling kan worden toegediend.
Symptomen die vaak worden waargenomen bij een baby met geblokkeerde traankanalen zijn onder meer:
-
Overmatig scheuren, dat zich in de binnenste ooghoek kan verzamelen (bekend als het traanmeer) of op de wangen kan uitlekken
-
Witte of gelige oogafscheiding
-
Korstige ogen of wimpers, meestal aanwezig na het slapen
-
Zwelling en/of gevoeligheid nabij de binnenste ooghoek
-
Roodheid rond het oog, maar niet het oog zelf
Wanneer een verstopt traankanaal onbehandeld blijft, kan dit leiden tot dacryocystitis, een infectie van het traankanaal. Symptomen van infectie kunnen zijn:
Als u deze symptomen bij uw baby opmerkt, kan hun geblokkeerde traankanaal geïnfecteerd zijn geraakt. Het wordt aanbevolen dat u uw baby naar een pediatrische oogarts brengt, die hun symptomen kan beoordelen en de juiste behandeling kan bepalen.
Diagnose
Een pediatrische oogarts kan bepalen of uw baby een geblokkeerde traanbuis heeft op basis van de symptomen die ze vertonen.
Hoewel een oogonderzoek meestal voldoende is om een diagnose te stellen, kunnen ze ervoor kiezen om bepaalde tests uit te voeren om het te bevestigen, waaronder een gemodificeerde fluoresceïnekleurstofverdwijningstest.
In het gemodificeerde fluoresceïne kleurstofverdwijningstest, wordt een fluoresceïnekleurstof in de ogen van uw baby gebracht. Na vijf minuten zal de oogarts een blauw licht gebruiken en het in de ogen en neusholtes van het kind schijnen.
Als de kleurstof:
-
Nog steeds zichtbaar in het oog, is een verstopping waarschijnlijk ergens in het traankanaalsysteem.
-
Onvindbaar in het oog, betekent dit dat het traankanaal normaal tranen afvoert.
-
Detecteerbaar in de neusholtes, dit ondersteunt ook dat het traankanaal open is en normaal leegloopt.
Behandeling
Het geblokkeerde traankanaal van een baby heeft vaak geen behandeling nodig. In veel gevallen zal het membraan dat het kanaal blokkeert vanzelf openen en zal het drainagesysteem zich volledig ontwikkelen tegen de leeftijd van negen tot 12 maanden.
In de tussentijd zijn hier enkele opties voor thuisbehandeling die uw baby kunnen helpen zich comfortabeler te voelen:
Zachte reiniging van de ogen
Bevochtig een schoon washandje of watje met warm water en maak de ogen van je baby voorzichtig schoon, beginnend bij de binnenste hoek en naar de buitenste hoek. Als u meer dan twee of drie keer per dag afscheiding uit de ogen van uw baby moet reinigen, kan uw kinderarts antibiotische oogdruppels voorschrijven.
Warm kompres
Een warm kompres aangebracht op de affected eye zal helpen om het weefsel in het gebied te verzachten en spontane opening van het kanaal aan te moedigen. Het gebruik van een warm kompres voorafgaand aan nasolacrimale massage verbetert de effectiviteit van de massagebehandeling. Het is ideaal om warmte vijf tot 10 minuten op het getroffen gebied te laten blijven.
Nasolacrimale massage
Indien aanbevolen door uw arts, gebruik dan schone handen om de ruimte tussen de binnenste hoek van het aangedane oog van uw kind en hun neus zachtjes te masseren. Druk een paar seconden in en omlaag en laat dan los.
Deze techniek moet 10 keer per aangedaan oog worden herhaald, twee keer per dag (bij voorkeur ’s ochtends en’ s avonds). Het doel van nasolacrimal massage is om druk uit te oefenen op de traanzak en deze de klep van Hasner open te laten zetten.
Chirurgische ingreep
In ernstige gevallen kan een pediatrische oogarts een meer invasieve medische procedure overwegen die onder anesthesie moet worden uitgevoerd. Deze worden echter meestal uitgevoerd bij oudere patiënten:
Sonderen en beregenen
Deze medische procedure wordt gebruikt voor baby’s van wie de traanbuizen niet vanzelf opengaan. Dit is een laatste redmiddel behandeling voor traanbuizen die niet zijn geopend of patiënten met chronische infecties.
De punctale openingen worden verwijd met behulp van een instrument, waarna een kleine sonde door het traankanaaldrainagesysteem wordt geslingerd en uit de neusopening wordt verwijderd. Daarna wordt een zoutoplossing gebruikt om het drainagesysteem van eventuele overgebleven verstoppingen te spoelen. Patiënten zijn onder narcose tijdens deze procedure gedaan door een pediatrische oogarts in een operatiekamer.
Verbreding van afwateringspassages
Onder algemene anesthesie zal een pediatrische oogarts een smalle katheter in het nasolacrimale kanaal inbrengen. Eenmaal op zijn plaats, zal de arts de katheter opblazen als een ballon om de doorgangen te verbreden en vervolgens leeg te laten lopen voordat deze wordt verwijderd. Deze procedure wordt gebruikt bij personen van wie de doorgangen zijn vernauwd als gevolg van ontsteking of littekens. Dit is geen typische behandelingsprocedure voor jonge kinderen.
Stenting
Deze procedure bestaat uit het laten rijgen van dunne buizen door het hele drainagesysteem, van de puncta tot de neusopening. De slang wordt drie tot vier maanden in het nasolacrimale systeem achtergelaten voordat deze wordt verwijderd. Patiënten zijn onder algemene anesthesie tijdens deze procedure. Dit is geen typische behandelingsprocedure voor jonge kinderen.
Wanneer naar een arts gaan
Als u zich zorgen maakt over de ogen of het gezichtsvermogen van uw baby, aarzel dan niet om ze naar hun kinderarts of een pediatrische oogarts te brengen. Zelfs als het probleem klein lijkt, zoals geblokkeerde traanbuizen, kunnen ze de toestand van uw kind beoordelen en de beste manier van handelen aanbevelen.
LEES MEER: Baby’s eerste oogonderzoek: wat te verwachten
Pagina gepubliceerd op donderdag 29 juli 2021
Medisch beoordeeld op donderdag 29 juli 2021